Reloaded

ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ:

ΚΑΔΜΟΣ - ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΟ ΕΚΡΥΨΑΝ

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΝΩΣΤΗ ΕΩΣ ΑΓΝΩΣΤΗ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΤΛΑΝΤΕΙΟΥΣ (Ή ΑΤΛΑΝΤΕΣ) ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΓΥΓΙΑ

Η Ατλαντίδα είναι ένα μυθικό νησί που σύμφωνα με τον Πλάτωνα χρονολογείται έως το 11.500 π.Χ. όταν μέσα σε ένα ημερονύκτιο βυθίστηκε για πάντα στον Ατλαντικό ωκεανό.

Θα μπορούσε η Ατλαντίδα να θεωρηθεί ένα σημάδι που να δηλώνει ότι υπήρχε παγκόσμιος πολιτισμός πολύ πριν από τον δικό μας;

Η απάντηση είναι ασφαλώς, αν ο Πλάτωνας μας μεταφέρει ένα αληθινό γεγονός τότε σίγουρα η αναφορά στην Ατλαντίδα δείχνει την παρουσία κάποιου υπερανεπτυγμένου τεχνολογικά πολιτισμού πριν το σημερινό - δικό μας.

Ο Πλάτωνας, με την δύναμη του γραπτού λόγου του, κατορθώνει να μας μαγέψει και να μας κρατήσει για τουλάχιστον δυόμισι χιλιετηρίδες μέσα σε ένα κόσμο φαντασίας και μυστηρίου. Περιγράφει την οργάνωση της Ατλαντίδας και της Αθήνας μία εποχή πολύ αρχαιότερη από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα ως αρχαία αφού φτάνει στο βάθος της εντέκατης περίπου χιλιετηρίδας προ Χριστού..... Μιλάει για θεία γένη που ξέπεσαν στην Ατλαντίδα, για συμβούλιο των "θεών" και για έναν μυθικό παγκόσμιο πόλεμο που ξεσπάει ανάμεσα στην Αθηναϊκή συμμαχία και τις δυνάμεις της Ατλαντίδας.

Η Ατλαντίδα γίνεται γνωστή σε εμάς από το Κριτία που έζησε κατά τον 4 αιώνα π.Χ. Ήταν γιος του πλούσιου Κάλλαισχρου και υπήρξε και μαθητής του Σωκράτη, του Γοργία και πολλών φιλοσόφων. Ο Κριτίας εμφανίζεται σε δύο πολύ σημαντικά έργα του Πλάτωνα για να μας μιλήσει για τη Ατλαντίδα. Στο έργο "Κριτίας" που φέρει το όνομα του διότι είναι κεντρικός ομιλητής όπου περιγράφει αναλυτικά την οργάνωση της πόλης της Ατλαντίδας και στο έργο "Τίμαιος" παρουσιάζεται ως συνομιλητής μαζί με τον Σωκράτη και τον Τίμαιο και περιγράφει τον ηρωικό χαμό των Αθηναίων ενάντια στην Ατλαντίδα. Να τονισθεί ότι ένα μεγάλο τμήμα από το έργο "Κριτίας" λείπει δημιουργώντας το αίσθημα ότι αφαιρέθηκε σκόπιμα.

Ο Κριτίας ήταν κατά γενική παραδοχή δύο γενιές μικρότερος από τον ιστορικό Σόλωνα ο οποίος ταξίδευε στις Αιγυπτιακές πόλεις από τις οποίες αντλούσε πληροφορίες για την Ελλάδα, όπως και για την Ατλαντίδα. Ο Σόλων άφησε μία σπουδαία κληρονομιά στον Κριτία ο οποίος διάβαζε τα χειρόγραφα του από μικρός και ανάμεσα στην οποία βρίσκονται και όλες οι πληροφορίες που διαθέτουμε σχετικά με την Χαμένη Ατλαντίδα και τον πόλεμο της με την συμμαχία εντός των Ηράκλειων στηλών που ηγούνταν η Αθήνα.

