Οι μνηστηρες της «ωραιας Ελενης»
ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ:
Η Ελένη η οποία ήταν κόρη του Δία και της Λήδας (ο Δίας αποπλάνησε την Λήδα μεταμφιεσμένος σε κύκνο) μεγάλωσε και ανατράφηκε από τον Τυνδάρεως βασιλέα της Σπάρτης και επίσημο σύζυγο της Λήδας, η οποία αργότερα αυτοκτόνησε από ντροπή για τις πράξεις της Ελένης.
Αδελφοί της Ελένης ήταν ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης (Διόσκουροι) επίσης γιοί του Δία και ετεροθαλείς αδελφές της (κόρες του Τυνδάρεως και της Λήδας) ήσαν η Κλυταιμνήστρα και η Τιμάνδρα.
Η Ελένη απήχθη σε νεαρή ηλικία από τον Θησέα και τον Πειρίθοο (βασιλέα των Λαπιθών). Συγκεκριμένα ο Θησέας και ο Πειρίθοος όταν είχαν επισκεφθεί την Σπάρτη είδαν την Ελένη να χορεύει στον ναό της Αρτέμιδας.
Θαμπωμένοι από την ομορφιά της, την απήγαγαν παρά την θέλησή της και την μετέφεραν στην Αθήνα όπου συμφώνησαν να ορίσουν κλήρο βάσει του οποίου όποιος κέρδιζε θα παντρευόταν την Ελένη και κατόπιν ο νικητής θα βοηθούσε τον ηττημένο να βρει άλλη σύζυγο.
Ο Θησέας κέρδισε τον κλήρο, αλλά φοβήθηκε να παντρευτεί επίσημα την Ελένη λόγω του νεαρού της ηλικίας της. Κατόπιν την έκρυψε στις Αφίδνες στην μητέρα του μέχρι να έλθει σε ηλικία γάμου.
Οι Διόσκουροι (αδελφοί της Ελένης) εξεστράτευσαν εναντίον των απαγωγέων………ελευθέρωσαν την αδελφή τους και κατέστρεψαν τις Αφίδνες, όπου την είχε κρύψει ο Θησέας. Η Ελένη επέστρεψε στην Σπάρτη, πλην όμως ήταν ήδη έγκυος από τον Θησέα.
Το παιδί που γέννησε το ονόμασε Ιφιγένεια και το παρέδωσε στην αδελφή της Κλυταιμνήστρα η οποία ήταν παντρεμένη με τον Αγαμέμνονα, προκειμένου να το μεγαλώσει σαν δικό της.
Μνηστήρες της Ελένης ήσαν οι ευγενείς που ήρθαν στην Σπάρτη, προερχόμενοι από άλλα βασίλεια της Ελλάδας, προκειμένου να διεκδικήσουν «το χέρι της Σπαρτιάτισσας πριγκίπισσας».
Το κάλλος της Ελένης
Η Ελένη θεωρείτο γυναίκα αξεπέραστης ομορφιάς, σε τέτοιο βαθμό ώστε όταν εξαιτίας της, ξέσπασε ο πόλεμος με την Τροία, κάποιοι ηλικιωμένοι σοφοί, υποκλινόμενοι στο κάλλος της, βρήκαν απολύτως φυσιολογικό το γεγονός ότι οι Αχαιοί και Τρώες έπρεπε να πολεμήσουν για χάρη της.
Έτσι όταν έγινε γνωστό ότι ο βασιλιάς της Σπάρτης Τυνδάρεως προσέφερε σε γάμο την θετή του κόρη Ελένη, ευγενείς από όλη την Ελλάδα ήρθαν για να κερδίσουν το χέρι της. Ήδη σε αυτό το στάδιο υπήρχε ο φόβος ότι η Ελένη θα μπορούσε να προκαλέσει έναν πόλεμο.
Συγκεκριμένα όταν είδε ο Τυνδάρεως το πλήθος των μνηστήρων, φοβήθηκε ότι η επιλογή ενός εξ’ αυτών, θα μπορούσε να προκαλέσει διαμάχες μεταξύ των υπολοίπων. Παρατηρώντας την σοβαρότητα της κατάστασης, ο Οδυσσέας υποσχέθηκε ότι αν ο βασιλιάς τον βοηθούσε να κερδίσει το χέρι της Πηνελόπης (ανιψιάς του Τυνδάρεως) σε αντάλλαγμα θα του απεκάλυπτε έναν τρόπο να απαλλαγεί από τυχόν προβλήματα.
