Ιασω
Θεα της ιασης
Η Ιασώ ή Ιησώ (στην Ιωνική διάλεκτο) είναι αρχαία ελληνική ιδεατή, ανθρωπόμορφη, δευτερεύουσα (παρά τω Ασκληπιώ) θεότητα συνυφασμένη με την «ιερή» έννοια της Ίασης (θεραπείας). Φέρεται ως κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, αδελφή των θεοτήτων Υγιείας, Ακεσώς, Πανάκειας και Αίγλης ή ως κόρη του Αμφιάραου.
Ως παράγωγα του ρήματος ιάομαι (= θεραπεύω) φέρονται τα ονόματα: Ίασις (Ίαση) - Ιάσων - Ιασούς - Ιησούς (συνεκδοχικά) - Ιατήρ - Ιατός - Ιατρός - Ιάτωρ καθώς και το Ίαμα ως μέσον θεραπείας - το κατά χριστιανούς αγίασμα.
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στο Αμφιαράειο του Ωρωπού υπήρχε βωμός, ένα από τα πέντε μέρη του οποίου ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη, την Πανάκεια, την Ιασώ, την Υγεία και την Παιωνία Αθηνά.
Λατρευόταν επίσης στην Επίδαυρο και στην Αθήνα.
Ο Νικοφάνης, Σικυώνιος ζωγράφος του 2ου μισού του 4ου αιώνα π.Χ. είχε ζωγραφίσει τον Ασκληπιό με τις κόρες του, Υγεία, Πανάκεια, Ιασώ, Αίγλη
[1]
Βιβλιογραφια
Αριστοφάνης, Πλούτος 701
Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις 1. 34. 3
[1]
The Plutus of Aristophanes: From the text of Dindorf. With critical and explanatory remarks, partly original, partly selected from the scolia and various commentators By Aristophanes, Henry Parder Cookesley Published by R. Priestley, 1834, Σχόλια (Scolia), Σημείωση 682, σελ. 46[1]
Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη, Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκης Α.Ε., 1929