Ο μύθος (ή πραγματική ιστορία) της Ατλαντίδας ξεκινάει λέγοντας πως ήταν εννέα χιλιάδες χρόνια πριν την εποχή τους (ο Σόλων ήταν εκεί περίπου τον πέμπτο αιώνα π.Χ.).

"εκηρύχθη πόλεμος μεταξύ εκείνων οι οποίοι κατοικούν έξω από τας στήλας του Ηρακλέους και εκείνων όπου κατοικούν μέσα· το οποίον πρέπει τώρα να σας εκθέσω απ' αρχής μέχρι τέλους. Του μεν ενός λοιπόν μέρους έλεγον ότι έλαβε την αρχηγίαν αυτή η πόλις (δηλαδή αι Αθήναι) και διεξήγαγεν όλον τον πόλεμον μέχρι τέλους, του δε άλλου μέρους οι βασιλείς της νήσου Ατλαντίδος, η οποία νήσος είπομεν (εις τον διάλογον «Τίμαιον») ότι τα παλαιά χρόνια ήτο νήσος μεγαλυτέρα από την Λιβύαν (δηλαδή την Αφρικήν) και την Ασίαν, τώρα δε, επειδή εβυθίσθη από σεισμούς, άφησεν εκεί μίαν λάσπην και εμποδίζει πλέον να περνούν εκείνοι, οι οποίοι θέλουν να ταξειδεύσουν από την εδώθεν θάλασσαν εις την εκείθεν." - αναφέρει ο Πλάτωνας.

Ο Κριτίας στη συνέχεια προχωράει σε περιγραφή των δύο πολιτειών δίδοντας στοιχεία τόσο για την Αθήνα όσο για την Ατλαντίδα. Περιγράφει το γενεαλογικό δέντρο των Βασιλέων απόγονων του Ποσειδώνα και προχωράει σε ανάλυση των ανακτόρων και των κατασκευών. Προς τη μέση όμως του βιβλίου η περιγραφή αρχίζει να γίνεται περίεργη και μυστηριώδης. Μας αναφέρει εδώ ο Κριτίας ότι η Ατλαντίδα άκμαζε και ήταν θεάρεστη και υπηρετούσε τη δικαιοσύνη όμως ξαφνικά εξέπεσε και οι άνθρωποι της Ατλαντίδας έγιναν κακοί και άδικοι.

Η Ατλαντίδα με τη πάροδο των ετών εκφυλίστηκε και οι Άτλαντες έχασαν την θεία φύση τους, ξέχασαν τις παραδόσεις τους και επικράτησε το θνητό στοιχείο σε αυτούς, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να κάνουν ασχήμιες και αντί να βαδίζουν προς την ευτυχία βάδιζαν προς την καταστροφή. Τότε λοιπον, στην Ατλαντίδα, συνέβηκε το πολύ εντυπωσιακό σημείο της επέμβασης του ανώτατου Θεού Δία ο οποίος κάλεσε σύμφωνα με τον μύθο σε συμβούλιο τους Θεούς με σκοπό να δει πως θα τιμωρήσει το ανθρώπινο γένος που εξέπεσε....

Σας θυμίζει κάτι; Μία αντίστοιχη αναφορά βρίσκουμε ασφαλώς και στην Παλαιά Διαθήκη μας για την οποία θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο μας.







Από το κείμενο του Τίμαιου πάντως συμπεραίνουμε ότι η Ατλαντίδα και η Αθήνα προχώρησαν σε πόλεμο όπου η Ατλαντίδα εξοντώθηκε ολοσχερώς ! Εδώ όμως προκύπτουν κάποια σημαντικά ερωτήματα λόγω του γεγονότος ότι το αρχικό κείμενο χάθηκε. Τι ήταν αυτό που συζητήθηκε στο "συνέδριο των Θεών"; Για ποιο λόγο προχώρησε σε πόλεμο ο λαός του Ποσειδώνος (Κρόνιοι) εναντίον του λαού της Αθηνάς (Διός); Στον μύθο της Ατλαντίδας βλέπουμε να εξελίσσετε ένας μυστικός διαγωνισμός - πόλεμος ανάμεσα σε θνητούς και μία ολόκληρη ήπειρο να χάνεται μέσα σε ένα ημερονύκτιο.

