ΠΑΙΔΕΙΑ vs ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Η ΠΑΡΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ…!
ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ:
ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ: "ΨΑΓΜΕΝΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ"
Πολλοί, ενώ αναφέρονται στο εκπαιδευτικό σύστημα, χρησιμοποιούν τη λέξη παιδεία… λανθασμένα πιστεύουν ότι στα σημερινά σχολεία προσφέρεται παιδεία!
Στην πραγματικότητα αυτό που προσφέρεται είναι εκπαίδευση και όχι παιδεία!
Ας δούμε πρώτα τις ετυμολογίες των δύο λέξεων:
Παιδεία: από την αρχαία ελληνική παιδεία παιδεύω παῖς, που σημαίνει διδάσκω. Συνώνυμα: η λέξη παιδεία αναφέρεται στη νοητική και ψυχική καλλιέργεια ενός παιδιού.
Εκπαίδευση: (με την ευρεία έννοια) περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες που έχουν σκοπό την επίδραση με συγκεκριμένο τρόπο στη σκέψη, στο χαρακτήρα και στη σωματική αγωγή του ατόμου.
Η κύρια διαφορά είναι ότι η παιδεία ως στόχο έχει να αναπτύξει και να εξελίξει τη νόηση και την ψυχή ενός παιδιού. Ενώ η εκπαίδευση ως στόχο έχει να εμφυσήσει στο παιδί ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, να διαμορφώσει το χαρακτήρα του ατόμου-παιδιού με ένα προκαθορισμένο και συγκριμένο τρόπο καθώς και να διαμορφώσει το σώμα του παιδιού (όπως είναι δομημένο το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα κάνει τα σώματα των παιδιών πλαδαρά!).
Το σημερινό σύστημα εσκεμμένα παραλείπει το Αρχαίο Ελληνικό ρητό:
νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ --- (για να είναι ο νους υγιής, πρέπει και το σώμα να είναι υγιές)!
Συνεπώς, αντί να δυναμώνει, οδηγεί τα παιδιά μας (τα οποία είναι το μέλλον μας) από ανθρώπους να γίνουν μαζάνθρωποι με ένα προκαθορισμένο τρόπο σκεπτικού, συμπεριφοράς, δράσης και αντίδρασης.
Ο απόλυτος έλεγχος του matrix πάνω στο μυαλό μας (νοητικό επίπεδο) και στο σώμα μας (υλικό επίπεδο).
Η ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ:
Αν παρατηρήσει κανείς προσεχτικά τα σχολεία θα διαπιστώσει ότι δεν έχουν καμία σχέση με την άνθιση μιας ανθρώπινης ψυχής. Ένα από τα βασικά στοιχεία είναι η έλλειψη «πρασίνου», δηλαδή της φύσης.. με άλλα λόγια αποκόβουν τον άνθρωπο από τη φύση!
Το δεύτερο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς είναι του πως είναι δομημένες οι τάξεις. Τα παιδιά κάθονται με τρόπο που ομοιάζει τις φάμπρικες και όχι όπως μας το υποδεικνύει η ίδια η φύση και ο νόμος της αρμονίας (δηλαδή σε κυκλική μορφή). Το συγκεκριμένο θέμα έχει ψυχολογικές, και ενεργειακές προεκτάσεις, όμως δεν θα επεκταθούμε περαιτέρω σε αυτό το σημείο. Αυτό που χρειάζεται να κρατήσεις στο μυαλό σου είναι ότι με τον τρόπο που είναι δομημένη μία σχολική τάξη διδάσκει στα παιδιά, σε υποσυνείδητο επίπεδο, ένα ιεραρχικό-ελιτίστικο μοντέλο (δηλαδή κάποιοι είναι ανώτεροι από κάποιους άλλους) αντί να τα δώσει τη γνώση ότι όλοι μας είμαστε προεκτάσεις του σύμπαντος και μέρος της εξέλιξης.
Για να το αντιλήφθης καλύτερα φέρε στο μυαλό σου τη ρόδα ενός ποδηλάτου. Ώστε να υπάρχει μία ομαλή ροή της (κινητικής) ενέργειας, κεντρικό ρόλο παίζουν οι αποστάσεις των ακτινών αλλά και το γεγονός ότι όλες τους απέχουν την ίδια απόσταση από το κέντρο. Συνεπώς, ο δάσκαλος συμβολίζει το κέντρο από τον οποίο προεκτείνονται όλες οι ακτίνες της παιδείας (δηλαδή, τα παιδιά μας). Ο ρόλος του δασκάλου είναι να δώσει στα παιδιά την δυνατότητα της ομαλής εξέλιξης και όχι να κόβει τα φτερά τους! Συνεπώς, από δάσκαλοι μετατρέπονται σε εκπαιδευτές και δυνάστες των ψυχών.
Με άλλα λόγια, στο σημερινό σύστημα εκπαίδευσης, οι ακτίνες είναι χαλασμένες, αν όχι σπασμένες, και μία «ρόδα» δεν μπορεί να προχωρήσει προς το μέλλον τη στιγμή που είναι χαλασμένη.
Ένα τρίτο πράγμα που θα προσέξει κανείς, όσων αφορά τα σχολεία μας, είναι η έλλειψη υποδομών και υλικού που να επιτρέπει στα παιδιά μας είτε να ακολουθούν τις παγκόσμιες εξελίξεις είτε να μπορούν τα ίδια να δημιουργήσουν νέα πράγματα μέσω της φαντασίας τους. Συνεπώς, είτε θα μείνουν πίσω στις τρέχουσες εξελίξεις είτε θα τους κοπούν τα φτερά τους πριν καν προλάβουν να πετάξουν στους δικούς τους ουρανούς.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ vs ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ
Σε αυτό το σημείο, τρία από τα βασικότερα πράγματα που θα παρατηρήσει κανείς είναι ότι η διδακτική ύλη είναι απίστευτα κακογραμμένη, ότι ο τρόπος διδασκαλίας σκοτώνει τη φαντασία καθώς και την ελεύθερη σκέψη και το τρίτο, ότι μέσω της διδακτικής ύλης διδάσκονται στα παιδιά μας ψέματα (σωστά διαβάσατε)!
