Reloaded

Ο Κρόνος είναι ο Τιτάνας Θεός του Χρόνου και των εποχών. Διαδέχτηκε στην εξουσία του Κόσμου τον πατέρα του Ουρανό, του οποίου έκοψε τα γεννητικά όργανα παίρνοντάς του ταυτόχρονα την εξουσία. Κατά τον ίδιο τρόπο έχασε αργότερα την δική του εξουσία του από το νεότερο από τα παιδιά του, τον Δία. Γιος του Ουρανού κα της Γαίας ο Κρόνος ήταν ο μικρότερος από τους Τιτάνες και ο μόνος ανάμεσα στα αδέλφια του που τόλμησε να σηκώσει το δρεπάνι που του έδινε η μητέρα τους η Γη για να τιμωρήσουν τον άσπλαχνο πατέρα τους. Μετά την απόσυρση του Ουρανού ψηλά στο παλάτι του, ανέλαβε την εξουσία και κυβερνούσε δίκαια τον Κόσμο.

Ερωτεύτηκε από νωρίς την αδελφή του, την Τιτάνιδα Ρέα, η οποία ήταν κόρη όμορφη με ψιλή κορμοστασιά, κατάλευκο δέρμα και μακριά μαλλιά, που στο αντίκρισμά της δεν μπορούσε να της αντισταθεί. Νεαρή όμως ακόμη η Ρέα δεν ήθελα να αφήσει την παιδιάστικη ανεμελιά της και δεν ήθελε να παντρευτεί τον Κρόνο. Εκείνος έκανε τα αδύνατά δυνατά για την φέρει πλάι του καθώς χρειαζόταν μια αντάξια σύζυγο να σταθεί δίπλα του.

Οι αδελφές της προσπαθούσαν να τη πείσουν να τον παντρευτεί καθώς ήταν ο πιο γενναίος και δυνατός από όλους τους Τιτάνες, δεν κατάφεραν όμως κάτι. Τότε ο Κρόνος επισκέφτηκε την μητέρα του την Γη και της ζήτησε να το βοηθήσει. Η Γαία, βλέποντας τον Υιό της να υποφέρει και να καίγεται από τον έρωτά του για την αγαπημένη της κόρη του υποσχέθηκε πως η Ρέα θα γινότανε δική του. Έτσι κάλεσε την Ρέα να της μιλήσει και την έπεισε να πάρει για άντρα της, όπως ήταν γραμμένο, να γίνει τον άρχοντα του κόσμου.

Ο γάμος τους έγινε και ήταν πράγματι θεϊκός, αντάξιος της αίγλης και της δύναμής τους. Μέρες κράτησε το πανηγύρι και ο πανευτυχής Κρόνος καμάρωνε πλάι στην πανέμορφη γυναίκα του. Η ζωή τους κυλούσε όμορφα και ήταν όλοι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Ο Κρόνος συμπεριφερότανε με τον καλύτερο τρόπο στην Ρέα και τα λόγια του άγγιζαν την Τιτάνιδα και την πλημμύριζαν με πληθώρα ευχάριστων συναισθημάτων.

Σε λίγο καιρό η Ρέα άρχισε να καρποφορεί τον πρώτο καρπό του έρωτά τους και ακόμη πιο ευτυχισμένη έτρεξε να μοιραστεί την χαρά της με τον Κρόνο, της αδελφές και την μητέρα της. Ο Κρόνος όμως στο άκουσμα της είδησης αυτής, θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα του και μαύρες σκέψεις άρχισαν να στροβιλίζονται στο μυαλό του. Ο Ουρανός του είχε αποκαλύψει ότι θα πάθαινα τα ίδια που έκανε σε αυτόν από ένα από τα παιδιά του. Για να είναι όμως σίγουρος έτρεξε να διασταυρώσει την πληροφορία του αυτή κα ρώτησε την μητέρα του αν ο χρησμός ήταν αληθινός. Δυστυχώς οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν. Ο Χρησμός ήταν αληθινός.

