Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ) ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ 3)!
ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ:
ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΖΟΥΝ ΣΕ ΣΚΕΨΗ…
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ) ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ 1)!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ) ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ (ΜΕΡΟΣ 2)!
ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ: "ΨΑΓΜΕΝΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ"
ΚΡΥΠΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ:
Ας μιλήσουμε για τα Κρυπτονομίσματα…
Πριν όμως μπούμε στο θέμα, μιας και μιλάμε για «νομίσματα», ένα από τα βασικά πράγματα που θα πρέπει να κατανοήσεις, σε γενικές γραμμές, είναι του πως «ανεβοκατεβαίνει» η ισχύς του χρήματος.
Οπότε ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στο θέμα «πληθωρισμός».
Πληθωρισμός:
Τι εννοούμε όταν μιλάμε για πληθωρισμό τελικά;
Επιγραμματικά, υπάρχουν 6 τύποι πληθωρισμού, οι οποίοι είναι:
1. Πληθωρισμός
Με τον όρο αυτό νοείται το φαινόμενο εκείνο στο οποίο παρουσιάζεται συνεχής αύξηση των τιμών των διαφόρων αγαθών και υπηρεσιών με ρυθμό μεγαλύτερο από εκείνο ο οποίος θα αποτελούσε κίνητρο επιχειρηματικής δραστηριότητας και οικονομικής ανάπτυξης. Ο πληθωρισμός εκδηλώνεται με τη μείωση της αγοραστικής αξίας του χρήματος. Εκφράζεται με μία γενική και συνεχή άνοδο των τιμών έτσι που με την ίδια ποσότητα χρήματος δεν μπορούμε να αγοράσουμε την ίδια όπως πριν ποσότητα προϊόντων, της ίδιας ποιότητας. «Το χρήμα έχασε την αξία του», για την κοινή γλώσσα σημαίνει πληθωρισμός.
2. Αντιπληθωρισμός
Με τον όρο αυτό νοείται περίοδος γενικής μείωσης τιμών. Ενώ ο πληθωρισμός ευνοεί τους οφειλέτες και αυτούς που αντλούν εισοδήματα από κέρδη σε βάρος των δανειστών και των προσώπων σταθερού εισοδήματος, οι επιδράσεις του αντιπληθωρισμού είναι αντίθετες. Ας υποτεθεί ότι ένας πιστωτής δανείζει σήμερα ένα ποσό το οποίο πρόκειται να του επιστραφεί μετά από ένα έτος. Αν στο μεταξύ οι τιμές έχουν διπλασιαστεί, θα λάβει ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο μισό της πραγματικής αγοραστικής δύναμης η οποία έπρεπε να του επιστραφεί. Με απλά λόγια: το χρήμα-νόμισμα ενισχύεται και αποκτά αξία (το αντίθετο από την προηγούμενη περίπτωση).
3. Στασιμοπληθωρισμός (Πληθωρισμός Ύφεσης)
Με τον στασιμοπληθωρισμό συνεχίζεται μεν η ύψωση των τιμών των αγαθών και των αμοιβών των συντελεστών της παραγωγής, αλλά διακόπτεται ή περιορίζεται στο ελάχιστο η αύξηση των άλλων οικονομικών μεγεθών. Ο στασιμοπληθωρισμός είχε σημειωθεί και στο παρελθόν, αλλά απέκτησε μεγάλη σημασία και έγινε αντικείμενο εντατικής μελέτης στο τέλος του 1973 μετά από την εμφάνιση ανεργίας σε μεγάλη έκταση.
4. Συμπιεσμένος Πληθωρισμός
Είναι η περίπτωση εκείνη που οι τιμές παραμένουν σταθερές διότι επεμβαίνει το Κράτος στη διαμόρφωση των τιμών, με σκοπό να συγκρατήσει τις τιμές σε επίπεδο χαμηλότερο από εκείνο στο οποίο θα διαμορφώνονται σύμφωνα με το νόμο προσφοράς και ζήτησης (Αστυνόμευση της Οικονομίας).
5. Έρπων Πληθωρισμός
Είναι μορφή του πληθωρισμού μικρής έντασης που η αύξηση των τιμών δεν είναι μεγαλύτερη από 4,5% το χρόνο.
6. Καλπάζων Πληθωρισμός (Υπερπληθωρισμός)
Είναι ο πληθωρισμός που τον χαρακτηρίζει συνεχής και απότομη αύξηση των τιμών, η οποία αποτελεί το σύνθημα για αύξηση των αμοιβών και του κόστους στην παραγωγή, η οποία πάλι προκαλεί νέα και μεγαλύτερη ύψωση των τιμών. Είναι φαινόμενο που χαρακτηρίζεται από αδιάκοπο κυνηγητό μισθών – τιμών – κερδών και έχει σαν συνέπεια την τέλεια πτώση της αξίας του χρήματος και δημιουργεί την τάση της απαλλαγής από αυτό, με αντάλλαγμα οποιοδήποτε αγαθό. Στην περίπτωση του καλπάζοντος πληθωρισμού, συμβαίνει αποδιοργάνωση της παραγωγής και της κοινωνικής ακόμη τάξης. Με την πτώση της αξίας του χρήματος ο πλούτος μεγάλων ομάδων του πληθυσμού εξαφανίζεται τελείως.
