ΜΕΝΟΙΤΙΟΣ
Τιτανας θεος του βιαιου θυμου και της αλογης σκεψης
Ο Μενοίτιος ήταν ένας από τους Τιτάνες της Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Ασίας ή Κλυμένης ή Αίθρα ή Θέμιδας. Αδέλφια του ήταν ο Προμηθέας, ο Επιμηθέας και ο Άτλαντας.
Αντιπροσωπεύει την άλογη – άκριτη σκέψη, το ένστικτο.
Μετά την Τιτανομαχία ο Δίας κατακεραύνωσε και εξαπέλυσε τον Μενοίτιο και, ύστερα τον Επιμηθέα, στον Έρεβο.
Μάλιστα οι Μενετές της Καρπάθου, διατηρούν το όνομά τους από αυτόν σε ανάμνηση του παραπάνω γεγονότος, βρίσκονται τα Πηγάδια.
Με βάση τοπική παράδοση ο βράχος που κτίστηκε το χωριό ταυτίζεται με το Μενοίτιο.
[1]
Μενοίτιος ο Αργοναύτης και πατέρας του Πατρόκλου
Ο Μενοίτιος, ήταν γιος του Άκτορος και της Αίγινας. Συντρόφεψε τον Ιάσονα στην αργοναυτική εκστρατεία. Ήταν ο πατέρας του ομηρικού ήρωα Πατρόκλου από τη σύζυγό του Πολυμήλη ή Σθενέλη.
Αρχικά φέρεται ως Θεσσαλικός ήρωας που είχε εγκατασταθεί στον Οπούντα της Λοκρίδας.
Όταν όμως ο γιος του ο Πάτροκλος, παίζοντας αστραγάλους φιλονίκησε και σκότωσε το γιό του Αμφιδάμαντα, τον Κλεισώνυμο, αναγκάσθηκε να φύγει με το γιο του και να ζητήσει καταφύγιο στη Φθία κοντά στον Πηλέα, πατέρα του Αχιλλέα όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πριν την αναχώρηση του Αχιλλέα και του Πατρόκλου για τον Τρωικό πόλεμο ο Μενοίτιος συμβούλεψε το γιο του να προσέχει και να συμβουλεύει το φίλο του παρά την ταπεινότερη καταγωγή του. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα αναφέρει σε πολλά σημεία τον Πάτροκλο ως γιο του Μενοίτιου.
Μενοίτιος ο βοσκός του Άδη
Μενοίτης είναι το όνομα του βοσκού που φύλαγε τα κοπάδια του Άδη στο νησί Ερύθεια, γιος του Κευθώνυμου. Δύο φορές συναντήθηκε με τον Ηρακλή, μία όταν ο ήρωας έφτασε στην Ερύθεια, για να επιτελέσει τον δέκατο άθλο που του είχε επιβάλει ο Ευρυσθέας, να φέρει δηλαδή τα βόδια του Γηρυόνη· και μία όταν ο Ηρακλής κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο για να φέρει επάνω, στον κόσμο των ζωντανών τον σκύλο τον Κέρβερο.
Και στις δύο περιπτώσεις ο Μενοίτης συνθέτει και αυτός, μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία και πρόσωπα, την εικόνα της μετάβασης του Ηρακλή σε άλλους κόσμους.
Στην Ερύθεια, ο Μενοίτης μαρτύρησε στον Γηρυόνη ότι ο Ηρακλής χτύπησε με το ρόπαλό του τον σκύλο τον Όρθρο και ότι σκότωσε τον βοσκό Ευρυτίωνα που έτρεξε να προσφέρει βοήθεια στον σκύλο.
Τη δεύτερη φορά, ήταν ανάμεσα σε αυτούς που ο Ηρακλής συνάντησε στη σκοτεινιά του Κάτω Κόσμου, μάλιστα προσπάθησε να τον εμποδίσει από το να σφάξει μερικά ζώα από τα κοπάδια του Άδη, προκειμένου με το χυμένο από τη θυσία αίμα να δώσει λίγη ζωή στους νεκρούς που θα το έπιναν. Για τον λόγο αυτό ο Ηρακλής θα τον σκότωνε αν δεν μεσολαβούσε η Περσεφόνη, τη γλύτωσε τελικά με σπασμένα αρκετά από τα πλευρά του.
Βιβλιογραφια
Ησίοδος, Θεογονία 507 ff
Απολλόδωρος (ψευδο-), Βιβλιοθήκη 1. 8
Πηγες
Hesiod, Theogony 507–516
Apollodorus, 1.2.3
Scholia to Aeschylus' Prometheus Bound 347
Smiley, Charles N (1922). "Hesiod as an Ethical and Religious Teacher". The Classical Journal. 1922: 514.
Apollodorus, 2.5.10.
Homer, Iliad 11.785, 16.14.
Scholia on Pindar, Olympian Ode 9 & 107
Apollodorus, 3.13.8
Plutarch, Aristides 20.6
Pindar, Olympian Ode 9.65 ff
[1] "archaia-ellada"
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"