Οπότε γεννιούνται τρία ερωτήματα: Γιατί συμβαίνει αυτό, που στοχεύει και ποιος ο απώτερος σκοπός του όλου εγχειρήματος;
Πριν συνεχίσουμε, κράτα στο μυαλό σου ότι στα παιδιά μας δεν παρέχεται παιδεία αλλά εκπαίδευση!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Από τη μία, ο τρόπος διδασκαλίας και, από την άλλη, η ύλη διδασκαλίας προωθούνε την παπαγαλία και την τυποποιημένη μεν, λανθασμένη δε, επίλυση προβλημάτων.
Δηλαδή;
Η παπαγαλία σκοτώνει την κριτική σκέψη, τη φαντασία και τις δημιουργικές ικανότητες των παιδιών μας και εσκεμμένα τα καθοδηγεί στο να αποστηθίζουν ολόκληρα κατεβατά δίχως αντίκτυπο. Και όταν ρωτήσεις τα παιδιά, ας πούμε μετά από ένα μήνα, να σου πούνε τι θυμούνται από όλα αυτά… η απάντηση που σου δίνουν είναι: «Απολύτως τίποτα» (φαινόμενο που επίσης παρατηρείται, κυρίως, μετά τις Πανελλήνιες εξετάσεις)!
Συνεπώς, τι διδαχτήκανε τα παιδιά μας; Τίποτα!
Ένα άλλο παράδειγμα είναι τα μαθηματικά… Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις μαθηματικών γνωρίζει πολύ καλά ότι ένα πρόβλημα μπορεί να λυθεί με πολλαπλούς τρόπους.
Συνεπώς, αν ένα παιδί παρουσιάσει στο δάσκαλό-εκπαιδευτή του μία λύση η οποία να είναι, ναι μεν σωστή, αλλά διαφορετική από τη λύση που παρουσιάζεται στο σχολικό βιβλίο τότε το πιθανότερο είναι ο εκπαιδευτής του να το «διορθώσει»… αντί να το συγχαρεί και να το επιβραβεύσει που έτριψε το μυαλό του να βρει έναν άλλο τρόπο… έναν διαφορετικό εναλλακτικό τρόπο!
Διότι το διαφορετικό και ο εναλλακτικός τρόπος σκέψης είναι επικίνδυνα για το σύστημα!
Το matrix, το σύστημα… οι ελεγκτές δεν θέλουν διαφορετικές και εναλλακτικές προσεγγίσεις ή λύσεις… αλλά μόνο μία λύση! Αυτή που οι ίδιοι σου προσφέρουν και κατ’ επέκταση μπορούν να ελέγξουν μιας και γνωρίζουν την απάντηση σου πάνω σε συγκεκριμένες προκλήσεις!
Άρα, πως θα έπρεπε να διδάσκεται μία ύλη η οποία θα προωθούσε την κριτική σκέψη και τη φαντασία των παιδιών μας;
Ο Κοϊντιλιανός (35-96 μ.Χ., Ρωμαίος ρήτορας) μας έχει ήδη δώσει την απάντηση με τον εξής τρόπο:
«Στοιχεία που πρέπει να εξετασθούν όταν αναλύεται μια πράξη: Ποιος, τι, πού, με ποια μέσα, γιατί, πώς, πότε.»
Ο Σωκράτης μας έδωσε έναν ακόμη πιο καλύτερο τρόπο (τη λεγόμενη Σωκρατική Μέθοδο ή αλλιώς, τη Μαιευτική μέθοδο): Αντί να σου δίνει κάποιος τις απαντήσεις, σου θέτει ερωτήματα τα οποία σε «αναγκάζουν» να σκεφτείς, να εμβαθύνεις, να χρησιμοποιήσεις την κριτική σου σκέψη, τη φαντασία σου, να αποκτήσεις θάρρος και να αναζητήσεις μόνος σου τις απαντήσεις.
Διότι δεν υπάρχει μία μόνο «σωστή απάντηση» αλλά εναλλακτικές απαντήσεις καθώς και κάθε απάντηση, θα σε οδηγήσει σε κάποια πράξη (δηλαδή ενέργεια)… και την κάθε ενέργεια που πράττουμε ακολουθούν πάντοτε και συνέπειες! Του ποιες συνέπειες είναι πρόθυμος κανείς να αποδεχτεί, είναι θέμα καθαρά προσωπικό αλλά είναι δική του απόφαση και κανενός άλλου!
Μέσω αυτού του τρόπου το παιδί διδάσκεται τη «δύναμη του χαρακτήρα», την τόλμη, το θάρρος και του να γίνεται το ίδιο τιμονιέρης της δικής του ζωής… Με άλλα λόγια μαθαίνει να ζει τη ζωή που το ίδιο επιθυμεί και όχι τη ζωή που κάποιος άλλος προσπαθεί να του επιβάλλει…
Που σημαίνει ότι το παιδί, διαμορφώνει μία ελεύθερη και συνειδητοποιημένη προσωπικότητα των ίδιων του πράξεων και των ενεργειών του!
ΣΤΑΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Οπότε αυτό μας οδηγεί στην επόμενη ερώτηση:
Ποιος ο απώτερος στόχος, ή αν θέλεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του εκπαιδευτικού συστήματος (κάτι το οποίο ήδη αρχίζει να διαφαίνεται);
Σε μία πρόταση: την αποκοπή του παιδιού από την ιστορία (του), την αποβλάκωση του παιδιού ώστε να μετατραπεί σε ένα πειθήνιο και άβουλο πλάσμα, αποδεχόμενο παθητικά τις καταστάσεις ή να αντιδρά με (προκαθορισμένους) λάθος τρόπους και στην ουσία να μην πετυχαίνει τίποτε το ουσιώδης, καθώς και τον απόλυτο έλεγχο του μυαλού του.