Η Ρέα διαπίστωσε μία αρνητική αλλαγή στην συμπεριφορά του άντρα της και μη γνωρίζοντας ακόμη για τον χρησμό δεν μπορούσε να υποψιαστεί τι θα επακολουθούσε. Ο καιρός πέρασε και η Ρέα γέννησε το πρώτο τους παιδί. Ήταν η Ήρα, η μετέπειτα βασίλισσα των θεών που γεννήθηκε πρώτη. Άρχισε να μεγαλώνει γρήγορα και έτρεχε και έπαιζε χαρούμενη ανάμεσα στους Τιτάνες. Γρήγορα έγινε το αγαπημένο εγγόνι της γιαγιά της της Γης που την θαύμαζε και την καμάρωνε.

Οι ανησυχίες του Κρόνου μεγάλωναν και διαρκώς αναζητούσε χωρίς να το δείχνει μία διέξοδο στο πρόβλημά του. Σκέφτηκε να την φυλακίσει στα Τάρταρα όμως δεν του φάνηκε αξιόπιστη η λύση αυτή, καθώς εκεί είχε φυλακίσει και τον ίδιο ο πατέρας του όμως αυτός κατάφερε και του πήρε την εξουσία. Έτσι κάποια στιγμή που έμεινε μόνος του με την μικρή Ήρα και κανείς δεν τους έβλεπε άρπαξε την ευκαιρία και κατάπιε την μικρή του κόρη φυλακίζοντάς την στο τεράστιο στομάχι του.

Οι ώρες περνούσαν και η Ρέα βλέποντας πως η Ήρα αργούσε να επιστρέψει άρχισε να την αναζητάει παντού. Έψαξε κάθε βουνό κα θάλασσα, κάθε δάσος και σύννεφο όμως τίποτα δεν βρήκε. Απεγνωσμένη απευθύνθηκε στη μητέρα της την Γη από την οποία έμαθε τελικά τι είχε συμβεί. Εκνευρισμένη έτρεξε στον Κρόνο και άρχισε να τον χτυπάει όμως εκείνος ανένδοτος δεν υπήρχε περίπτωση να απελευθερώσει την κόρη του.

Κατάλαβε η Ρέα την τύχη που θα έχουν τα παιδιά της, έτσι σε λίγο καιρό που ετοιμαζόταν ξανά να γεννήσει μάζεψε τα σύννεφα για να την κρύψουν και να μην δει ο Κρόνος το νέο του παιδί. Άκουσε όμως το θεϊκό κλάμα του βρέφους και έτρεξε κατά κει. Αντικρίζοντας το, το κατάπιε και έτσι η Εστία πήγε να κάνει παρέα στην Ήρα στο στομάχι του πατέρα τους. "Δεν θα παραδώσω την εξουσία μου σε κανένα και εσύ σαν γυναίκα μου πρέπει να μου συμπαρασταθείς. Κάθε φορά που θα γεννάς θα μου παραδίδει το παιδί", της είπε.

Έτσι την επόμενη φορά που γέννησε η Ρέα, την Δήμητρα, την παρέδωσε στον άσπλαχνο πατέρα της που την έκανε μια χαψιά και αυτήν. Πέρασε ο καιρός και ήρθε η σειρά του γαλανομάτη Ποσειδώνα. Βλέποντας πως γέννησε αρσενικό παιδί η Ρέα χάρηκε ελπίζοντας πως θα αφήσει ο Κρόνος τον υιό του ελεύθερο όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Τον θεώρησε πολύ πιο επικίνδυνο για την εξουσία του καθώς αρσενικό παιδί θα μπορούσε ευκολότερα να του πάρει τον θρόνο. Την ίδια τύχη με τον αδελφό του είχε και ο μελαχρινός Πλούτωνας, που γεννήθηκε μετά.

Απεγνωσμένη η Ρέα έτρεξε στο παλάτι του πατέρα της για να την βοηθήσει. Ο Ουρανός επειδή την λυπήθηκε αλλά πολύ περισσότερο επειδή ήθελε να πάρει εκδίκηση από τον Κρόνο που του πήρε την εξουσία αποφάσισε να την συμβουλέψει. Έτσι της είπε πως θα έπρεπε να πάει στην Κρήτη και εκεί να γεννήσει, στην συνέχεια θα έπρεπε να γυρίσει στον Κρόνο και να προσποιηθεί μία ψεύτικη γέννα. Έτσι η Ρέα όταν έφτασε η ώρα να γεννήσει τον Δία, είπε στον Κρόνο πως θα πήγαινε επίσκεψη στην Κρήτη, στις ανιψιές της, τις Νύμφες της Ίδης.