Όταν ο Τυνδάρεως δέχθηκε την συμφωνία, ο Οδυσσέας του είπε να απαιτήσει από όλους τους μνηστήρες να ορκισθούν ότι θα υπερασπισθούν και θα προστατεύσουν αυτόν που θα επιλεγεί ως σύζυγος της Ελένης, από οτιδήποτε θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το γάμο του.
Ο όρκος του Τυνδάρεως
Έτσι προέκυψε «ο όρκος του Τυνδάρεως» τον οποίον έδωσαν οι μνηστήρες στον βασιλέα και ο Οδυσσέας πήρε την Πηνελόπη κόρη του Ικάριου (αδελφού του Τυνδάρεως). Η τελετή ορκωμοσίας έγινε στο χώρο που αργότερα ονομάστηκε «ο τάφος του αλόγου» στο δρόμο από τη Σπάρτη προς την Αρκαδία.
Ο εν λόγω τάφος προέκυψε διότι πριν ορκισθούν οι μνηστήρες ο Τυνδάρεως θυσίασε ένα άλογο και αφού οι μνηστήρες ορκίσθηκαν στεκόμενοι εμπρός στο νεκρό άλογο, το έθαψε στο προαναφερόμενο σημείο.
Οι μνηστήρες κρατώντας ο ένας το δεξί χέρι του άλλου ορκίζονταν λέγοντας:
«όποιος και αν κερδίσει ως γυναίκα το παιδί του Τυνδάρεως, θα τον βοηθήσουμε όλοι σε περίπτωση που κάποιος εχθρός την πάρει από το σπίτι και τον σύζυγό της και θα βαδίσουμε ένοπλοι εναντίον του ισοπεδώνοντας την πόλη του».
(Ευριπίδης, Αγαμέμνων, Ιφιγένεια εν Αυλίδι 57).
Η Ελένη επιλέγει τον Μενέλαο
Λέγεται επίσης, ότι ο Τυνδάρεως φοβούμενος ότι ο Αγαμέμνονας μπορεί να χώριζε την Κλυταιμνήστρα………..μετά από συμβουλή του Οδυσσέα, δέσμευσε και αυτόν με τον όρκο και κατόπιν η Ελένη επέλεξε ως σύζυγο, τον Μενέλαο τοποθετώντας στο κεφάλι του ένα στεφάνι.
Η επίκληση του όρκου
Αργότερα, όταν ο Πάρις (πραγματικό όνομα Αλέξανδρος) ήρθε στην Σπάρτη και απήγαγε την Ελένη, ενεργοποιήθηκε από τον Μενέλαο ο όρκος του Τυνδάρεως και ο αδελφός του Αγαμέμνων, οργάνωσε την εκστρατεία εναντίον της Τροίας.
Το παράδοξο είναι ότι ο όρκος τελικά στράφηκε εναντίον του εμπνευστή του………αφού ο Οδυσσέας ήταν υποχρεωμένος να πολεμήσει στην Τροία, γεγονός που ήθελε να αποφύγει, διότι υπήρχε ένας χρησμός ο οποίος έλεγε ότι αν έπλεε προς την Τροία θα έμενε μακριά από την πατρίδα του για είκοσι χρόνια και θα έχανε τα πάντα.
Έτσι ο Οδυσσέας όντας απρόθυμος να συμμετάσχει επικαλέστηκε «τρέλα» αλλά ο Παλαμήδης βλέποντας την εξαπάτηση, τον ανάγκασε να σταματήσει να προσποιείται και να συμμετάσχει στον πόλεμο.
Κατάλογος των μνηστήρων
Οι μνηστήρες που παρουσιάσθηκαν στον Τυνδάρεως ήσαν οι κάτωθι:
Αγάπηνωρ: Βασιλιάς των Αρκάδων και αρχηγός τους στον Τρωικό πόλεμο. Μετά τον πόλεμο, ίδρυσε την Πάφο στην Κύπρο.
