ΑΣΤΡΑΙΟΣ
Ο Τιτανας θεος των αστεριων, των ανεμων και της τεχνης της αστρολογιας
Κάθε απόγευμα που κοιτάς προς τη Δύση, λίγο πριν βγουν τα αστέρια, ατενίζοντας τα πανέμορφα χρώματα που διαγράφονται στο ουράνιο στερέωμα κατά τη δύση του ηλίου… πλέον ξέρεις ποιον έχεις να ευχαριστήσεις… το θεό της δύσης (σούρουπο)…
Με το τέλος της Τιτανομαχίας, ο Δίας επέτρεψε στον Αστραίο να συνεχίσει το έργο του, μιας και κράτησε ουδέτερη στάση κατά τη μάχη.
Όσον αφορά τους θεούς, ο Αστραίος δεν ήτανε κάποιος μεγάλος «μπήχτης» σαν ορισμένους θεούς του Ολύμπου. Παρόλο ταύτα, έχει να επιδείξει μία μεγάλη επιτυχία: κέρδισε την καρδιά της Ηώς (Τιτανίδα θεά της Αυγής). Μαζί, ως σούρουπο και αυγή, γεννήσανε πολλά παιδιά τα οποία ήταν συσχετισμένα με τα ουράνια δρώμενα κατά το λυκόφως.
Επίσης, στα παιδιά τους συμπεριλαμβάνονται οι Άνεμοι (οι 4 Άνεμοι), η Αστερία, ο Εωσφόρος…. και οι πλανήτες που αντικρίζουμε στο νυχτερινό ουρανό και τους οποίους αποκαλούσαν, στην αρχαιότητα, ως «περιπλανώμενα αστέρια». Συνεπώς, μιας και ήταν ο πατέρας των πλανητών, θεωρούνταν ως ο θεός των αστεριών, των πλανητών και της αστρονομίας.
Λόγο της σχέσης του Αστραίου με τους πλανήτες, σε πολλές Αρχαίες Ελληνικές ζωγραφιές (ή εικόνες), ο Αστραίος αναπαρίσταται να αφήνει βέλη να πέφτουν από το χέρι του. Ομολογουμένως, ένας πανέξυπνος τρόπος αναπαράστασης των Αρχαίων Ελλήνων: διότι αυτά τα βέλη που πέφτουν από το χέρι του Αστραίου συμβόλιζαν τα πεφταστέρια!
Μιας και ο Αστραίος, κάθε βράδυ, επέβλεπε την άφιξη της Νυξ (που έφερνε τα αστέρια στο φόρεμα και τα μαλλιά της) συνδέθηκε με το ελληνικό ζωδιακό κύκλο.
Επίσης, οι αρχαίοι θεωρούσαν πως ήταν δυνατόν να προβλέψει κανείς τα μελλούμενα, βάση της θέσεως των αστερισμών κατά την ώρα της γέννησης. Πάνω σε αυτό το σκεπτικό στηρίζονται τα διάφορα σημερινά αστρολογικά συστήματα. Συνεπώς, κάθε φορά που θα κοιτάτε το ζώδιο σας, και τις προβλέψεις της ημέρας, πείτε και ένα ευχαριστώ στον Αστραίο για την εφεύρεσή του…
Γιος του Τιτάνα Κρίο και της Ευρυβίας, δύο από τους Αρχικούς Τιτάνες, ο Αστραίος ήταν πανίσχυρος και σε θέση να εξουσιάζει ουράνιες δυνάμεις.
[1]
Βιβλιογραφια
Ησίοδος, Θεογονία 375 ff, 378 ff
Απολλόδωρος (ψευδο-), Βιβλιοθήκη 1. 8 - 9
Νόννος, Διονυσιακά 6. 1 ff
Ἄρατος, Φαινόμενα 96 ff
Οβίδιος, Μεταμορφώσεις 15. 545 ff
