Αντηνωρ ο Τρωας
Ο Αντήνωρ ήταν αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην Ελληνική μυθολογία, σύμβουλος του βασιλιά της Τροίας Πριάμου την εποχή που είχε ξεσπάσει ο Τρωικός πόλεμος. Ο Αντήνωρ ήταν γιος του Τρώα ήρωα Αισυήτη και της Κλεομήστρας ή γιος του Ικετάονα.
Η σύζυγος του ήταν η Θεανώ του Αντήνορα ιέρεια της Θεάς Αθηνάς, οι γονείς της ήταν ο βασιλιάς της Θράκης Κισσέας και η Εκάβη. Με την σύζυγο του απέκτησε μία κόρη την Κρινώ και αμέτρητους γιους τους Αντηνορίδες (11 κατά τον Όμηρο) μερικοί από τους οποίους ήταν ο Αρχέλοχος, ο Ελικάονας, ο Λαόδοκος, ο Κόωνας, ο Αγήνορας του Αντήνορα, ο Δημολέοντας, ο Ευρύμαχος, ο Ανθεύς, ο Θερσίλοχος και ο Μέδωνας. Οι περισσότεροι από τους γιους του σκοτώθηκαν στον Τρωικό Πόλεμο ιδιαίτερα από τον Αχιλλέα και τον γιο του Νεοπτόλεμο.
Με μία άγνωστη γυναίκα απέκτησε άλλον έναν γιο τον Πηδαίο, σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς ο Αντήνωρ ταυτίζεται με τον βασιλιά Πρίαμο. Ο Αντήνωρ περιγράφεται σαν συνετός και σοφός γέροντας που έδινε συμβουλές και ήταν υπερασπιστής του δικαίου όπως ο Νέστορας για τους Έλληνες (Συμπόσιο του Πλάτωνα 221c), ένας συνετός γέροντας που έδινε συμβουλές και υπερασπιστής του δικαίου. Στην Ιλιάδα αποκαλείται πεπνυμένος (σώφρων).
Σύμφωνα με τον Όμηρο ο Αντήνωρ συμβούλευσε τους Τρώες να επιστρέψουν στους Ατρείδες την Ωραία Ελένη και τους θησαυρούς της και να κλείσουν ειρήνη με τους Έλληνες. Πολλοί νεώτεροι ιστορικοί όπως ο Δάντης Αλιγκέρι στο έργο του Θεία Κωμωδία και στον Κύκλο της Κολάσεως τον παρουσιάζουν σαν προδότη που άνοιξε τις πύλες της πόλης στον εχθρό.
Ο Αγαμέμνονας σύμφωνα με τον μύθο θυμήθηκε τη φιλική στάση του Αντήνορα και κρέμασε στη θύρα του σπιτιού του ένα δέρμα από Λεοπάρδαλη ως σημάδι ότι το σπίτι δεν έπρεπε να πειραχθεί, του έδωσε επιπλέον τα μισά κτήματα του Πριάμου και ανέθεσε την βασιλεία της Τροίας σε ένα γιο του.
Ο Αντήνωρας σύμφωνα με τον ίδιο θρύλο άνοιξε τις Σκαιές πύλες στον Νεοπτόλεμο σε συνεννόηση με την Ελένη, άνοιξε τον Δούρειο Ίππο και έδωσε στον Οδυσσέα και τον Διομήδη το ιερό Παλλάδιο που προστάτευε την Τροία. Κατά τη Μικρή Ιλιάδα του Λέσχη, ο Οδυσσέας στη νυχτερινή μάχη για την άλωση της Τροίας αναγνώρισε τον τραυματισμένο γιο του Αντήνορα και τον τράβηξε ζωντανό μακριά από τη μάχη.
Μετανάστευση στην δύση
Οι πληροφορίες σχετικά με την τύχη του είναι διαφορετικές, πολλές παραδόσεις λένε ότι έκτισε ξανά την Τροία αλλά διώχτηκε στην συνέχεια από τον Αινεία ή εγκαταστάθηκε στην Κυρήνη. Μετά την εκδίωξη τους από την Τροία η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στην Ιβηρική Χερσόνησο και στην βορειοανατολική Ιταλία που έκτισαν την Πάντοβα και πολλές άλλες πόλεις, οι Αρχαίοι Ενετοί και οι απόγονοι τους Βενετοί τον τιμούν σαν γενάρχη.
Ο Πολύγνωτος είχε ζωγραφίσει στους Δελφούς την οικογένεια του Αντήνορα να ετοιμάζεται για μετανάστευση: τον Αντήνορα, τη Θεανώ, τρία από τα παιδιά τους που επέζησαν (τον Γλαύκο, τον Ευρύμαχο και την Κρινώ) μαζί με υπηρέτες που φόρτωναν κιβώτιο σε υποζύγιο.
Αναφορές ποιητών
Ο Αντήνωρ εμφανίζεται σποραδικά στο έπος του Ομήρου Ιλιάδα, στο Βιβλίο Γ΄ φιλοξένησε στο σπίτι του τον Μενέλαο και τον Οδυσσέα που αναζητούσαν την Ελένη πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, στην συνέχεια τους φυγάδευσε για να μην τους δολοφονήσουν οι Έλληνες.
Στο Βιβλίο Η΄ της Ιλιάδας ο Αντήνωρ συμβουλεύει τους Τρώες να δώσουν πίσω την Ωραία Ελένη για να αποφύγουν τον πόλεμο αναγνωρίζοντας τις ευθύνες της Τροίας που δέχτηκε το παράνομο ζευγάρι, ο Πάρις το αρνείται.
Ο Βιργίλιος στο έργο του Αινειάδα παρουσιάζει την Αφροδίτη να λέει στον Δία ότι ο Αντήνωρ μετά την πτώση της Τροίας δραπέτευσε στην βόρεια Ιταλία και ίδρυσε την πόλη Πατάβιον, σημερινή Πάντοβα.
Ο Τζέφρυ Τσώσερ στο έργο του Τρωίλος και Χρυσηίδα ο Αντήνωρ παρουσιάζεται σαν ένας αμίλητος νεαρός που ήταν αιχμάλωτος τον Ελλήνων, ελευθερώθηκε τελικά αφού έγινε η ανταλλαγή του με την Χρυσηίδα. Ο Πλανήτης 2007 Αντήνωρ που ανακάλυψε ο Σοβιετικός αστρονόμος Νικολάι Τσερνίκι (2007) πήρε το όνομα του.
Πηγες
Όμηρος, Ιλιάδα
Βιργίλιος, Αινειάδα, Βιβλίο Α΄
Δίκτυς ο Κρής, "Χρονικά του Τρωικού Πολέμου"
Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, "Παρεκβολαί εις την Ομήρου Ιλιάδα και Οδύσσειαν"
Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Lemprière, John (1822), "Antēnor", A Classical Dictionary: Containing a Copious Account of All Proper Names Mentioned in Ancient Authors, with the Value of Coins, Weights, and Measures Used Among the Greeks and Romans, and a Chronological Table, J. Crissy.
Parada, Carlos; Förlag, Maicar (1997), Antenor, Greek Mythology Link (Carlos Parada), retrieved 8 January 2017.
Proust, Marcel, The Guermantes Way, Remembrance of Things Past, 3 (Pleiade ed.)
Schmadel, Lutz D. (2003), Dictionary of Minor Planet Names (5th ed.), New York: Springer Verlag,
"Wikipedia"
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"