Αίας ο Τελαμώνιος: Εκ των Αχαιών Ηγετών (δεύτερος τη τάξει μετά τον Αχιλλέα) και γιός του Τελαμώνα (εξ ου και Τελαμώνιος για να ξεχωρίζει από τον άλλον Αίαντα τον Λοκρό με τον οποίο εμάχοντο πάντα μαζί). Η επιβλητική εμφάνιση και το παράστημά του ανάγκασαν τον Πρίαμο ο οποίος βρισκόταν στα τείχη της Τροίας να ρωτήσει την Ελένη: «Ποιος είναι αυτός ο γενναίος και ψηλός Αχαιός πολεμιστής με τους ευρείς ώμους ο οποίος δεσπόζει μεταξύ των Αργείων; (Ιλιάδα 3.225)». Αυτοκτόνησε πριν την πτώση της Τροίας
Αίας ο Λοκρός: Αρχηγός των Λοκρών στον Τρωικό πόλεμο και γιός του Οιλέα. Ήταν μικρόσωμος αλλά ικανότατος πολεμιστής (ταχύτατος και εξαιρετικός ακοντιστής) μαχόταν πάντα μαζί με τον Αίαντα τον Τελαμώνιο (τους αποκαλούσαν οι Αίαντες). Ήταν μέσα στον Δούρειο Ίππο.
Αλκμαίων: Ηγέτης της Επιγόνων εναντίον των Θηβών. Μετά την κατάληψη της Θήβας, έμαθε ότι η μητέρα του Εριφύλη είχε δωροδοκηθεί για την ανατροπή του, όπως είχε κάνει και με τον πατέρα του Αμφιάραο. Έτσι σύμφωνα με χρησμό που του δόθηκε από τον Απόλλωνα, ο Αλκμαίων σκότωσε τη μητέρα του, σε συνεργασία με τον αδελφό του Αμφίλοχο.
Αμφίλοχος: αδελφός του Αλκμαίονα
Αμφίμαχος: Ηγέτης από την Ήλιδα και ένας εκ των Αχαιών ηγετών. Σκοτώθηκε στην Τροία από τον Έκτορα
Αγκαίος ο Σάμιος: βασιλέας της Σάμου και γιος του Ποσειδώνα, από την Αλθαία ή την Αστυπάλαια. Συγκαταλέγεται μεταξύ των Αργοναυτών. Δεν έχει αναφερθεί ότι πολέμησε στην Τροία.
Αντίοχος: γιος του Νέστορα, είτε από την Αναξίβια ή την Ευρυδίκη, ήταν ένας από τους ηγέτες της Πύλου εναντίον της Τροίας. Σκοτώθηκε στον Τρωικό Πόλεμο είτε από τον Έκτορα ή από τον Μέμνονα.
Ασκάλαφος: Από το Άργος, γιος του Λύκου συγκαταλέγεται μεταξύ των Αργοναυτών και των Αχαιών ηγετών. Σκοτώθηκε στην Τροία από τον Δηίφοβο, γιο του βασιλέα Πρίαμου και της Εκάβης.
Βλάνειρος: αγνώστων στοιχείων
Κλυτίος: Ένας από τους Αργοναύτες. Γιος του Έρυτου και της Αντιόπης Σκοτώθηκε από τον βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη ή από τον Ηρακλή και γι’ αυτό δεν πολέμησε στην Τροία.
Διομήδης: Μεταξύ των Αχαιών ηγετών. Γιός του Τυδέα, συμμετείχε στον πόλεμο των Επιγόνων και στον Τρωικό πόλεμο ως ηγέτης των Αργείων. Γενναίος και ικανός πολεμιστής ο οποίος μετά τον Τρωικό πόλεμο έχασε την ηγεμονία στο Άργος από την σύζυγό του Διυπήλη και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία.
Ελεφήνωρ οδήγησε τους Άβαντες (αρχαιοελληνικό ιωνικό φύλο στην περιοχή της Εύβοιας) εναντίον της Τροίας, όπου και σκοτώθηκε από τον Αγήνορα ο οποίος με τη σειρά του σκοτώθηκε από τον Νεοπτόλεμο.
Επίστροφος: γιος του Ίφιτου και της Ιππολύτης, οδήγησε τους Φωκείς εναντίον της Τροίας. Ήταν στον Δούρειο Ίππο.
Εύμελος: γιος του Άδμητου και της Άλκηστης, οδήγησε τους Φερεούς εναντίον της Τροίας. Παντρεύτηκε την Ιφθίμη, κόρη του Ικάριου και αδελφή της Πηνελόπης, σύζυγου του Οδυσσέα. Στο τέλος του πολέμου, ήταν στον Δούρειο Ίππο.
Ευρύπυλος: Θεσσαλός ηγέτης γιός του Ευαίμονα, ηγήθηκε των Ορμενίων στον Τρωικό πόλεμο. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας σκότωσε τους Τρωαδίτες Υψήνορα, Μέλανθο και Απισάωνα, αλλά τραυματίσθηκε ο ίδιος από τον Πάρι και τον θεράπευσε ο Νέστωρ.