Φυσικά δεν λείπουν και οι θεωρίες ότι ο Πλάτωνας εδώ μιλάει για ένα παγκόσμιο πόλεμο που περιγράφει ανθρώπινους πολιτισμούς να πολεμούν 9.500 χρόνια προ Χριστού με πυρηνικά όπλα...αυτή η υποψία βασίζεται στο γεγονός ότι ο Πλάτωνας κάνει λόγο για πόλεμο παγκόσμιου βεληνεκούς.

Για κάποιο λοιπόν λόγο που δεν γνωρίζουμε η Ατλαντίδα εξορμάει ενάντια στις χώρες που είναι εντός των Ηράκλειων στηλών με σκοπό να τις υποδουλώσουν και ένας παγκόσμιος πόλεμος εξελίσσετε ανάμεσα στις δυνάμεις της Ατλαντίδας κατά των δυνάμεων τη Συμμαχίας που ηγούνται η Ελληνική Αθήνα και η Αιγυπτιακή Σάις, δύο πόλεις που είχε ιδρύσει η θεά Αθηνά σύμφωνα με το Αιγυπτιακό Ιερατείο. Ως ύψιστο παράδειγμα Ηρωισμού και Ανδρείας η πολιτεία της Αθήνας πολεμάει με σθένος τις δυνάμεις της Ατλαντίδας ενώ συγκρατεί τους συμμάχους να μην λυγίσουν ενάντια στην χαοτική υπερδύναμη από τη Δύση.

Ελευθερώνει τις υποδουλωμένες χώρες και υψώνει το ανάστημα της στην σκληροτράχηλη Ατλαντίδια αυτοκρατορία. Ενώ λοιπόν ο πόλεμος ήταν στην κορύφωση και οι δύο δυνάμεις πολεμούσαν με όλη τους δύναμη η μία την άλλη....ξαφνικά όλα τα στρατεύματα των Αθηνών χάθηκαν από τη γη. Η αυτοθυσία για την ελευθερία όλων από τις δυνάμεις των Ατλάντων είναι ένα σημείο που δεν ενδιαφέρει τους περισσότερους ξένους αναλυτές. Πως όμως μπορεί να έγινε αυτό; Ο Πλάτων λέει:

"Μετά παρέλευσιν αρκετού χρόνου όμως έγιναν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και εντός ενός τρομερού ημερονυκτίου ολόκληρος ο στρατός σας ετάφη εις την γην και εξαφανίσθηκε επίσης βυθισμένη εις την Θάλασσα η νήσος Ατλαντίς."

Η παραπάνω πρόταση αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση ότι μαζί με την Ατλαντίδα χάθηκε και ο στρατός της Αθήνας. Ποια δύναμη όμως ήταν αρκετή για να εξοντώσει με αυτό το τρόπο τις δυνάμεις την Ατλαντίδας και της Αθήνας ; Τελικά αν βρεθεί η Χαμένη Ατλαντίδα , αυτό δεν θα ανατρέψει την παγκόσμια ιστορία όπως την γνωρίζουμε; Κι αν υπάρχει παρουσία κάποιας μορφής τεχνολογίας στα "αρχαιολογικά" ευρήματα , τι μπορεί να σημαίνει αυτό ; Τι μας κρύβουν για τους προγόνους μας ;

Όπως είπαμε παραπάνω η Ατλαντίδα δεν αντιμετώπισε μόνο την Αθήνα. Στο εσωτερικό του Νείλου λέγεται πως βρισκόταν η πόλη Σάις. Σύμφωνα με τον Κριτία στο έργο "Τίμαιος" του Πλάτωνα εκείνη η πόλη ήταν που επισκέφθηκε ο Σόλωνας για να μάθει όλα όσα γνωρίζουμε σχετικά με την Ατλαντίδα. Η πόλη σήμερα βρίσκεται στο πλάι του δρόμου μεταξύ Basioun - Dasouk - Rasheed (Cairo) της σημερινής Αιγύπτου.