Συνεπώς μπαίνουν στη εξίσωση δύο ερωτήματα: γιατί και πως;
Σε ένα προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο: «ΠΩΣ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΧΑΚΑΡΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ», όπου μιλήσαμε για διάφορα θέματα της τεχνολογίας και πως σε εξουσιάζει, μεταξύ άλλων είχαμε γράψει τα ακόλουθα:
Με άλλα λόγια: η παιδεία μετατρέπεται πλέον σε εκπαίδευση, η εκπαίδευση οδηγεί σε πολτοποίηση της προσωπικότητας (με άλλα λόγια χάνεται η μοναδικότητα μας), και αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει την ανθρωπότητα να μετατραπεί σε μία μονόχνοτη, και βαρετή (στην καλύτερη των περιπτώσεων), «γκρίζα φυλή».
… Και όποιος ελέγχει το μυαλό σου, ελέγχει και την πραγματικότητά σου… Και όποιος ελέγχει την πραγματικότητά σου, ελέγχει και τον κόσμο σου (τις ιδέες σου, τα πιστεύω σου, τα συναισθήματά σου, τα όνειρα σου, τις δράσεις και τις αντιδράσεις σου κτλ)… Και όποιος ελέγχει τον κόσμο σου, ελέγχει και εσένα!
(μπορείς να διαβάσεις το άρθρο: Eδώ)
Έχοντας απαντήσει το γιατί, οδηγούμαστε στο πώς…
Μιας και το παρόν άρθρο είναι γραμμένο στην ελληνική γλώσσα, ώστε να απαντήσουμε το ερώτημα, θα επικεντρωθούμε στην «ελληνική πραγματικότητα».
Αυτό θα το πετύχουν με δύο τρόπους: «σκοτώνοντας» την γλώσσα μας και διαστρεβλώνοντας την ιστορία μας.
Επίσης, λάβε υπόψη σου ότι η (αυθεντική) γλώσσα μας είναι τα Αρχαία Ελληνικά… ενώ η νεοελληνική γλώσσα μας εκπορεύεται από τα Αρχαία Ελληνικά!
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή…
Όσον αφορά τα αρχαία ελληνικά:
Έχει αποδειχθεί ότι τα αρχαία ελληνικά όχι μόνο τονώνουν, και δυναμώνουν τον εγκέφαλο μας, αλλά επίσης συμβάλουν και στην ενίσχυση της υγεία μας.
Προσέξτε τι συμβαίνει εδώ:
Πρώτον:
Την παπαρολογία που επικρατεί στο διαδίκτυο όσων αφορά μια υποτιθέμενη γερμανική έρευνα πάνω στη γλώσσα μας… Στην ουσία τι γράφουν οι ανίδεοι «έλληνες»; Γράφουν τα εξής: Το 1996 το Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL στην Γερμανία, δημοσίευσε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποία Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν» στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα …
Ο ένας αναμασάει τα λόγια του άλλου χωρίς καν να έχουν μπει στον κόπο να ψάξουν και να δουν αν υπάρχει στα αλήθεια αυτή η έρευνα…
Αυτό είναι ένα κλασσικό παράδειγμα του αποτελέσματος που έχει η σημερινή μας εκπαίδευση πάνω στα μυαλά των ανθρώπων. Δηλαδή, παπαγαλία και αντιγραφή! Με άλλα λόγια αντί να ερευνούν… αναμασούν λόγια και μέσω αυτού του τρόπου οι ίδιοι γίνονται φορείς της διαστρέβλωσης και της διάδοσης των ψεύτικων ειδήσεων.
Πάντως, αν τι βρείτε, την έρευνα τούτη, στείλτε τη μας διότι δεν υπάρχει πουθενά!
Και για να απαντήσουμε στους άσχετους και ημιμαθείς, το θέμα το έθιξε ο κ. Παπαμαρινόπουλος!
Δεύτερον:
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Τελικά βοηθούν τα αρχαία ελληνικά στην υγεία μας, το μυαλό μας ή όχι;
Η σύντομη απάντηση είναι Ναι!
Αλλά πως;!
Ένα: Μέσω του ήχου που παράγει η γλώσσα μας και έμμεσα μας παραπέμπει στο θέμα της μουσικής - μελωδίας και το πώς αυτή επηρεάζει α) το νου μας και β) το σώμα μας (μέσω των δονήσεων που παράγει και του συντονισμού που δημιουργεί). Η Αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι μια «μελωδική γλώσσα» και νευρο-επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι «μελωδικές γλώσσες» (με πρώτη και καλύτερη την Αρχαία Ελληνική γλώσσα) ηρεμούν την ψυχολογία μας, επηρεάζουν θετικά την ψυχοσύνθεσή μας, ενεργοποιούν συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου μας (μεταξύ αυτών της μνήμης, της λογικής – κριτικής ανάλυσης και του σημείου που τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα μας).
(μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για αυτό: Eδώ)
Δύο: Έρευνες των πανεπιστημίων του Stanford, Monash και MIT (των καθηγητών Terrence McKenna, Alice Gaby και Lera Boroditsky) έχουν αποδείξει δύο βασικά πράγματα: α) ότι η γεωγραφική τοποθεσία ενός λαού (ή όπου ζει ένας άνθρωπος) και β) η γλώσσα που μιλάει ένας άνθρωπος, επηρεάζουν του πως ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα του!
(μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για αυτό: Eδώ)
Οπότε σκέψου για λίγο το εξής: Τα περισσότερα παιδιά μας δεν ξέρουν να μιλάνε ελληνικά σωστά (διαστρέβλωση της πραγματικότητάς τους), δεν γνωρίζουν γραμματική και ορθογραφία (συνεπώς σκοτώνουν τις λέξεις, τις έννοιες και τα νοήματά τους – άρα σύγχυση στην κρίση και τη νόηση τους) και δεν γνωρίζουν σωστό συντακτικό (άρα δημιουργείτε σύγχυση στη σκέψη τους).
Επίσης, η χώρα μας μαστίζεται από πυρκαγιές, από διάφορες μολύνσεις κτλ. Συνεπώς, μολύνεται ο γεωγραφικός μας χώρος.
Και τώρα κοίτα γύρω σου και θα συνειδητοποιήσεις ότι οι περισσότεροι ζούνε κυριολεκτικά στην «κοσμάρα» τους αλλά κανείς από αυτούς δεν ζει στην πραγματικότητα! Απορείς ακόμη γιατί η Ελλάδα και η σύγχρονη κοινωνία μας πάει κατά διαόλου;
Τρία: Η γλώσσα που μιλάει κάποιος επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται! Η έρευνα η συγκεκριμένη μας έρχεται από το πανεπιστήμιο του Manchester. Οπότε τι συμβαίνει όταν διαστρεβλώνεται η ελληνική γλώσσα; Δες το δύο (από πάνω)…
(μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για αυτό: Eδώ)
Τέσσερα: Πολλαπλές πανεπιστημιακές έρευνες έδειξαν ότι η Αρχαία Ελληνική γλώσσα επαναπρογραμματίζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο (με την καλή έννοια) φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να θεραπεύει τον άνθρωπο από διάφορες ασθένειες!
(μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για αυτό: Eδώ)
Πέντε: Με την εσωτερική έννοια (δηλαδή του εσωτερισμού) όσων αφορά τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου… και συγκεκριμένα των γραμμάτων «Ν» και «Σ» που τόσο προσπαθούν να καταργήσουν από τη γλώσσα μας.
Δες τον παρακάτω πίνακα για να το καταλάβεις καλύτερα:
Το «Ν» συμβολίζει την ενέργεια και το «Σ» την έκφρασή της…
Με άλλα λόγια, καταργώντας αυτά τα δύο τα γράμματα (πχ. το «εμβαδόν» γίνεται «εμβαδό» ή το «ἔλευσις» γίνεται «έλευση»), αποκόβουν τα παιδιά μας, και όχι μόνο, στο να εκφράσουν την ενέργεια τους: είτε πρόκειται για τη δημιουργική φύση της, την έκφραση ιδεών, την έκφραση της αντίστασης σε οτιδήποτε αρνητικό και βλαβερό, την έκφραση της λογικής, την έκφραση του όμορφου και καλλιτεχνικού κτλ. Εξ ου και παρατηρείτε τέτοια ανωμαλία και σύγχυση πλέον στη σύγχρονη κοινωνία μας.
Επίσης, με την κατάργηση των: «Η, Ι, ΕΙ, ΟΙ… κτλ» (δες τι συμβολίζει το κάθε γράμμα παραπάνω) ή την λατινικοποίηση της ελληνικής γλώσσας (τα λεγόμενα Greeklish) μπορείς να φανταστείς τι μας έρχεται και τι επρόκειτο να συμβεί στον ελληνικό λαό!!!
Για παράδειγμα: το «παράδειγμα» γίνεται «παράδιγμα»… συνεπώς, η ικανότητά μας στο να αντιλαμβανόμαστε, και να φιλτράρουμε, τις εξωτερικές επιρροές-παρεμβολές… μηδενίζεται! Άρα, φτάσαμε πλέον στο σημείο να αποδεχόμαστε (δίχως κρίση) οτιδήποτε μας πασάρουν «από έξω προς τα μέσα». Εξ ου και οι τηλεοράσεις προβάλουν μόνο σκουπίδια και τα παιδιά μας γίνονται «αμερικανάκια»…
Πάμε τώρα στην ιστορία μας!
Για ποιο λόγο θα επιτρέψει κάποιος (στη συγκεκριμένη περίπτωση πολιτικός εκ του υπουργείου του) να παραχαραχτεί η ιστορία της ίδιας του της χώρας;
Για τον απλούστατο λόγο ότι έχουν πουληθεί όσοι κατέχουν (πολιτικές) εξουσίες που επηρεάζουν πράγματι το μέλλον μίας χώρας, ενός ολόκληρου λαού… και έχουν πουληθεί πολύ πριν ανέβουν σε θέσεις εξουσίας. Ειδάλλως, δεν θα γινόταν υπουργοί, πρωθυπουργοί κτλ.
Δυστυχώς, οι πολιτικοί ηγέτες μας είναι στην ουσία μία κατάρα που κυνηγά αβυσσαλέα τη χώρα μας από τα αρχαία χρόνια ακόμη. Και η μία χούφτα αληθινών πολιτικών ηγετών που έκαναν την εμφάνιση τους στο προσκήνιο, τους κυνήγησαν αβυσσαλέα και στο τέλος τους κατέστρεψαν. Δυστυχώς, αυτό μας το διδάσκει περίτρανα η αληθινή ιστορία μας… ότι η πατρίδα μας πάντοτε γεννούσε ήρωες και παλικάρια μα συνάμα, πάντοτε εμφανίζονταν πουλημένα τομάρια και πουλημένοι πολιτικοί ηγέτες… οι εφιάλτες της πατρίδας μας διαχρονικά!
Δυστυχώς, για τα παιδιά μας, η επερχόμενη παγκόσμια κοινότητα απαιτεί μία γκρίζα ενιαία, και ελεγχόμενη, μάζα πολιτών και για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απαιτείται αυτή η (νέα) παγκόσμια φυλή να έχει την ίδια ενιαία βάση: όμοια γλώσσα και όμοια ιστορία… στην ουσία όμοια ήθη, έθιμα, «πιστεύω» και ιδανικά!