Θάλπιος: Ηγέτης από την Ηλεία, που ήταν στον Δούρειο Ίππο. Ήταν γιος του Εύρυτου, Ήλειου στρατηγού.
Θόας: Ήταν βασιλιάς της Καλυδώνας και Πλευρώνας (αρχαίων πόλεων στην Αιτωλία κοντά στον ποταμό Εύηνο). Οδήγησε τους Αιτωλούς εναντίον της Τροίας και ήταν στον Δούρειο Ίππο. Ο Θόας επέζησε του πολέμου και χρόνια αργότερα ο Οδυσσέας, ο οποίος είχε σταλεί στην εξορία εξαιτίας της δολοφονίας των μνηστήρων της Πηνελόπης, ήρθε σ’ αυτόν και παντρεύτηκε την κόρη του. Ήταν γιος του Ανδραίμονα και της Γόργης.
Ιδομενέας: Γιος του Δευκαλίωνα οδήγησε τους Κρήτες εναντίον της Τροίας. Η σύζυγος του Μήδα, βρήκε εραστή, ενώ ο σύζυγός της πολεμούσε στην Τροία. Ο εραστής της Λεύκος σφετερίστηκε τον θρόνο και όταν επέστρεψε ο Ιδομενέας εκδιώχθηκε από την Κρήτη. Μετά από αυτό ο Λεύκος σκότωσε την Μήδα και την κόρη της Κλισιθύρα, την οποία είχε από τον Ιδομενέα ο οποίος μετανάστευσε στην Ιταλία.
Λάλμενος: Εκ των Αχαιών ηγετών με καταγωγή από τον Μινυακό Ορχομενό (Μινύες: προϊστορικό ελληνικό φύλο που κατοικούσε στον Ορχομενό Βοιωτίας) και αδελφός του Ασκάλαφου. Ήταν στον Δούρειο Ίππο.
Ληίτος: Γιός του Αλεκτρύονα και ένας από τους Αργοναύτες. Οδήγησε τους Βοιωτούς εναντίον της Τροίας και πληγώθηκε από τον Έκτορα, αλλά παρ ‘όλα αυτά ήταν ο μόνος μεταξύ των Βοιωτών αρχηγών που επέστρεψε στην πατρίδα μετά την Τροία. Στον Τρωικό πόλεμο σκότωσε είκοσι Τρώες.
Λεοντεύς: Ηγέτης των Λαπιθών (αρχαίο Θεσσαλικό φύλο) ο οποίος μαζί με τον Πολυποίτη τους οδήγησε εναντίον της Τροίας. Γιός του Κόρωνα και εξ’ αυτών που ήσαν στον Δούρειο Ίππο.
Λυκομήδης: Από την Κρήτη γιος του Κρείονα. Τραυματίσθηκε στην Τροία από τον Αγήνορα.
Μαχάων: Από την Τρίκκη στη Δυτική Θεσσαλία γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης ήταν χειρουργός (ειδικευμένος στην στρατιωτική ιατρική). Κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου θεράπευσε την πληγή όταν το βέλος του Πάνδαρου έπληξε τον Μενέλαο και επίσης την πληγή του Φιλοκτήτη. Ο Μαχάων παντρεύτηκε την Αντίκλεια κόρη του Διοκλή. Ορισμένοι φέρουν τον Μαχάονα να είναι στον Δούρειο Ίππο, άλλοι λένε ότι σκοτώθηκε πριν από την άλωση της Τροίας από την αμαζόνα βασίλισσα Πενθεσίλεια, σύμμαχο της Τροίας και άλλοι ότι σκοτώθηκε από τον Ευρύπυλο.
Μήγις: Διοικητής των δυνάμεων από την Ήλιδα ή το Δουλίχιο (τοποθεσία στο Ιόνιο πέλαγος) εναντίον της Τροίας. Ήταν στον Δούρειο Ίππο. Ο Μήγις ήταν γιος του Φυλέα, γιού του Αυγεία, του οποίου τους στάβλους έπρεπε να καθαρίσει ο Ηρακλής.
Μενέλαος: Σύζυγος της Ελένης.
Μενεσθέας: Σύμφωνα με ιστορικές πηγές διορίστηκε βασιλιάς στην Αθήνα από τους Διόσκουρους. Αυτό συνέβη λόγω της απαγωγής της Ελένης από τον Θησέα η οποία είχε ως αποτέλεσμα τα Πελοποννησιακά στρατεύματα να εισβάλουν στην Αττική. Ήταν γιος του Πητέα, ο οποίοι μετανάστευσε στη Φωκίδα από την Αττική, όταν κατεδιώκετο από τον Αιγέα. Είναι μεταξύ εκείνων μέσα στον Δούρειο Ίππο.