Η αρχαία πόλη Σάις ήταν η πρωτεύουσα του Sap-Meh της Κάτω Αιγύπτου ενώ σύμφωνα με τον Ηρόδοτο εκεί ήταν ο τάφος του Όσιρι. Ο Διόδωρος αναφέρει ότι μετά τον Κατακλυσμό (που έγινε μετά την μάχη με την Ατλαντίδα) όλες οι ελληνικές πόλεις καταστράφηκαν ενώ η Σάις και οι Αιγυπτιακές πόλεις επιβίωσαν. Ο φιλόσοφος Πλάτωνας δεν μας δίδει πληροφορίες για τον ιερέα της πόλης Σάις με τον οποίο μίλησε ο Σόλωνας σχετικά με την Ατλαντίδα. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (46–120 μ.Χ.) στο έργο βίοι παράλληλοι (βίος του Σόλωνα) υπάρχει μία ταύτιση του ιερέα με τον γνωστό Σώγχι όπως μας λέει χαρακτηριστικά:

"Στις εκβολές του Νείλου, κοντά στις ακτές του Κάνωπου, πέρασε κάποιο καιρό μελετώντας με τον Ψένωφι της Ηλιούπολης, και τον Σώγχι, τον πιο σοφό από όλους τους ιερείς, από τον οποίον, όπως λέει ο Πλάτωνας, έμαθε την ιστορία της Ατλαντίδος και την συνέθεσε σε ένα ποίημα, με σκοπό να την γνωρίσει στους Έλληνες"

Επίσης σύμφωνα με τον Πλούταρχο οι Έλληνες φιλόσοφοι που επισκέφθηκαν την Αίγυπτο για να συμβουλευτούν τους ιερείς ήταν ο Θαλής, ο Πυθαγόρας (διδάχθηκε από τον Χόνουφι της Ηλιούπολης), ο Πλάτωνας, ο Εύδοξος (διδάχθηκε από τον Χονούφι της Μέμφιδος) και ο Σόλωνα από τον Σώγχι τον Σαΐτη.

Η έρευνα μας σχετικά με την Ατλαντίδα δεν θα μπορούσε όμως να σταματήσει στις αρχαίες πηγές. Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει η αρχαία πόλη που βρέθηκε στα νησιά Μπαχάμες (Bahamas) πιθανολογείται ότι άνηκε στις δυνάμεις της Ατλαντίδας σύμφωνα με τον Δρ. Ray Brown.

Εκεί λοιπόν βρέθηκε μία "κρυστάλλινη σφαίρα", ένας μυστήριος θησαυρός που αποδεδειγμένα ανήκει στον πρώην βυθισμένο πολιτισμό της γνωστής μας Ατλαντίδας. Το 1970 αυτή η φοβερή ανακάλυψη σκεπάζεται από τον ίδιο μέχρι το 1975. Το αντικείμενο τεράστιας αξίας γνωστό ως "Ατλάντεια Σφαίρα Κρυστάλλου" ανακαλύπτεται στο βυθό σε μία αρχαία βυθισμένη πυραμίδα στα νησιά Μπέρι στις Μπαχάμες.





Ο Ray Brown αναφέρει ότι έμεινε έκπληκτος όταν στην αποστολή κατάδυσης του μπαίνοντας σε μία βυθισμένη πυραμίδα της Ατλαντίδας παρατήρησε αρχαίους θησαυρούς που βρισκόντουσαν εκεί για αρκετές χιλιάδες χρόνια. Η φοβερότερη ανακάλυψη του στο βυθό φαίνεται να ήταν ένας κόκκινος πολύτιμος λίθος τον οποίο απέτυχε να αποσπάσει, ενώ μερικά μέτρα παρακάτω βρήκε την κρυστάλλινη σφαίρα η οποία είχε το μέγεθος μίας ανθρώπινης παλάμης.