Οι οφειλέτες καταδιώκουν τους δανειστές των για την εξόφληση των χρεών των με χρήμα χωρίς αξία. Οι κερδοσκόποι αποκτούν μεγάλα κέρδη. Οι νοικοκυρές τρέχουν να δαπανήσουν τις αποδοχές των συζύγων τους προτού να υψωθούν οι τιμές ακόμη περισσότερο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται πριν από τον πληθωρισμό «πηγαίναμε στα καταστήματα με λεφτά στις τσέπες και γυρίζαμε με τρόφιμα στα καλάθια. Τώρα πάμε με λεφτά στα καλάθια και γυρίζουμε με τρόφιμα στις τσέπες». (Αυτό βιώνει η Ελλάδα σήμερα).
Ώστε να κατανοήσεις καλύτερα το θέμα του πληθωρισμού, και όσα αναφέραμε παραπάνω, προσπάθησε να απαντήσεις στο ακόλουθο ερώτημα:
Έχουμε πληθωρισμό ή όχι τελικά;
Ας του ρίξουμε μια γρήγορη ματιά…
Πληθωρισμός (ναι ή όχι;):
Βάση των κεντρικών τραπεζών όχι…
Δηλαδή, μέσω της ποιοτικής χαλάρωσης (πχ. QE) έχουμε τελικά πληθωριστικές τάσεις ή όχι;
Η μία πλευρά (βλέπε τράπεζες) ισχυρίζεται πως:
Η υπερβολική ρευστότητα δεν έφερε πληθωρισμό γιατί δόθηκε μέσω των "αγορών" (αγορές ομολόγων) επομένως μέσω χρέους κι όχι με το "ελικόπτερο" στον πληθυσμό των χωρών.
Οι διαφορές είναι:
1. Μέρος της ρευστότητας "διέρρευσε" σε ξένες αγορές και δεν συμμετείχε στην εγχώρια οικονομία.
2. Η ρευστότητα μέσω των αγορών υπερτίμησε τα assets και μέρος της "παγιδεύτηκε" σε ψηλές αξίες.
3. Η ίδια ρευστότητα χορηγημένη μέσω των αγορών έμεινε σε "λίγα" πορτοφόλια που έχουν την δυνατότητα να κινούνται παγκόσμια. Όπως και να το κάνουμε όσο και να καταναλώσουν εγχώριος αυτά τα "λίγα" πορτοφόλια είναι αδύνατον να ανεβάσουν τον τιμάριθμο.
Ο τιμάριθμος ανεβαίνει όταν η ρευστότητα διαχέεται στον πληθυσμό.
4. Η ρευστότητα μέσω αγορών δημιουργεί χρέος και το χρέος είναι πάντα υπονόμευση του μελλοντικού διαθέσιμου εισοδήματος (και ιδιωτών και κρατών). Κατανάλωση του μέλλοντος μεταφέρεται σήμερα για να φέρει ανάπτυξη, αλλά θα λείψει από το μέλλον αν αυτή δεν παραμείνει αενάως αυτοτροφοδοτούμενη.
5. Στις παραγωγικές μηχανές της παγκοσμιοποίησης (ΝΑ Ασία) που πάντα δρουν αποπληθωριστικά στο όλο σύστημα δεν υπήρξαν προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης, ο πληθωρισμός και το παραγωγικό κόστος δεν ανέβηκε ιδιαίτερα και μπόρεσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν αποπληθωριστικά.
Σε αυτά βάλε μέσα και την μείωση του κόστους ενέργειας λόγω της μεγάλης πρόσφατης πτώσης του πετρελαίου που επίσης έδρασε αποπληθωριστικά.
Άρα κρατήσανε τις πληθωριστικές τάσεις χαμηλά, σωστά; Όχι ακριβώς, διότι:
Έχουμε δει πληθωρισμό και μάλιστα απίστευτο...
Όλο αυτό το χρήμα που έκοψαν ΔΕΝ πήγε στην παραγωγή και στην ανάπτυξη. Όχι μόνο πήγε σε στρεβλές επενδύσεις λόγω των τεχνητά χαμηλών επιτοκίων, αλλά κυρίως φούσκωσε ΞΑΝΑ τα χρηματιστήρια, τις αγορές ομολόγων και τα.. ακίνητα. Το διάγραμμα της αύξησης του Money Supply είναι σχεδόν το ίδιο με το διάγραμμα του SP500.
Αυτό που βλέπεις στο διάγραμμα είναι ακριβώς αυτό που πάντα έλεγε και λέει η Αυστριακή Σχολή Οικονομικών.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι αυτή η αύξηση είναι σε μεγάλο βαθμό leveraged (μοχλευμένα).