Μηριόνης: Ηγέτης από την Κρήτη εναντίον της Τροίας, μαζί με τον Ιδομενέα. Ήταν μέσα στο Δούρειο Ίππο. Γιος του Μώλου, ή γιος του Μίνωα. Μητέρα του ήταν η Μέλφιδα.
Νηρεύς: Ηγέτης της Σύμης, σκοτώθηκε στον Τρωικό Πόλεμο από τον Ευρύπυλο.
Οδυσσέας: Βασιλέας της Ιθάκης και ηγέτης των δυνάμεων της Κεφαλληνίας, ο οποίος δεν κέρδισε το χέρι της Ελένης και αντ’ αυτής πήρε την Πηνελόπη. Εμπνευστής του Όρκου του Τυνδάρεως και του Δουρείου Ίππου.
Πάτροκλος: Από την Φθία (πόλη της νότιας Θεσσαλίας) ο οποίος συνεισέφερε στον Αχαϊκό στόλο 10 πλοία και πολέμησε γενναία στον Τρωικό πόλεμο. Υπήρξε ο πιο πιστός φίλος του Αχιλλέα.
Πηνέλεος: Ένας από τους ηγέτες της Βοιωτίας εναντίον της Τροίας. Ήταν μεταξύ των Αργοναυτών και εκείνων στον Δούρειο Ίππο. Έχασε τη ζωή του στον Τρωικό Πόλεμο από τον Ευρύπυλο. Ήταν γιος του Ιππάλκιμου.
Ποδαλείριος ο θεραπευτής: είναι ο αδελφός του Μαχάωνα και γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης. Ήταν στον Δούρειο Ίππο και μετά τον Τρωικό Πόλεμο εγκαταστάθηκε στη Χερσόνησο της Καρίας στην νοτιοδυτική Μικρά Ασία.
Ποδάρκης: Ηγέτης του στρατού της Φυλάκης (Θεσσαλική πόλη δυτικά του Παγασητικού κόλπου) εναντίον της Τροίας. Γιος του Ίφικλου
Πολυποίτης: Ηγέτης του στρατού της Γυρτώνης (πόλη της Θεσσαλίας) εναντίον της Τροίας. Ήταν μέσα στον Δούρειο Ίππο και μετά τον πόλεμο μεταξύ εκείνων που έθαψαν τον Κάλχα στο Κολοφώνα της Μικράς Ασίας. Γιος του διαβόητου Πειρίθοου, που ήθελε να παντρευτεί την Περσεφόνη.
Πολύξενος: Ηγέτης των Αιτωλών στον πόλεμο της Τροίας. Ο Πολύξενος επέζησε του πολέμου και διασκέδασε τον Οδυσσέα, όταν ήρθε στην Ηλεία για να δει τα κοπάδια του, μετά τη θανάτωση των μνηστήρων της Πηνελόπης. Ήταν ο γιος του Αγασθένη, υιού του Αυγεία, του οποίου τους στάβλους έπρεπε να καθαρίσει ο Ηρακλής.
Πρόθοος: γιος του Τενθρεδώνα, οδήγησε τον στρατό της Μαγνησίας, εναντίον της Τροίας.
Πρωτεσίλαος: Αδελφός του Ποδάρκη (βλ. παραπάνω). Ηγέτης του στρατού της Φυλάκης εναντίον της Τροίας. Ήταν ο πρώτος από τους Αχαιούς που αποβιβάσθηκε στην Τροία και κατά την αποβίβαση σκότωσε πολλούς, αλλά σκοτώθηκε και ο ίδιος. Η σύζυγός του Λαοδάμεια ή Πολδώρα, που τον αγαπούσε ακόμα έφτιαξε μια εικόνα του και συνέχισε να ζει με αυτήν. Ο Ερμής από οίκτο, έφερε τον Πρωτεσίλαο από τον κάτω κόσμο. Η σύζυγός του πίστεψε τότε ότι είχε επιστρέψει από την Τροία, αλλά όταν αυτός επέστρεψε αργότερα στον Άδη, αυτή αυτοκτόνησε με μαχαίρι. Ο Πρωτεσίλαος σκοτώθηκε από τον Έκτορα.