Ο Δρ. Brown αναφέρει ότι κατά την έξοδο του από την πυραμίδα της Ατλαντίδας αισθάνθηκε ένα αόρατο σώμα να τον προειδοποιεί να μην ξαναγυρίσει. Ήταν η "φωνή της συνείδησης" του ή κάτι πραγματικό ; Το σίγουρο είναι ότι μετά την ανακάλυψη του η βυθισμένη πυραμίδα της Ατλαντίδας ερευνήθηκε εκτεταμένα και όλα τα ευρήματα συλλέχθηκαν από τις αρχές και χάθηκαν για πάντα από τη κοινή γνώμη. Η κρυστάλλινη σφαίρα ήταν το μοναδικό εύρημα της Ατλαντίδας που παρέμεινε στην κατοχή του μέχρι τα 89 έτη του και έπειτα η ιδιοκτησία της πέρασε στον γιό του Άρθουρ.

Η σφαίρα της Ατλαντίδας του Δρ.Μπράουν έχει κάνει το κύκλο του κόσμου από τότε ως αξιοθέατο. Από επιστημονικής πλευράς φαίνεται πως η σφαίρα της Ατλαντίδας αλληλεπιδρά με μαγνητικά πεδία και συνδέεται με διάφορα φυσικά αλλά και μεταφυσικά φαινόμενα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι αν κοιτάξει κανείς από κοντά την κρυστάλλινη σφαίρα θα δει - όπως λένε - τρις πυραμίδες στο εσωτερικό οι οποίες ταιριάζουν κατ αναλογία με της πυραμίδες της Αιγύπτου. Τι μυστήριο μπορεί να κρύβεται πίσω από την σφαίρα της Ατλαντίδας άραγε ; Μπορεί να αποτελέσει αρκετή απόδειξη ύπαρξης του γνωστού μύθου της Ατλαντίδας;

Όσο ο κόσμος αναρωτιόταν γύρω από αυτά ο Δρ. Brawn ισχυριζόταν ότι σύμφωνα με τις μελέτες του αρχικά υπήρχαν τέσσερις σφαίρες από τις οποίες οι δύο φαίνεται να καταστράφηκαν με τη βύθιση της Ατλαντίδας ενώ η μία παραμένει βυθισμένη κάπου μέσα στις υποθαλάσσιες πυραμίδες... το που ακριβώς παραμένει έως και σήμερα άγνωστο.

Σφαίρα Ατλαντίδας

Τελειώνοντας όμως με αυτό το σπουδαίο άρθρο θα θέλαμε να δούμε ξανά το ενδεχόμενο η Ατλαντίδα να αποτελεί σημάδι ενός προγενέστερου τεχνολογικά ανεπτυγμένου πολιτισμού. Αν και εφόσον η Ατλαντίδα και η Αθήνα υπήρχαν έντεκα περίπου χιλιετηρίδες προ Χριστού και εφόσον η μία εκ των δύο καταστράφηκε μέσα σε μία νύχτα τότε θα μπορούσαμε να υποθέσουμε δύο πράγματα.

Πρώτον ότι μιλάμε για έναν παγκόσμιο πόλεμο, και δεύτερον ότι μιλάμε για όπλα ικανά να εξοντώσουν μία ολόκληρη ήπειρο μέσα σε μία νύχτα.
[1]

Πήγαινε: στην Αρχή της Σελίδας

Το πραγματικο ταξιδι του Οδυσσεα, Γιατι μας το εκρυψαν;

α) η μελέτη της Εριέττας Μέρτζ

Η πρώτη που ετόλμησε να έρθει αντιμέτωπη προς την επικρατούσα άποψη ότι οι περιπλανήσεις του Οδυσσέως έγιναν μέσα στην Μεσόγειο ήταν η Αμερικανίδα Εριέττα Μέρτζ (Henrietta Mertz) η οποία το 1965 εξέδωσε στο Σικάγο των Η.Π.Α. το βιβλίο " The Wine Dark Sea" (τίτλος στα Ελληνικά "ΟΙΝΩΨ ΠΟΝΤΟΣ" εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ -1995)και αργότερα το 1967 τα "Αργοναυτικά" δια των οποίων με μεγάλη πειστικότητα -στηριζόμενη στις δικές της προσωπικές έρευνες και εξερευνήσεις στην Β. και Ν. Αμερική- διατυπώνει την θέση ότι το ταξίδι του Οδυσσέως είχε και ένα σημαντικό σκέλος εκτός Μεσογείου.