Οι εφιάλτες της πατρίδας μας, που παραχαράσσουν την ιστορία μας θα φροντίσουν, ώστε τα πουλημένα τομάρια να εμφανίζονται στα ιστορικά βιβλία ως οι καλοί της υπόθεσης ενώ επίσης θα φροντίσουν να υποβαθμίσουν, έως και να αμαυρώσουν, τους πραγματικούς ήρωες του έθνους μας.
Η διαστρέβλωση της ιστορίας μας συμβαίνει αργά αλλά σταδιακά… χρόνο με το χρόνο, βήμα βήμα, λέξη λέξη, με αποτέλεσμα να αλλοιώνουν έννοιες και καταστάσεις… πάντα θα αλλάζουν και κάτι από λίγο.
Αν επιθυμείς να πάρεις μία γρήγορη εικόνα του πραγματικού μεγέθους της ιστορικής μας παραχάραξης, πάρε και σύγκρινε τα επίσημα ιστορικά (σχολικά) βιβλία που μελετούσαν οι μαθητές πριν 30 ή 40 ή 50 χρόνια με τα σημερινά. Όσο πιο πίσω στο χρόνο πηγαίνεις τόσο το χάσμα μεγαλώνει περισσότερο.
Και πρόσεξε! Δεν σου είπαμε καν να ψαχτείς πάνω σε ιστορικά βιβλία που τα βρίσκεις μέσω «άλλων καναλιών»... εκεί θα κλάψεις με μαύρο δάκρυ όσον αφορά το μέγεθος της παραχάραξης… τα εγκλήματα είναι ιδεολογικά και πολιτικά με κίνητρο τη διαμόρφωση της συλλογικής μας ταυτότητας.
Ανάγοντας το όλο θέμα πάνω στη παγκόσμια σκακιέρα η παραχάραξη της ιστορίας ενός έθνους έχει να κάνει με κάτι που είναι γνωστό ως «το ιστορικό βάθος ενός έθνους».
Τι σημαίνει τούτο; Ότι, διαστρεβλώνοντας τα στοιχεία ενός έθνους (δηλαδή αλλάζοντας την ιστορία ενός λαού κατά το δοκούν) οι δυνάμεις πίσω από την παγκοσμιοποίηση παίρνουν την ιστορία ενός λαού, και τα κατορθώματά του, και τα «μεταφέρουν» σε άλλο έθνος… συνεπώς, υποβαθμίζουν το ένα έθνος, αναβαθμίζουν το άλλο… και στο τέλος, εξισώνουν και τα δύο τα έθνη στον ίδιο παρονομαστή!
Εξ ου και χώρες σαν την Αλβανία, την FYROM (που θέλει να λέγεται πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), η Βουλγαρία ή η Τουρκία επικαλούνται πως έχουν Αρχαιοελληνική καταγωγή (καλά διαβάσατε!!!)… ενώ τα δικά μας τα παιδιά έχουν ξεχάσει πλέον τι γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου και τι στις 28 Οκτωβρίου! Η απόλυτη αποβλάκωση των ελλήνων επεκτείνετε και όλα αυτά με τις ευλογίες όλων (!!!) των πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας!
Για παράδειγμα, τα Τούρκικα σχολικά βιβλία θεωρούν: Μινωίτες, Μυκηναίους, Ίωνες, Τρώες και Πελασγούς προτουρκικές φυλές που κατοικούσαν στο Αιγαίο… και ότι δεν υπήρξε ποντιακή γενοκτονία!!!
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, πως αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, σε περίπου δύο γενιές από σήμερα (από κοινωνικό-ψυχολογικής άποψης τόσος χρόνος απαιτείται) τα ελληνόπουλα να θεωρούν ότι οι προαναφερθείς χώρες, έχουν τους ίδιους ήρωες με τους δικούς μας… με άλλα λόγια, θα πιστεύουν ότι μοιραζόμαστε την ίδια (κοινή) ιστορία… άρα είμαστε το ένα και το αυτό έθνος!
Να θυμάσαι πάντα:
«Όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. Όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν» - Τζώρτζ Όργουελ (από το βιβλίο του με τίτλο: 1984)
ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ-ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΩΣ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ
Τελικά φταίνε μόνο: οι δάσκαλοι, το εκπαιδευτικό σύστημα, η ύλη διδασκαλίας και οι πολιτικοί που διαχειρίζονται την τύχη της Ελλάδος; Φταίνε, δίχως να χωράει καμία αμφιβολία αλλά δεν είναι οι μόνοι… Επίσης, φταίνε και οι ίδιοι οι γονείς για το χάλι που επικρατεί!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά…
Κατά βάση, υπάρχουν τέσσερα ηλικιακά στάδια στα οποία τα παιδιά διαμορφώνουν τις βασικές αρχές τους, τις πεποιθήσεις τους, τις αξίες τους, τα «πιστεύω» τους, την ψυχοσύνθεσή τους και τον πυρήνα του χαρακτήρα τους… που θα τα συνοδεύει για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Επιγραμματικά, τα στάδια αυτά είναι:
ΣΤΑΔΙΟ 1: Ηλικία από 0 έως 2 ετών
Σε αυτό το στάδιο το παιδί αναπτύσσει τους πρώτους μηχανισμούς αντίληψης του περιβάλλοντος του. Επίσης, από συναισθηματικής άποψης, καθώς και όσον αφορά την υγεία και τη σταθερότητα του χαρακτήρα του, οι δομές μπαίνουν σε αυτή την ηλικία. Το οικογενειακό περιβάλλον του, καθώς και οι σχέσεις μεταξύ των γονέων του και του κλειστού οικογενειακού κύκλου, παίζουν καθοριστικό ρόλο. Να το θέσουμε διαφορετικά: αν οι σχέσεις μεταξύ των γονέων του είναι τεταμένες και μαλώνουν συνέχεια, δημιουργείτε ένταση η οποία μεταφέρεται προς το παιδί, και καθώς αυτό μεγαλώνει… οι πιθανότητες είναι υπέρ του να δημιουργηθεί μία προσωπικότητα που θα φέρει μαζί της διάφορα προβλήματα.