Σχέδιος: οδήγησε τον στρατό της Φωκίδας, εναντίον της Τροίας. Ο Σχέδιος είναι αδελφός του Επίστροφου. Σκοτώθηκε από τον Έκτορα κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου.
Σθένελος: Ηγέτης από το Άργος μεταξύ των Επιγόνων και μεταξύ εκείνων μέσα στον Δούρειο Ίππο. Γιος του Καπανέα. Μητέρα του ήταν η Ευάνδη, η οποία έπεσε στην πυρά και κάηκε μαζί με τον σύζυγό της στον πόλεμο του έργου «Επτά επί Θήβαις».
Τεύκρος: Οδήγησε τον στρατό της Σαλαμίνας εναντίον της Τροίας. Ήταν στον Δούρειο Ίππο. Μετά τον πόλεμο ίδρυσε την πόλη Σαλαμίνα στην Κύπρο. Νόθος γιος του Τελαμώνα από την Ησιόνη.
Τληπόλεμος: Ηγέτης των δυνάμεων της Ρόδου εναντίον της Τροίας……σκοτώθηκε από τον Σαρπηδόνα τον βασιλέα της Λυκίας στον οποίο ο Δίας είχε χαρίσει την ζωή για τρεις γενιές. Λέγεται ότι η σύζυγός του Πολυξώ, σχεδίαζε τον θάνατο της Ελένης για να εκδικηθεί την απώλεια του συζύγου της. Ο Τληπόλεμος ήταν γιος του Ηρακλή.
Φήμιος: Αγνώστων στοιχείων.
Φείδιππος: Ηγέτης των στρατευμάτων της Κω εναντίον της Τροίας. Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στην Άνδρο. Ήταν γιος του Θεσσαλού και της Χαλκιόπης.
Φιλοκτήτης: προήρχετο από την Μελίβοια, πόλη της Θεσσαλίας. Καθ’ οδόν προς τον πόλεμο δαγκώθηκε από νερόφιδο στην Τένεδο και καθώς η πληγή δεν θεραπεύθηκε αποβιβάσθηκε στο νησί της Λήμνου, μαζί με το τόξο του Ηρακλή, το οποίο είχε στην κατοχή του. Εκεί επέζησε κυνηγώντας πουλιά, ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν στην Τροία. Όταν όμως ο Κάλχας προφήτευε ότι η πόλη δεν θα έπεφτε εάν οι Αχαιοί δεν είχαν το τόξο και τα βέλη του Ηρακλή, τότε ο Οδυσσέας και ο Διομήδης, ή σύμφωνα με άλλους ο Νεοπτόλεμος, πήγαν στη Λήμνο και τον έπεισαν να πλεύσει στην Τροία. Αφού θεραπεύθηκε από τον Ποδαλείριο, ο Φιλοκτήτης τόξευσε τον Πάρι με τα δηλητηριασμένα βέλη του. Συγκαταλέγεται μεταξύ των Αργοναυτών και μεταξύ των Αχαιών πολεμιστών που κρύφτηκαν στον Δούρειο Ίππο. Ο Φιλοκτήτης ήταν γιος του Ποία και της Δημώνασσας.
Πηγες
Homer, Iliad
In the Hesiodic Catalogue of Women fr. 198.7–8, and 199.0–1, they are the recipients of the bridal presents. For further details, see A Catalog within a Catalog, 133–135
Hesiod, Catalogs of Women and Eoiae, fr. 196–204; Hyginus, Fables, 81; Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca II, 10.8 * Cingano, A Catalog within a Catalog, 124; Clader, Helen, 10
Apollodorus, Library 3.10.8
Aristophanes, Lysistrata.
Cicero, De inventione II.1.1–2
Cypria, fragments 1, 9, and 10.
Dio Chrysostom, Discourses.
Euripides, Helen.
Euripides, Iphigenia in Aulis.
Euripides, Orestes.
Herodotus, Histories, Book II. .
Hesiod, Catalogs of Women and Eoiae.
Homer, Iliad, Book III; Odyssey, Books IV, and XXIII.
Hyginus, Fables.
Isocrates, Helen.
Servius, In Aeneida I.526, XI.262
Lactantius Placidus, Commentarii in Statii Thebaida I.21.
Little Iliad, fragment 13.
Ovid, Heroides, XVI.Paris Helenae.
Pausanias, Description of Greece, Book III.
Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca, Book III; Epitome.
Sappho, fragment 16.
Sextus Propertius, Elegies, 3.14.
Theocritus, Idylls, XVIII (The Epithalamium of Helen).
Virgil, Aeneid.
"Χείλων"
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"