Αιγλη
θεα της λαμπουσας υγειας και ευρωστιας
Αίγλη, μία από τις κόρες του Ασκληπιού από τη Λαμπετίη, η κόρη του Ήλιου, σύμφωνα με τον Έρμιππο, ή από την Ηπιόνη, σύμφωνα με τα Σούδα. Λέγεται ότι άντλησε το όνομά της Αίγλη, "Λάμψη," ή "Λαμπρότητα," είτε από την ομορφιά του ανθρώπινου σώματος όταν είναι σε καλή κατάσταση υγείας, ή από την τιμή που καταβάλλεται στο ιατρικό επάγγελμα.
Η Αίγλη ήταν αρχαία ελληνική ιδεατή ανθρωπόμορφη δευτερεύουσα (παρά τον Ασκληπιό) θεότητα συνυφασμένη με την έννοια της λάμπουσας υγείας και ευρωστίας (ιδιαίτερα μετά από ασθένεια). Φέρεται ως κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, τρίτη αδελφή της θεάς Υγιείας μετά την Ιασώ και την Πανάκεια.
Κατά μία παράδοση, «Αίγλη» ονομάζονταν και η μητέρα του Ασκληπιού, ενώ ο ίδιος προσονομάζονταν «Αιγλήεις» και «Αιγλάωρ». Πιθανή συνωνυμία ή παράγωγο της Αίγλης είναι το όνομα Αγλαΐα.
Ο αστεροειδής 96 Αίγλη (96 Aegle), που ανακαλύφθηκε το 1868, πήρε το όνομά του από τη θεότητα αυτή.
[1]
Βιβλιογραφια
Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία 35. 40. § 31
Έρμιππος, στα Σχόλια του Αριστοφάνη, Πλούτος 701
Σούδα, s.v. Ἠπιόνη
Γκρίνχιλ, Γουίλιαμ Αλέξανδρος (1867), «Αίγλη (5)», στο: Σμιθ, Γουίλιαμ, Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας, 1, Βοστώνη, σελ. 27
