ΗΒΗ
Η Ήβη στην ελληνική μυθολογία παρουσιάζεται ως θεά της νεότητας και της ζωντάνιας.Το όνομα της συμβολίζει τα νιάτα, την ομορφιά και τη χαρά Ήταν κόρη του Δία και της Ήρας. Σύμφωνα με έναν μύθο η Ήρα δεν έμεινε έγκυος στην Ήβη σμίγοντας με το Δία, αλλά μετά από γεύμα που της παρέθεσε ο Απόλλωνας όπου της πρόσφερε άγρια μαρούλια.
Η Ήβη συμβόλιζε πάνω απ' όλα τη νιότη, τη ζωντάνια, την ορμή και την ομορφιά αυτής της ηλικίας του ανθρώπου. Αυτή είχε αναλάβει να προμηθεύει τους Θεούς με νέκταρ και αμβροσία. Ήταν η τροφή που τους διατηρούσε πάντα νέους και τους προφύλασσε από τη φθορά του χρόνου...
Έτσι, οι θεοί ήταν πάντα δυνατοί και ωραίοι και η Ήβη αποτελούσε την προσωποποίηση της αιώνιας νεότητας.Στο παλάτι του πατέρα της, σαν κόρη του σπιτιού, φρόντιζε να προσφέρει στους θεούς το νέκταρ, προτού αναθέσουν στον Γανυμήδη αυτή την υπηρεσία. Πιο συχνά χόρευε μαζί με τις Χάριτες και τις Ώρες, την Αρμονία και την Αφροδίτη, όταν ο Απόλλων και οι Μούσες έπαιζαν μουσική και τραγουδούσαν!.
Πολύ δυνατή ήταν και η σχέση της Ήβης με τη μητέρα της. Τη βοηθούσε σ' όλες τις δουλειές που είχε να κάνει κι ετοίμαζε το αμάξι της, όταν έπρεπε να φύγει. Ακόμη, φρόντιζε και περιποιόταν τον αδερφό της, τον πολεμόχαρο ’Αρη, κάθε φορά που γυρνούσε από τις μάχες του.
Ωστόσο, το ρόλο του οινοχόου, κάποια στιγμή, η Ήβη έπαψε να τον έχει, όταν γλίστρησε κι έπεσε και η θέα της γύμνιας της σοκάρισε τους θεούς. Κάτι τέτοιο ήταν ανάρμοστο για τα ήθη των κατοίκων του Ολύμπου κι από τότε τη θεώρησαν ανάξια να επιτελεί τα καθήκοντά της. Την αντικατέστησε πολύ γρήγορα ο Γανυμήδης, που είχε τη φήμη του "ωραιότερου των θνητών", καθώς και του αγαπημένου του Δία. Συνέχισε, όπως ήταν φυσικό, η Ήβη να κατοικεί μαζί με τους θεούς και μετά την αντικατάστασή της.
Σύμφωνα με άλλη πηγή, το αξίωμα του οινοχόου των θεών ανέλαβε ο Γανυμήδης όταν η θεά παντρεύτηκε τον Ηρακλή.
Η Ήβη αποτέλεσε και την επισφράγιση της συμφιλίωσης της Ήρας και του Ηρακλή, που ήταν βέβαια γιος του Δία, είχε όμως άλλη μητέρα.
Έτσι η Ήβη παντρεύτηκε τον Ηρακλή όταν ο τελευταίος ανέβηκε στον Όλυμπο ως ημίθεος και ο Ηρακλής έμεινε για πάντα νέος. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: τον Αλεξιάρη και τον Ανίκητο.
Επίσης λέγεται ότι ο ανηψιός του Ηρακλή, Ιόλαος ξανάγινε νέος με τη βοήθεια της Ήβης, αφού την παρακάλεσε ο ίδιος ο Ηρακλής.
Στο Ηραίον του Άργους υπήρχε, κατά τον Παυσανία, χρυσελεφάντινο άγαλμά της έργο του Ναυκύδους κοντά στο άγαλμα της Ήρας Ας δούμε, όμως, τι γράφει ο Πιέρ Γκριμάλ:
"Η Ήβη με το όνομα της παρουσιάζεται ως η προσωποποίηση της νεότητας. Είναι κόρη του Δία και της Ήρας και κατά συνέπεια αδελφή του Άρη και της Ειλείθυιας .
Μέσα στη «θεϊκή οικογένεια» παίζει το ρόλο της υπηρέτριας ή το ρόλο που έχει «το κορίτσι του σπιτιού». Είναι αυτή η οποία, πριν από την αρπαγή του Γανυμήδη, σερβίρει το νέκταρ. Ετοιμάζει το λουτρό του Άρη, βοηθά την Ήρα να ζέψει το άρμα της.
Χορεύει μαζί με τις Μούσες και τις Ώρες στον ήχο της λύρας του Απόλλωνα. Όταν έγινε η αποθέωση του Ηρακλή και η συμφιλίωση του ήρωα με την Ήρα, οι θεοί γιόρτασαν το γάμο του με την Ήβη ως σύμβολο της ανόδου του στην αιώνια νεότητα των θεών»!"
Επίσης, στην ακρόπολη υπήρχε ιερός περίβολος της Δήμητρας και μέσα σ' αυτόν ναός και άγαλμα της Δήμητρας και της Κόρης και στην κάτω πόλη υπήρχε Ιερό της Δήμητρας και καθισμένα αρχαϊκά αγάλματα (Ομ. Ιλ. Β. 571 - Στράβ. VIII, 382). Στο Ιερό της κατέφευγαν οι αιχμάλωτοι και δούλοι των Συκυωνίων που απελευθερώνονταν και κρεμούσαν στα κυπαρίσσια τα δεσμά τους.
