Ωραι (Ωρες)
θεοτητες των εποχων, θεοτητες που ανοιγοκλειναν τις πυλες του ουρανου και που περιποιουνταν τα αλογα και το αρμα της Ηρας
Οι Ώρες ήταν οι θεότητες των εποχών, οι θεότητες που, σύμωνα με τον Όμηρο, ανοιγόκλειναν τις πύλες του ουρανού και περιποιούνταν τα άλογα και το άρμα της Ήρας. Άλλοτε πάλι τις βλέπουμε επιφορτισμένες με το ίδιο καθήκον κοντά στον Ήλιο.
Ο Ησίοδος αναφέρει πως ήταν κόρες του Δία και της Θέμιδας και τις οναμάζει Ευνομία, Δίκη, και Ειρήνη (στην Αθήνα αναφέρονταν ως Θαλλώ, Αυξώ και Καρπώ). Οι Ώρες είχαν καθήκον να εποπτεύουν τα έργα των ανθρώπων.
Στους Ομηρικούς Ύμνους θεωρούνταν βοηθοί της Αφροδίτης όπως ακριβώς και οι Χάριτες. Ενώ παρουσιάζονταν στην ακολουθία του Διονύσου καθώς και σύντροφοι στο παιχνίδι της Περσεφόνης. Ακόμη και ο Πάνας, ο θεός των κοπαδιών και των δασών, χαίρεται με τη συντροφιά τους.
Θεωρήθηκαν προστάτιδες των εποχών («ωρών») του έτους και των καρπών της κάθε εποχής, και της ωριμότητας των φυσικών προϊόντων, αλλά και της ακμής και ομορφιάς των ανθρώπων.
Οι Αθηναίοι, ως προστάτιδες της ανάπτυξης και της ευημερίας, τις ονόμαζαν Θαλλώ, Αυξώ και Καρπώ (φυτρώνω, αυξάνομαι, καρποφορώ).
Τις παρουσίαζαν σαν νεαρές κοπέλες που κρατούσαν στα χέρια τους λουλούδι ή ένα φυτό.
Οι Ώρες δεν έπαιζαν σημαντικό ρόλο στους μύθους. Σε μεταγενέστερες αλληγορίες παρουσίαζαν μία από τις Ώρες ως σύζυγο του Ζέφυρου (άνεμος της άνοιξης) με τον οποίο είχε αποκτήσει ένα γιο, τον Κάρπο.
Με τον καιρό οι Ώρες απέκτησαν συμβολικό χαρακτήρα καιι κατέληξαν να συμβολίζουν τις τρεις εποχές του έτους και τις υποδιαιρέσεις της ημέρας.
Στα ρωμαϊκά χρόνια θεωρήθηκαν κόρες του Ήλιου και της Σελήνης και συνδέθηκαν με τις τέσσερις εποχές του έτους.
Ο θρόνος του Δία στην Ολυμπία, έργο του Φειδία, ήταν διακοσμημένος με παραστάσεις των Ωρών, αλλά και ο Πολύκλειτος είχε διακοσμήσει το στεφάνι του αγάλματος της Ήρας στο Άργος με παραστάσεις τους .
[1]
Βιβλιογραφια
Νόννος, Διονυσιακά
1. 223 ff, 2. 170 ff, 2. 270 ff, 2. 699 ff, 3. 195 ff, 3. 380 ff, 7. 7 ff, 8. 3 ff, 8. 33 ff, 9. 12 ff, 10. 170 ff, 11. 486 - 12. 116 ff, 12. 15 ff, 13. 22 ff, 16. 392 ff, 38. 15 ff, 38. 130 ff, 38. 235 ff, 38. 268 ff, 38. 287 ff, 41. 155 ff, 41. 263 ff, 48. 577 ff, 48. 794 ff
Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις
1. 40. 4, 2. 17. 3, 2. 20. 5, 3. 18. 10 - 16, 3. 19. 3 - 5, 5. 11. 7, 5. 15. 2, 5. 17. 1, 7. 5. 9, 8. 31. 1, 9. 35. 1
Απολλόδωρος (ψευδο-), Βιβλιοθήκη 1. 13
Ορφικοί Ύµνοι προς Ώρες
Υγίνος, Fabulae, 183
Όμηρος, Ιλιάδα 21. 450 ff, 5. 750 & 8. 393 ff
Όμηρος, Οδύσσεια 2. 107 ff, 24. 343 ff
Ησίοδος, Έργα και Ημέραι 69 ff
ΠΛΑΤΩΝ: ΚΡΑΤΥΛΟΣ 400d & 410c
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ - ΥΜΝΟΙ προς Απόλλων 81 ff
Διόδωρος Σικελιώτης, Ἱστορικὴ Βιβλιοθήκη 5. 72. 5
Οβίδιος, Μεταμορφώσεις 2. 24 ff, 2. 118 ff
Ομηρικοί Ύμνοι προς Αφροδίτη 2 ff
Ομηρικοί Ύμνοι προς Απόλλων 186 ff
Ορφικοί Ύµνοι προς Περσεφόνη
Φιλόστρατος, «Τὰ ἐς τὸν Τυανέα Ἀπολλώνιον» 5. 15
Ορφικοί Ύµνοι προς Πάνα