ΣΤΑΔΙΟ 2: Ηλικία από 2 έως 5 ετών
Σε αυτό το στάδιο το παιδί αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα και η εξερεύνηση του για τον κόσμου αρχίζει…
Είναι η φάση της ηλικίας που το παιδί θα σπάει πράγματα, θα επεξεργάζεται πράγματα κτλ… και είναι λογικό διότι όλα του φαντάζουν καινούργια.
Επίσης, σε αυτό το στάδιο το παιδί αρχίζει να δομεί και να αναπτύσσει τόσο την επικοινωνία του με το γύρω περιβάλλον (κυρίως μέσω της γλώσσας) καθώς και να αναπτύσσεται σωματικά. Οι πέντε αισθήσεις του «χτυπάνε κόκκινο».
Επιπροσθέτως, αναπτύσσεται ψυχολογικά (δηλαδή, ο ψυχικός κόσμος του). Επειδή είναι ένα καινούργιο φαινόμενο για το παιδί (αναφερόμαστε στην ψυχολογική του ανάπτυξη) οι γονείς θα παρατηρήσουν ότι το παιδί τους θα παρουσιάζει «ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα» (κάτι σαν κυκλοθυμική συμπεριφορά).
Κάτι το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό!
Σε αυτή τη φάση, είναι ευθύνη των γονέων να καθοδηγήσουν το παιδί τους να αναπτυχθεί ομαλά σε συναισθηματικό, ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο (όπως, μέσω της κίνησης… το παιδί θέλει να τρέξει και να παίξει, να εξερευνήσει, και όχι να μπαστακωθεί σε μία καρέκλα).
Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να προετοιμάσουν το παιδί τους για το επόμενο στάδιο που είναι και το στάδιο που το παιδί θα ξεκινήσει τη σχολική του σταδιοδρομία (πχ. κοινωνικοποιώντας το παιδί, με άλλα παιδιά, πολύ πριν ξεκινήσει το σχολείο κτλ).
ΣΤΑΔΙΟ 3: Ηλικία από 6 έως 12 ετών
Το παιδί πλέον εισέρχεται στη σχολική φάση.
Εδώ οι γονείς θα πρέπει να προσέξουν τα εξής πράγματα…
Ένα: Το παιδί ξεκινάει νέες δραστηριότητες, τόσο σε θέματα σχολικής μάθησης όσο και σε εξωσχολικές δραστηριότητες, πχ άθληση. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί θα γεύεται καταστάσεις «νίκης» και «ήττας», δηλαδή θα πρέπει να μάθει ότι δεν είναι τα πάντα ρόδινα σε αυτή τη ζωή. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς του παιδιού να του διδάξουν πώς να διαχειρίζεται (κυρίως ψυχολογικά) τέτοιες καταστάσεις μέσω της εποικοδομητικής κριτικής και της θετικής παρότρυνσης.
Δύο: Το παιδί σταδιακά θα αρχίσει να αναζητάει όλο και περισσότερο την ανεξαρτησία του. Και εδώ ακριβώς είναι που οι γονείς φέρουν την ευθύνη στου να διδάξουν στο παιδί τους τις ηθικές αρχές που, κατά βάση, θα το συνοδεύουν για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις… δεν είναι τα πάντα ευθύνη των δασκάλων, όσον αφορά τη διδασκαλία του παιδιού. Εξίσου, αν όχι μεγαλύτερη ευθύνη, φέρουν οι ίδιοι οι γονείς!
ΣΤΑΔΙΟ 4: Ηλικία από 13 έως 18 ετών
Αυτό ίσως να είναι και το πιο πολύπλοκο στάδιο όλων.
Σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά αναπτύσσουν με ραγδαίους ρυθμούς θέματα που αφορούν τη μάθηση τους, την ψυχολογία τους, το σώμα τους καθώς και γεννιούνται ζητήματα όσον αφορά τη θέση του παιδιού στην κοινωνία μας και τον κόσμο γενικά (με άλλα λόγια, το παιδί αρχίζει να αναπτύσσει την δική του κοσμοθεωρία).
Οι κοινωνικοί δεσμοί του παιδιού, ως προς τον περίγυρό του, αναπτύσσονται ακόμα περισσότερο όπως για παράδειγμα δημιουργεί τις πρώτες του σχέσεις με το άλλο φύλλο, έρχεται αντιμέτωπο με τους τραμπούκους του σχολείου, αρχίζει να σκέφτεται τι θα ήθελε να κάνει στη ζωή του κτλ.
Ώστε να αντιμετωπιστεί αυτό το στάδιο όσο πιο ομαλά γίνεται οι γονείς θα πρέπει να δημιουργήσουν μία σχέση με το παιδί τους που θα ανάγεται στο δίπολο γονέας-φίλος (ή ο «κολλητός» του)… καθώς και οι γονείς θα πρέπει να λειτουργούν σαν μία ενωμένη ομάδα απέναντι στο παιδί τους.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι όταν το παιδί αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα θα πρέπει να έχει την αίσθηση ότι μπορεί να μιλήσει μαζί με τους γονείς του για τα πάντα, δίχως να φοβάται ότι θα το μαλώσουν… Αν οι γονείς πετύχουν αυτή τη σχέση τότε μπορούν να ασκούν «έλεγχο» πάνω στο παιδί τους με έμμεσο τρόπο και να διορθώνουν τα εκκολαπτόμενα «κακός κείμενα» που πάνε να δημιουργηθούν στη ζωή του παιδιού τους.
