Αιητης
Στην ελληνική μυθολογία ο Αιήτης ήταν βασιλιάς της Κολχίδας, γιος του θεού Ήλιου και της Ωκεανίδας Περσηίδας ή Πέρσης. Ο Αιήτης έλαβε για σύζυγό του την Ωκεανίδα Ιδυία ή κατά άλλους την Εκάτη και απέκτησαν πολλά παιδιά, από τα οποία ο Αιήτης ξεχώριζε τη Μήδεια, την οποία κρατούσε κοντά του ως σύμβουλο. Κατά τον Όμηρο, η Κίρκη ήταν αδελφή του Αιήτη, ενώ κατά τον Διόδωρο κόρη του.
Ο Αιήτης είναι περισσότερο γνωστός από τον μύθο της Αργοναυτικής εκστρατείας: Ο Φρίξος, αφού διέφυγε πάνω στο ιπτάμενο κριάρι, κατέληξε στην Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στον Δία και απέσπασε τη χρυσαφένια προβιά του, το «χρυσόμαλλον δέρας». Ο Αιήτης πάντρεψε μία από τις κόρες του, τη Χαλκιόπη ή την Ευηνία, με τον Φρίξο, οπότε ο Φρίξος του χάρισε το δέρας.
Ο Αιήτης κρέμασε το χρυσόμαλλον δέρας σε ένα δέντρο βάζοντας ένα δράκο που δεν κοιμόταν ποτέ να το φυλάγει. Κάποτε έφθασαν στην Κολχίδα οι Αργοναύτες ζητώντας το δέρας. Την εποχή εκείνη η σχέση του Αιήτη με τη Μήδεια δεν ήταν καλή: η πριγκίπισσα αντιδρούσε στη σκληρότητα του πατέρα της, που σκότωνε όποιο ξένο αποβιβαζόταν στη χώρα του.
Για τον λόγο αυτό ο Αιήτης την είχε φυλακίσει, αλλά η Μήδεια είχε ξεφύγει την ημέρα της αφίξεως των Αργοναυτών και συναντήθηκε με τον Ιάσονα, τον οποίο ερωτεύθηκε αμέσως και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει να πάρει το χρυσόμαλλον δέρας αν την παντρευόταν. Με τη μεσολάβησή της ο Ιάσονας παρουσιάσθηκε στον Αιήτη και του ζήτησε το δέρας.
Ο Αιήτης υποσχέθηκε ότι θα του το έδινε αν ο Ιάσονας κατόρθωνε να ζέψει ταύρους που έβγαζαν φωτιά από τα ρουθούνια τους και να οργώσει ένα χωράφι με αυτούς. Παρόλο όμως που ο Ιάσονας έφερε σε πέρας αυτό τον άθλο με τη βοήθεια της Μήδειας, ο Αιήτης δεν κράτησε την υπόσχεσή του γιατί στο μεταξύ του είχε δοθεί χρησμός που έλεγε ότι θα πέθαινε αν ποτέ έφευγε από την Κολχίδα το χρυσόμαλλον δέρας, σχεδίαζε μάλιστα να σκοτώσει τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες. Τότε ο Ιάσονας κοίμισε τον δράκοντα με τη βοήθεια της Μήδειας, έκλεψε το δέρας και διέφυγε κρυφά από την Κολχίδα με τους Αργοναύτες και τη Μήδεια.
Ο Αιήτης κατεδίωξε με πλοία τους Αργοναύτες, αλλά η Μήδεια έσφαξε τον μικρό αδελφό της Άψυρτο που είχε πάρει μαζί της, τον έκοψε σε μικρά κομμάτια και τα πετούσε λίγο-λίγο στη θάλασσα. Ο Αιήτης αργοπορούσε για να περισυλλέξει τα υπολείμματα του άτυχου γιου του, κι έτσι δεν πρόλαβε ποτέ τους φυγάδες.
Αργότερα ο Αιήτης έχασε τον θρόνο του από τον αδελφό του Πέρση, αλλά ο Μήδειος, γιος της Μήδειας με τον Ιάσονα, ο οποίος είχε επιστρέψει στην Κολχίδα, κατάφερε να εκδιώξει τον σφετεριστή και να επαναφέρει στην εξουσία τον παππού του. Κι έτσι, όχι μόνο δεν επαληθεύθηκε ο χρησμός για το πρόσωπο του Αιήτη, αλλά απεναντίας ο Αιήτης ευνοήθηκε από τον γάμο της κόρης του με τον Ιάσονα.
Πηγες
Ὀρφέως Αργοναυτικά, 760-1044.
Απολλώνιος ο Ρόδιος, Αργοναυτικά, 3. 240-4. 131.
Σχόλια στα Αργοναυτικά, 3. 242
Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 1. 9. 23.
Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, 2. 3. 10.
Στράβων, Γεωγραφικά, 1,45.
"Wikipedia"
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"