Πανακεια
θεα της θεραπειας επι πασας νοσου
Η Πανάκεια ήταν ανθρωπόμορφη δευτερεύουσα θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, συνυφασμένη με την έννοια της θεραπείας (ή βοτανοθεραπείας) επί πάσας νόσου.
Φέρεται ως κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης αδελφή της θεάς Υγιείας, της Ιασούς, του Μαχάωνα και του Ποδαλείριου, Ιατρών του Τρωικού Πολέμου κατά τον Όμηρο.
Λατρευόταν κυρίως στον Ωρωπό Αττικής, στην Κάλυμνο, στην Κω κ.α.
Η μορφή της παρίσταται και στο Ασκληπιείο Αθηνών.
Επειδή θεωρείτο ως θεά ικανή να θεραπεύει κάθε νόσο, το όνομά της διαδόθηκε γρήγορα σε όλες τις ελληνικές πόλεις, ειδικότερα σε φάρμακα ικανά να θεραπεύουν αν όχι όλες τις νόσους τουλάχιστον τις περισσότερες από αυτές.
Η πανάκεια για κάθε νόσο σχετίζεται με τη ρίζα *ακ-, που υποδηλώνει την αιχμή του βέλους.
Το πρώτο χειρουργικό εργαλείο που είχε ο Μαχάονας, ο γιος του Ασκληπιού, στα πεδία των μαχών της Ιλιάδας (Μαχάων, μάχη: ομόρριζες).
Από την *ακ- παράγονται ακόμα: η άκανθα, το άκρον, η ακέστρα (η βελόνη), ο άκων, το ακόντιον αλλά και διάφορα άλλα αρχαία χειρουργικά εργαλεία.
Ο αστεροειδής 2878 Πανάκεια (2878 Panacea), που ανακαλύφθηκε το 1980, πήρε το όνομά του από τη θεότητα αυτή.
[1]
Βιβλιογραφια
[1]
Ιπποκράτης - Ιπποκράτειος όρκος
Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις 1. 34. 3
Αριστοφάνης, Πλούτος 701