Η άποψη της κ. Μέρτζ είναι ότι ο Οδυσσέας ταξίδεψε μέχρι τις ακτές της Αμερικής βοηθούμενος από τα θαλάσσια ρεύματα. Η κ. Μέρτζ εντόπισε τα μέρη που επισκέφθηκε ο Οδυσσέας με βάση την ταχύτητα που κινούνται τα θαλάσσια ρεύματα και την διάρκεια των ταξιδιών από σταθμό σε σταθμό όπως αναφέρονται στην Οδύσσεια. Οι απόψεις της κ. Μέρτζ ενισχύονται και από αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στην Αμερικανική ήπειρο.





Σχεδιάγραμμα που παρουσιάζει την περιπλάνηση του Οδυσσέα μετά την πτώση της Τροίας βάσει των διαπιστώσεων της Εριέττας Μέρτζ (η οποία μελέτησε εδάφιο προς εδάφιο το κείμενο του Ομήρου σε συνδυασμό με διάφορες νεότερες ανακαλύψεις και παρατηρήσεις που αναφέρονται από τον ίδιο τον Όμηρο π.χ. διάρκεια ταξιδιού κλπ).

Στον χάρτη επισημαίνονται η περιοχή που υπήρξαν οι Σειρήνες , σε ποιο σημείο της Αμερικάνικης ηπείρου ήταν η Σκύλλα και η Χάρυβδης και μέσο ποίας οδού ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη βοηθούμενος καθ' όλη την διαδρομή από το ρεύμα του κόλπου (Gulf stream) .


β) η μελέτη του Ζίγκφριντ Πετρίδη

Οι Έλληνες έχουν μία αποδεδειγμένη ναυτική ιστορία που ξεκινάει τουλάχιστον από το 7.250 π. Χ. όπως αποδεικνύεται από τα ευρήματα του σπηλαίου Φράχθι στην Αργολίδα.

«...Η μοναδικότης του Ελληνικού γεωγραφικού χώρου, ήτοι η παρουσία εις μικράν σχετικώς έκτασιν, το Αιγαίον Πέλαγος, εκατοντάδων νήσων, επέτρεψε εις τους προϊστορικούς κατοίκους του, λίαν ενωρίς την ανάπτυξιν της δια θαλάσσης επικοινωνίας. Με την πάροδο των ετών και την απόκτησιν πείρας θαλασσίων ταξιδίων, οι Αιγαίοι ναυτικοί έγιναν τολμηρώτεροι, πλεύσαντες προς βορράν εις τον Εύξεινον πόντον, προς νότον εις Αίγυπτον και "Φοινίκην" και δυσμάς εις Ιταλίαν και Ιβηρίαν. Ανακαλύψαντες ότι η θάλασσα εις ην εταξίδευον περιεβάλλεντο παντού υπό ξηράς με μία μόνον έξοδον, δεν εδίστασαν να εξέλθουν τραπέντες όπως είδομεν προς βορράν (σημ. της ΑΕΙ- Κασσιτερίδες νήσοι = Αγγλία) δια τον κασσίτερον και δια το ήλεκτρον, αλλά και προς δυσμάς ως θ' αποδείξωμεν...» ("ΟΔΥΣΣΕΙΑ" ελληνική έκδοση, σελίδα 139)

Η Ελληνική γραμματεία είναι πλούσια σε αναφορές για τις γεωγραφικές γνώσεις των αρχαίων προγόνων μας.

Αν βάλομε το χάρτη της περιπλάνησης του Οδυσσέα που μας δίνει η Εριέττα Μέρτζ δίπλα στο χάρτη που προκύπτει απο τις αφηγήσεις του Πλάτωνα, διαπιστώνομε το πώς Οδύσσεια και μύθος της χαμένης Ατλαντίδας ταιριάζουν, αφού η Μέρτζ μας δείχνει τον Οδυσσέα να κάνει τον περίπλου της Ατλαντίδας.