Εκεί γέννησε σε μία σπηλιά τον Δία και φεύγοντας τον εμπιστεύτηκε στις Νύμφες να τον μεγαλώσουν. Οι Κορυβάντες και οι Κουρήτες χτυπώντας τα δόρατά τους πάνω στη γη σκέπαζαν με τη φασαρία τους το κλάμα του μικρού Δία. Επέστρεψε η Ρέα στο παλάτι παίρνοντας μαζί της ένα λιθάρι που βρήκε στην διαδρομή το οποίο έμοιαζε με τον μικρό Δία. Εκεί προσποιήθηκε με φωνές και κλάματα μία γέννα και στο τέλος παρέδωσε το φασκιωμένο με πάνες λιθάρι στο Κρόνο που το κατάπιε αμέσως χωρίς να το εξετάσει.

Ο μικρός θεός που θα γινόταν ο επόμενος κυρίαρχος του κόσμου, μεγάλωσε στην Κρήτη και εκεί έμαθε από την Μήτιδα για την καταγωγή του. Έται μόλις μεγάλωσε αρκετά έτρεξε στον Κρόνο και του ζήτησε το βασίλειό του. Αρνούμενος να του το παραδώσει ο Κρόνος ακολούθησε μάχη στην οποία ο Δίας κατάφερε να τον δέσει στον θρόνο του. Τότε του έδωσε να καταπιεί ένα βοτάνι που η Μήτιδα του είχε προμηθεύσει και μεμιάς ξεχύθηκαν από το στόμα του όλα τα παιδιά του

Πρώτο βγήκε το λιθάρι που ο Κρόνος είχε καταπιεί νομίζοντας πως είναι ο Δίας και στην συνέχεια ακολούθησαν οι υπόλοιποι θεοί με σειρά αντίστροφη από αυτήν που τα είχε καταπιεί (Πλούτωνας, Ποσειδώνας, Δήμητρα, Εστία και Ήρα). Όλοι μαζί πολέμησαν μετά για να πάρουν την εξουσία και να γίνει ο Δίας ο Βασιλιάς τους (Τιτανομαχία).

[1]

Βιβλιογραφια

Ησίοδος, Θεογονία 116 ff, 453 ff, 617 ff

Απολλόδωρος (ψευδο-), Βιβλιοθήκη 1. 1-2, 1. 4-5

Όμηρος, Ιλιάδα 15. 187 ff

Διόδωρος Σικελιώτης, Ἱστορικὴ Βιβλιοθήκη
5. 66. 1, 5. 68. 1 & 70. 1, 5. 65. 1, 5. 60. 2, 5. 55. 1

Ορφικοί Ύµνοι προς Ρέα

Ομηρικοί Ύμνοι προς Δήμητρα 69 ff, 441 ff

Ομηρικοί Ύμνοι προς Απόλλων 89 ff

Απολλώνιος ο Ρόδιος, Αργοναυτικά, 1. 498 ff, 2. 1231 ff

ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ - ΥΜΝΟΙ προς Ζευς

Πλάτων, ΚΡΑΤΥΛΟΣ 400d & 401e

Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης 836 ff ( Βάση του Αισχύλου το Νότιο Ιόνιο Πέλαγος, συγκεκριμένα η περιοχή μεταξύ της Νοτίου Ελλάδος και της Σικελίας, ονομαζόταν αρχικά ως «Κόλπος της Ρέας», παίρνοντας το όνομα από τη θεά Ρέα.)

Στράβων, Γεωγραφικά 8. 3. 22, 10. 3. 11, 10. 3. 19

Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις
8. 8. 2, 8. 10. 1, 8. 32. 5, 8. 36. 2, 8. 41. 1, 8. 46. 3, 9. 2. 7, 9. 41. 6

Νόννος, Διονυσιακά 8. 110 ff, 13. 291 ff, 25. 553 ff, 28. 312 ff, 41. 65 ff

Bιργίλιος, Γεωργικά 4. 62 ff, 3. 92 ff

Οβίδιος, Μεταμορφώσεις 9. 497 ff