Όπως και λειτουργώντας οι γονείς σαν μία ομάδα (δηλαδή δεν λέει ο ένας το μακρύ του και ο άλλος το κοντό του), όταν παίρνουν τις αποφάσεις από κοινού, σεβόμενος ο ένας τον άλλον, το παιδί αντιλαμβάνεται ότι απέναντι του όχι μόνο έχει τους καλύτερους φίλους του αλλά και μία «αρχή» που είναι σταθερή και δεν μπορεί να την εμπαίζει. Με άλλα λόγια, από ψυχολογικής άποψης, στο παιδί γεννιούνται συναισθήματα θαυμασμού, σεβασμού καθώς και το πρότυπο της οικογένειας που θα ήθελε να δημιουργήσει το ίδιο αργότερα στη ζωή του.
Επίσης, ευχάριστες κοινές οικογενειακές δραστηριότητες των γονιών, μαζί με το παιδί τους, ενισχύει τους δεσμούς τους και ολοκληρώνει ομαλά την όλη φάση.
Τέλος, με την ολοκλήρωση αυτού του ηλικιακού σταδίου οι βάσεις, και οι αρχές, που θα ακολουθούν το παιδί για το υπόλοιπο της ζωής του, έχουν θεμελιωθεί.
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ;
Πάμε τώρα να δούμε τι προσφέρουν τα σχολεία, καθώς και τα πανεπιστήμια, στα παιδιά μας…
Σε μία πρόταση, η απάντηση είναι: σχεδόν τίποτα!
Και εδώ φανταζόμαστε πολλούς από εσάς να ξεφωνίζουν: «τι λέτε ρε παιδιά;!»
Δυστυχώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση η πραγματικότητα χτυπάει αλύπητα… και δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικά ώστε να αντιληφθεί του τι λέμε…
Ας πάρουμε μερικά παραδείγματα (υπόψη, αναφερόμαστε στην πλειοψηφία των παιδιών)…
Γνωρίζουν την (πραγματική) ιστορία μας;
Όχι!
Γνωρίζουν να μιλάνε (σωστά) ελληνικά;
Όχι! Με την ξενομανία που τα διακατέχει έχουν ξεχάσει την ιερή γλώσσα τους… και η ειρωνεία είναι πως ούτε τις ξένες γλώσσες γνωρίζουν να μιλάνε σωστά!
Γνωρίζουν βασικές γνώσεις σωστά;
Όχι!
(πχ. ρωτάς τα παιδιά, από πόσα εκατομμύρια απαρτίζεται το ένα δισεκατομμύριο και δεν ξέρουν να σου απαντήσουν… έλεος!).
Βγαίνοντας από τα πανεπιστήμια, είναι έτοιμα να δραστηριοποιηθούν επιτυχημένα και να αποδώσουν στη πιάτσα της εργασίας;
Όχι!
Οπότε τίθενται τα ερωτήματα: τι και ποιος φταίει για αυτό το χάλι;
Φταίνε τα παιδιά που είναι ανεπίδεκτα μαθήσεως; Εν μέρει ναι!
Όμως, η μεγαλύτερη ευθύνη πέφτει στους ίδιους τους γονείς, στους δασκάλους μα κυρίως στους καθηγητές των ελληνικών πανεπιστημίων, στη διδακτική ύλη (που είναι απαρχαιωμένη και εκτός πραγματικότητας) καθώς και σε όλους τους πολιτικούς της χώρας μας (ανεξαρτήτως κομματικής απόχρωσης).
Και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν δύο ακόμα κατάρες: ο συνδικαλισμός και τα κόμματα (ή αλλιώς οι κομματικοί στρατοί, φαινόμενα που είναι ιδιαίτερα έντονα στα ελληνικά πανεπιστήμια)!
Το αποτέλεσμα;
Να υπάρχουν εκτρώματα τα οποία στην Ελλάδα να θέλουμε να τα αποκαλούμε Σχολεία και Πανεπιστήμια!
Ακόμα και τριτοκοσμικές χώρες έχουν αρχίσει να μας ξεπερνάνε σε αυτό τον τομέα… δυστυχώς!
Τα ιδρύματα αυτά, αντί να προετοιμάζουν τους μελλοντικούς και δυναμικούς ελεύθερους (και ελεύθερα σκεπτόμενους) πολίτες της Ελλάδος, έτοιμους να πέσουν πάνω στο στίβο της ζωής με όλες τους τις δημιουργικές δυνάμεις… παράγουν, επί το πλείστον, κομματικούς στρατούς με γνώμονα το βόλεμα στο ελληνικό δημόσιο, την αργοσχολία και την αρπαχτή!
Και ας είμαστε ειλικρινείς: δεν μας φταίνε οι ξένοι, οι δανειστές, οι εβραίοι, οι εξωγήινοι, οι Νεφελίμ ή οτιδήποτε άλλη βλακεία μπορεί να σκεφτεί κανείς, αλλά φταίμε οι ίδιοι… κυρίως οι μεγαλύτερες γενιές που παραδίδουν στους νεώτερους μία κοινωνία διαλυμένη σε όλα της τα σημεία!
Διότι, ένα δεκάχρονο παιδί δεν έχει ούτε λόγο ή δύναμη ώστε να επηρεάσει καταστάσεις… αλλά οι παλαιότερες γενιές που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση καθώς και το σύστημα που φτιάξανε ώστε να ανατροφοδοτούν τούτη την κοινωνία με «νέο αίμα» συνδικαλιστών και στρατιωτάκια της πάσης αποχρώσεως κομματικού στρατού!
ΟΠΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ;
Όπως έχει ήδη δείξει η ιστορία, και η ελληνική πραγματικότητα, δεν μπορούμε - σαν έλληνες, να ελπίζουμε σε τίποτε καλό από τους πολιτικούς της χώρας μας (ανεξαρτήτως κόμματος). Είτε λόγω ασχετοσύνης είτε λόγω συμφερόντων.