Και πώς λύνονται οι παιδικές απορίες απο το μάθημα της Οδύσειας, όπως...

Μα πώς γίνεται ο Οδυσσέας, δεινός πολεμιστής και έμπειρος θαλασσοπόρος, να έκανε δέκα χρόνια να γυρίσει στην Ιθάκη, απο τη Μ.Ασία.

Τι ήταν αυτό που έκανε τους Έλληνες να ενωθούν όλοι μαζί και να περιμένουν τους ούριους ανέμους κάνοντας σπονδές στους θεούς και περιμένοντας τους χρησμούς της Πυθίας, προκειμένου να περάσουν απέναντι το Αιγαίο;

Και όσο και να προσπαθούσαμε δεν μπορούσαμε να βρούμε πού στό Αιγαίο βρισκόταν η σκύλα και η χάρυβδη, οι συμπληγάδες πέτρες.
[2]

Πήγαινε: στην Αρχή της Σελίδας

Μια αλλη αποψη σχετικα με τους Ατλαντειους ή Ατλαντες, λιγοτερο γνωστη εως αγνωστη, σε μεταφραση, απο την ΩΓΥΓΙΑ (τομος α’ σελ. 21).

Θεογονία Ατλαντείων.

Οι Ατλάντιοι κατοικούσαν στο δυτικό μέρος της Αφρικής, κοντά στον ωκεανό και έλεγαν ότι εκεί πρωτοβασίλεψε ο Ουρανός, ο οποίος μάζεψε τους άγριους και σκόρπιους τότε ανθρώπους σε χωριά και πόλεις και έγινε κύριος του μεγαλύτερου μέρους της οικουμένης.

Ήταν γνώστης της αστρονομίας και διαίρεσε τον χρόνο με βάση την κίνηση του Ήλιου και τους μήνες με τις φάσεις της Σελήνης . Επίσης πρώτος αυτός τίμησε τους ουράνιους Θεούς και πρόλεγε και το μέλλον από την παρατήρηση των άστρων , οπότε οι άνθρωποι τον θεοποίησαν μετά τον θάνατό του και έδωσαν το όνομά του στον Ουρανό. (Διόδωρος)

Ο Ουρανός απόκτησε σαράντα πέντε γιούς με διάφορες γυναίκες, από τους οποίους οι δέκα οχτώ με την Τιταία, γι αυτό και ονομάστηκαν Τιτάνες.

Επειδή όμως και η Τιταία είχε ευεργετήσει τους ανθρώπους, μετά τον θάνατό της την θεοποίησαν και αυτή και την ονόμασαν Γη. Ο ουρανός όμως είχε και πολλές κόρες από τις οποίες οι γνωστότερες είναι δύο, η Βασιλεία και η Ρέα την οποία μερικοί την είπαν και Πανδώρα.





Η Βασιλεία η οποία ήταν μεγαλύτερη είχε σοφία και σύνεση και μεγάλωσε σαν μητέρα τα αδέλφια της, γι αυτό και την ονόμασαν Μεγάλη Μητέρα.

Παντρεύτηκε τον αδελφό της Υπερίονα που ήταν και ο διάδοχος του βασιλείου και από αυτός γέννησε δύο παιδιά τον Ήλιο και την Σελήνη. Οι Τιτάνες εξεγέρθηκαν από φθόνο, ξεκίνησαν πόλεμο εναντίον τους, σκότωσαν το Υπερίονα, και έπνιξαν τον νεαρό Ήλιο στον Ηριδανό ποταμό. Μη μπορώντας να υποφέρη άλλο η Σελήνη, σκοτώθηκε πηδώντας από την ταράτσα του σπιτιού της. Όλοι αυτοί αργότερα θεοποιήθηκαν.

Μετά το θάνατο του Υπερίονα, οι δύο αρχηγοί της εξέγερσης ο Άτλας και ο Κρόνος μοιράστηκαν το βασίλειο.

Ο Άτλας πήρε την παράκτια στον ωκεανό περιοχή της Αφρικής και από αυτόν πήραν οι υπήκοοί του το όνομα Ατλάντιοι και το μεγαλύτερο βουνό της περιοχής Άτλας.