Προς τιμήν της Ήβης, ως απελευθερώτριας Θεάς, τελούνταν και ετήσια γιορτή από τους απελεύθερους, που λέγονταν "κισσοτόμοι", κατά την οποία έκοβαν κισσό και ανανέωναν το στεφάνι της Θεάς. Ο κισσός, ιερό φυτό του Διονύσου και η έλλειψη εικόνας της Θεάς, αλλά προπάντων ο μυστηριώδης χαρακτήρας της λατρείας της, γέννησε την υπόνοια ότι αυτή ήταν μία Θεά της διονυσιακής λατρείας, την οποία συνέδεαν με την Αριάδνη, εξαιτίας των κοινών συμβόλων αυτής με αυτά της Ήβης.
Τα νομίσματα της Φλιούντας έφεραν την απεικόνιση της κεφαλής της Γανυμήδας - Ήβης, επίσης κατά πάσα πιθανότητα σ' αυτήν ανήκει ένα πήλινο ειδώλιο γυμνής φτερωτής θεάς, που κρατά στο ένα χέρι πρόχουν και στο άλλο φιάλη και στο κεφάλι φοράει στεφάνι από φύλλα κισσού. Ακόμα, η Ήβη απεικονίζονταν και στο ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνος.
Η Ήβη θεωρούνταν αφοσιωμένη στη μητέρα της Ήρα, γι' αυτό δίπλα στο άγαλμα της μεγάλης Θεάς του Ολύμπου βρισκόταν συνήθως και το άγαλμα της ωραίας κόρης της, όπως στο Ηραίο του Άργους, όπου εκεί υπήρχε το χρυσελεφάντινο άγαλμά της, έργο του Ναυκύδους (Παυσ. ΙΙ 17,5), δίπλα σ' εκείνο της μητέρας της. Επίσης, στη Μαντίνεια της Αρκαδίας δίπλα στο άγαλμα της μητέρας της εγείρονταν το δικό της, έργο του Πραξιτέλους.
Σε ένα αγγείο, το οποίο έχει διακοσμηθεί με την αναπαράσταση του Πάριδος, ο οποίος κρίνει τις τρεις Θεές, η Ήβη βρίσκεται όρθια πίσω από τη μητέρα της που κάθεται και στηρίζεται οικεία πάνω στους ώμους της. Ο γάμος της Ήβης και του Ηρακλέους υμνήθηκε από τους ποιητές και αναπαραστάθηκε πολλές φορές από τους καλλιτέχνες. Από αυτές τις αναπαραστάσεις μία από τις καλύτερες ήταν αυτή που αναφέρει ο Παυσανίας και βρισκόταν πάνω σε ένα βωμό από άργυρο, στο Ηραίο των Μυκηνών.
Από αυτές τις αναπαραστάσεις διασώζονται δύο πάνω σε κάτοπτρα. Στη μία η Αθηνά παρουσιάζει τον Ηρακλή στην Ήβη ενώπιον του Δαφνηφόρου Απόλλωνος που κάθεται και της Αρτέμιδας που στέκεται όρθια και κρατά στα δύο δάκτυλά της δακτυλίδι. Η Ήβη, γυμνή, φοράει διάδημα και περιδέραιο. Στην άλλη, η Ήβη, γυμνή, προχωρεί προς τον Ηρακλή, ο οποίος κρατά το δεξί της χέρι.
Σε ένα αγγείο απεικονίζεται να προπορεύεται μαζί με την Ήρα και την Αθηνά μπροστά από το άρμα του Ηρακλέους που εισερχόταν στον Όλυμπο θριαμβευτικά και στο κύπελλο του Όλτου και του Ευξιθέου, στη συνέλευση των Θεών στον Όλυμπο, η Ήβη απεικονίζεται καθισμένη κοντά στον Ερμή κρατώντας άνθος στο ένα χέρι και μήλο στο άλλο, σύμβολο της γονιμότητας του γάμου.
Σύγχρονες αναπαραστάσεις της Ήβης είναι το άγαλμά της φτιαγμένο από τον Ρόμπερτ Τόμας (1966), που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης Birmingham της Αγγλίας. Επίσης, ο Antonio Canova σμίλεψε 4 διαφορετικά αγάλματα της Ήβης, ένα από αυτά βρίσκεται στο Μουσείο του Forli στην Ιταλία.
Στη Ρωμαϊκή μυθολογία, η «Γιουβέντας (Juventas - νεότητα), που ταυτίζεται με την Ήβη, δεχόταν ένα νόμισμα ως προσφορά από τα αγόρια όταν αυτά φορούσαν για πρώτη φορά την τήβεννο των ενήλικων ανδρών.
Πηγες
GREEK
Hesiod, Theogony - Greek Epic C8th - 7th B.C.
Aeschylus, Prometheus Bound - Greek Tragedy C5th B.C.
Plato, Protagoras - Greek Philosophy C4th B.C.
Apollodorus, The Library - Greek Mythography C2nd A.D.
Pausanias, Description of Greece - Greek Travelogue C2nd A.D.
Plutarch, Lives - Greek Historian C1st - 2nd A.D.
ROMAN
Hyginus, Fabulae - Latin Mythography C2nd A.D.
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"