Δεν θα πούμε λόγω ηλιθιότητας μιας και ηλίθιος είναι ο ελληνικός λαός που τους ψηφίζει ξανά και ξανά, είτε γλείφει τις κατουρημένες ποδιές τους ώστε να μπορέσει να προσδεθεί στο άρμα του ελληνικού δημοσίου.
(Σημείωση: Με εξαίρεση ορισμένους Δημόσιους Υπαλλήλους που και γνωρίζουν και νοιάζονται για το γενικό καλό, αριθμητικά αμελητέος αριθμός, οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι είναι για κλωτσιές…)
Δύο είναι οι τρόποι που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την τωρινή κατάσταση…
Ο Ένας τρόπος:
Μίας «ακραίας» μορφής επανάσταση που αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε κοινωνικές αναταραχές… και καλό θα ήταν να μπορούσε να αποφευχθεί, όσο το δυνατόν κάτι τέτοιο.
Με άλλα λόγια, να έρθει η θετική αλλαγή από το σύνολο προς τη μονάδα… (κάτι το οποίο δύσκολα θα συμβεί).
Ο Δεύτερος Τρόπος:
Να κοιτάξει το κάθε παιδί να μάθει να ελίσσεται μέσα στο σύστημα, να φροντίζει συνεχώς για τη δική του προσωπική βελτίωση και εξέλιξη καθώς και να προσπαθεί συνεχώς, με ότι και να καταπιάνεται, να το κάνει σωστά και καλά.
Ακούγεται εγωιστικό;
Κάθε άλλο… αντί να εθελοτυφλεί κανείς, αποφασίζει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα ως έχει… και η πραγματικότητα είναι πως όλο το σύστημα είναι σάπιο! Και αντί να καταστρέφει τη ζωή του, επειδή κάποιοι άλλοι έτσι το επιθυμούν, το παιδί απελευθερώνει τις δημιουργικές του δυνάμεις ώστε να ασχοληθεί στη ζωή του με κάτι δημιουργικό… κάτι το οποίο θα το αγαπάει και θα του αρέσει!
Μπορεί ο δεύτερος τρόπος να είναι χρονοβόρος, αλλά μακροπρόθεσμα, καθώς το παιδί θα ασχολείται με κάτι το οποίο αγαπάει, θα φροντίσει να δημιουργήσει κάτι καλό, σωστό και αποτελεσματικό.
Με άλλα λόγια, να επέλθει η θετική αλλαγή από τη μονάδα προς το σύνολο…
Ας μην γελιόμαστε… δεν πρόκειται να δούμε σύντομα, κάποια ουσιώδης θετική αλλαγή, από απολύτως καμία πολιτική ηγεσία.
Συνεπώς, αντί να αναλώνεται κανείς σε αβάσιμες φιλοσοφίες και γκρίνιες, ότι δηλαδή φταίει ο τάδε ή η τάδε για την κατάντια μας και να παραμένει αμέτοχος στα δρώμενα… αντί αυτού, ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος προτιμάει να πάρει ο ίδιος τα ινία της ζωής του στα χέρια του, και να δραστηριοποιηθεί προς την κατεύθυνση που ο ίδιος επιθυμεί να ζήσει.
Μόνος του θα ψαχτεί, μόνος του θα παλέψει να βρει τον δρόμο του, ανεξάρτητος από τις πουλημένες στρατιές που σαν μαύρες βδέλλες καταστρέφουν την πατρίδα μας… στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις!
Παραφράζοντας τον Κυνικό φιλόσοφο Δημώναξ, από την Κύπρο, (του οποίου το ρητό χρησιμοποίησε και ο Καζαντζάκης… δηλαδή, το γνωστό ρητό: «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος») θα πούμε ότι:
Απαλλαγμένο το παιδί από τις (πολιτικές και συνδικαλιστικές) σειρήνες, σαν τον Οδυσσέα θα αναζητήσει το προσωπικό του ταξίδι, τον προσωπικό του μύθο (παραφράζουμε τον Πάουλο Κοέλιο εδώ), που θα του επιτρέψει να δημιουργήσει τη ζωή που το ίδιο επιθυμεί, μα πάνω από όλα τη μορφή ζωής που θα το κάνει ευτυχισμένο.
Ίσως το ταξίδι να τον οδηγήσει και στο εξωτερικό, αδύνατον να γνωρίζεις το μέλλον… όμως θα είναι δικές του επιλογές και μόνο, θα είναι τα δικά του βήματα… βήματα, τα οποία θα αφήσουν το στίγμα τους για τις μελλοντικές γενιές του αύριο… ένα καλύτερο αύριο, στο οποίο το παιδί του σήμερα θα έχει ανοίξει το μονοπάτι του μέλλοντος!
Δύο πράγματα ακόμα πριν κλείσουμε το σημερινό μας άρθρο:
1. Στηρίξτε την προσπάθεια μας και διαδώστε την ιστοσελίδα μας… στηρίξτε μας στο Facebook… μα πάνω από όλα διαδώστε το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα των προγόνων μας ώστε και άλλοι Έλληνες να έχουν τη δυνατότητα στο να εξερευνήσουν τον μοναδικό κόσμο της Αρχαίας Ελλάδας
2. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε το άρθρο μας (ή τα άρθρα μας) μπορείτε να το κάνετε ελεύθερα αλλά τηρώντας τον παρακάτω κανόνα:
Στην αναδημοσίευσή σας θα αναγράφεται τα παρακάτω και όχι λέξεις όπως: πηγή ή αλιευτικέ από…
Ιστοσελίδα: Ancient Greece Reloaded
Link: www.ancientgreecereloaded.com
Συγγραφείς: nikvas και η Ομάδα του Ancient Greece Reloaded
Ημερομηνία: (η ημερομηνία που τραβήξατε το άρθρο)
Πήγαινε: στην Αρχή της Σελίδας
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"