Ο Άτλας ήταν και αυτός αστρολόγος. Απόκτησε πολλούς γιούς, από τους οποίους γνωστότερος είναι ο Έσπερος, καθώς και επτά κόρες τις Ατλαντίδες ή Πλειάδες ή Νύμφες, επειδή οι Ατλάντιοι τις γυναίκες τις ονόμαζαν νύμφες.

Ο Κρόνος πήρε την Λιβύη, την Σικελία, Ιταλία και όλο το δυτικό τμήμα της περιοχής εκείνης, όπου έχτισε ακροπόλεις και φρούρια σε όλες τις ψηλές και οχυρές τοποθεσίες του βασιλείου του, με φρουρές για την καθυπόταξη των υπηκόων του.

Τα οχυρά μέρη αυτά ονομάζονταν Κρόνια μέχρι και τους νεώτερους χρόνους της Ρωμαϊκής εποχής. Ο Κρόνος ήταν πλεονέκτης και ασεβής, και γι αυτό ήταν μισητός στους υπηκόους του.

Πήρε σύζυγο την αδελφή του Ρέα, με την οποία απόκτησε τον Δία, που ήταν άνθρωπος καλός και με αρετές οπότε κατά μεν άλλους του άφησε την βασιλεία, κατά άλλους δε οι υπήκοοί του μην αντέχοντας άλλο την τυραννία του τον κήρυξαν έκπτωτο και ανέβασαν τον Δία στον θρόνο για βασιλιά. Ύστερα από αυτό ο Κρόνος με τους άλλους Τιτάνες εκστράτευσε εναντίον του Διός, αλλά νικήθηκε.





Αφού στερεώθηκέ ο Ζεύς καλά στον θρόνο του γύρισε όλη την επικράτεια ευεργετώντας τους καλούς και τιμωρώντας τους κακούς ανθρώπους. Ο Ζεύς εκτός από τα ψυχικά, είχε και τα σωματικά χαρίσματα, οπότε σε λίγο καιρό έγινε κυρίαρχος όλης της οικουμένης και διέταξε να κυβερνιέται έννομα και ειρηνικά, γι αυτό μετά τον θάνατό του ομόφωνα και με προθυμία όλοι τον τίμησαν σαν Θεό και τον επονόμασαν Ζήνα επειδή ήταν η αιτία του καλώς ζην.

Αυτός είναι ο Ζεύς λοιπόν που ονομάστηκε Ζην και Ολύμπιος όπως λέγεται λεπτομερέστερα στο ιστορικό του, επειδή υπήρξαν και άλλοι συνώνυμοι , όπως των Φοινίκων και των Αιγυπτίων, και ειδικότερα ο αδελφός του Ουρανού και βασιλιάς μόνο της Κρήτης, ο οποίος με την σύζυγό του Ιδαία έκανε τους Κούρητες και ονόμασε και το νησί Ιδαία από αυτήν. Αυτός πέθανε και τάφηκε στην Κρήτη όπου φαινότανε ο τάφος του μέχρι και τους νεότερους χρόνους, Δεν ήταν όμως τόσο ένδοξος όσο ο Ολύμπιος.

Αυτά αναφέρει φίλοι μου ο Αθ. Σταγειρίτης για τους Ατλάντιους και την θεογονία τους, τα οποία βεβαίως όπως βλέπετε δεν έχουν καμία σχέση με τα όσα αναφέρει ο Πλάτων. Τα μετέφερα δε στο παρόν θέμα, απλώς και μόνο χάρη της ιδιαιτερότητάς τους.
[3]

Πήγαινε: στην Αρχή της Σελίδας

Ατλαντιδα vs. Αθηνα (επιπροσθετα στοιχεια).

Περισσότερα και λεπτομερέστατα στοιχεία θα βρείτε κάνοντας “κλικ” στο παρακάτω λινκ που θα σας οδηγήσει στο συγκεκριμένο θέμα στο Φόρουμ μας.

"Ατλαντίδα vs. Αθήνα (επιπρόσθετα στοιχειά) – Φόρουμ."