Ολυμπος (Βουνο)
Το βουνο οπου οι θεοι κατοικουν
Το σχήμα του Ολύμπου, η πολύμορφη και ευμετάβλητη γοητεία της φύσης του, οι ψηλές κορυφές του, γεμάτες ομίχλη και χαμηλά σύννεφα που φέρνουν συχνά καταιγίδες, προκάλεσαν δέος και θαυμασμό στον προϊστορικό άνθρωπο που κατοίκησε στους πρόποδές του, όπου η αρχαιολογική σκαπάνη αποκαλύπτει σήμερα ευρήματα από οικισμούς της εποχής του σιδήρου. Οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι της περιοχής θα δημιουργήσουν τους θρύλους που αργότερα θα αποδώσουν το Δωδεκάθεο των Αρχαίων Ελλήνων.
Οι δώδεκα θεοί κατοικούν στα φαράγγια, «τις πτυχές του Ολύμπου» όπως τα αποκαλεί ο Όμηρος- όπου βρίσκονται και τα παλάτια τους. Το Πάνθεον (ο σημερινός Μύτικας), είναι το σημείο συνάντησής τους, θέατρο των Θυελλωδών συζητήσεών τους. Ο θρόνος του Δία (το σημερινό Στεφάνι), φιλοξενεί αποκλειστικά τον αρχηγό των θεών, τον Δία (Ζευς). Από κει εξαπολύει τους κεραυνούς του δείχνοντας έτσι την «Θεϊκήν του μήνιν». Το δωδεκάθεο συμπληρώνουν η Ήρα, η Εστία, η Δήμητρα, ο Ποσειδώνας , η Αθηνά, ο Απόλλων, η Άρτεμις, ο Ερμής, ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Ήφαιστος,Ο Όλυμπος στην Ιλιάδα ονομάζεται μέγας, μακρύς, αιγλήεις (δηλ. λαμπρός), πολύδενδρος.
Στις ανατολικές παρυφές του Ολύμπου, στην Πιερία, η μυθολογική παράδοση τοποθέτησε τις εννέα Μούσες, προστάτιδες των Καλών Τεχνών, θυγατέρες του Δία και της Τιτάνιδας Μνημοσύνης: η Κλειώ, η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη, η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολύμνια, η Ουρανία και η Καλλιόπη.
Επίσης, στην ελληνική μυθολογία, με το όνομα Όλυμπος, εκτός από το ομώνυμο βουνό είναι γνωστά τα εξής τρία πρόσωπα:
Γιος του Κρητός, του επώνυμου ήρωα της Κρήτης. Ο Όλυμπος ανατράφηκε από τον Δία, παρότρυνε ωστόσο τους Γίγαντες να τον εκθρονίσουν και για αυτό ο Δίας τον χτύπησε με κεραυνό του. Ο Δίας όμως μεταμελήθηκε για την πράξη του αυτή και έδωσε το όνομά του στον τάφο του Ολύμπου, που βρισκόταν στην Κρήτη.
Ο Διόδωρος Σικελιώτης γράφει ότι ο πρώτος σύζυγος της θεάς Κυβέλης ονομαζόταν Όλυμπος, και ότι ο Ιασίονας ήταν ο δεύτερος σύζυγός της. Αυτή είναι μάλλον μία ευημεριστική ερμηνεία του μύθου της Κυβέλης, που συναντάται ιδιαίτερα στο βουνό της Μυσίας Όλυμπος.
Θρυλικός ποιητής και μουσικός της σχετικής με τη Φρυγία μυθολογίας. Ο Όλυμπος αυτός ήταν μαθητής του Μαρσύα στην τέχνη του αυλού, την οποία και τελειοποίησε περισσότερο από τον δάσκαλό του. Ο Όλυμπος έγινε ο γενάρχης κάποιου φρυγικού γένους, τα μέλη του οποίου ασκούνταν από γενιά σε γενιά στην τέχνη του αυλού (αυλητική τέχνη). Στον Όλυμπο απέδιδαν την εύρεση του «αυλητικού νόμου», ενώ οι Έλληνες που κατοικούσαν σε όλη τη Μικρά Ασία τον θεωρούσαν μυθικό τους πρόγονο. Το πρόσωπο αυτό ταυτίζεται μερικώς με τον μουσικό Όλυμπο τον Φρύγα, που θεωρείται ημιμυθικό ή πραγματικό πρόσωπο.
Βιβλιογραφια
Σημείωση: Επειδή όποιο αρχαίο κείμενο της ελληνικής γραμματείας και να κοιτάξετε θα βρείτε αναφορές για τους θεούς του Ολύμπου, παραθέτουμε ενδεικτικά την ακόλουθη βιβλιογραφία:
Θεογονία του Ησίοδου
Όμηρος, Ιλιάδα
Όμηρος, Οδύσσεια
Ομηρικοί 'Υμνοι
Νόννος, Διονυσιακά
Απολλώνιος Ρόδιος, Αργοναυτικά