Και όταν τα πράγματα πάνε άσχημα, οι τράπεζες στο πιτς φυτίλι χρεοκοπούν γιατί όπως όλοι οι σωστοί speculators γνωρίζουν, το leverage δουλεύει και από τις δυο μεριές. Είναι δίκοπο μαχαίρι.
Αυτοί όμως που έχουν λάβει το leveraged χρήμα (το μοχλευμένο χρήμα) δεν τα γνωρίζουν αυτά. Νομίζουν ότι έχουν assets («καλό χρέως») στα χεριά τους. Μετοχές με αξία μεγάλη, σπίτια με αξία μεγάλη, εταιρίες με αξία μεγάλη.
Και μετά...
Ότι έπαθε και ο Newton.
Εδώ την πάτησε (και) ο Νewton που ήτανε και ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς όλων των εποχών, δεν θα την πατήσει ο απλός κοσμάκης;! Δες το παρακάτω γράφημα:
Δηλαδή, ακόμα και εάν είσαι π.χ. καλός χειρουργός δεν σημαίνει ότι θα είσαι και καλός σπεκουλαδόρος ή καλός επενδυτής. Η εξυπνάδα και οι δεξιότητες σε έναν τομέα δεν σημαίνουν ότι έχεις εγγύηση επιτυχίας και σε έναν άλλον. Αντίθετα με το πως το παρουσιάζουν (βλ. Bitcoin και τα σχετικά,) οι επενδύσεις ίσως είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στον κόσμο, γι' αυτό και σχεδόν όλοι οι μεγάλοι γκουρού κάποια στιγμή αποτυγχάνουν (εξ ου και παρατηρούσε κανείς μεγάλους επιχειρηματίες, γιατρούς, δικηγόρους κτλ. στη διάρκεια της φούσκας του Ελληνικού Χρηματιστηρίου να «πάνε περίπατο» και να χάνονται περιουσίες).
Άρα; Προφανώς και έχουμε πληθωρισμό τη σήμερον ημέρα (Ιανουάριος, 2018)… και φαίνεται περίτρανα μέσω των χρηματιστηρίων!
Επίσης δες την περίπτωση της Ελλάδος (να θυμάσαι: ο πληθωρισμός εκδηλώνεται κυρίως με τη μείωση της αγοραστικής αξίας του χρήματος) και πες μας τι έχεις…!
Πάμε τώρα στα Κρυπτονομίσματα…
Θα προσπαθήσουμε να μην εξειδικεύσουμε υπερβολικά το όλο θέμα μιας και ο στόχος του άρθρου είναι να σε βοηθήσει να πιάσεις την ουσία της παγκόσμιας οικονομίας (κάτι που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου μας) και όχι να σε βομβαρδίσουμε με ορολογίες που ούτε θα σου διδάξουνε κάτι… αλλά και θα σε κάνουν να «χάσεις το τόπι».
Αυτή τη στιγμή, έχει διαδοθεί από τα ΜΜ-Ενημέρωσης, καθώς και σε όλες τις online κοινότητες, ότι τα Κρυπτονομίσματα δεν ανιχνεύονται, ότι είναι κάτι το καινούργιο και καινοτόμο, πως είναι «μία γροθιά» στο κατεστημένο και… για να μην μακρηγορούμε, το δούλεμα προς το πόπολο πάει σύννεφο!
Αν προσέξει κανείς το όλο θέμα από οικονομικό-ψυχολογική πλευρά, πολύ εύκολα θα διαπιστώσει ότι ομοιάζει με τα χρηματιστήρια κατά την περίοδο όπου και η «κουτσή Μαρία» τρέχει να αγοράσει μετοχές.
Τίποτα δεν βγαίνει στον αέρα αν δεν ελέγχεται (απόλυτα) πρώτα και δεν έχει δομηθεί ώστε να λειτουργεί. Για να το καταλάβεις, πάρε για παράδειγμα τα Windows10 της Microsoft. Γιατί τα πρόσφερε δωρεάν (που σε αυτό τον κόσμο τίποτε δεν είναι τζάμπα); Διότι για να βελτιστοποιήσει το σύστημα της, χρειαζόντανε κάτι εκατομμύρια χρήστες-θύματα ώστε να πειραματιστεί πάνω τους σε πραγματικό χρόνο! Η ουσία είναι πως τα Windows10 είχαν ήδη σχεδιαστεί, είχαν ήδη δομηθεί και ήταν ήδη έτοιμα – όταν βγήκαν σε κυκλοφορία – να λειτουργήσουν!
Πριν προχωρήσουμε θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένα βασικά στοιχεία που αφορούν τα κρυπτονομίσματα…
Τι είναι το Κρυπτονόμισμα;
Το Κρυπτονόμισμα είναι μία peer-to-peer* αποκεντρωμένη ηλεκτρονική μορφή χρήματος η οποία βασίζεται πάνω στις αρχές της κρυπτογραφίας για την διασφάλιση του δικτύου και την επαλήθευση των συναλλαγών. Τα περισσότερα κρυπτονομίσματα κάνουν χρήση μιας Κατανεμημένης Βάσης Δεδομένων ως τον πυλώνα του συστήματος τους, το επονομαζόμενο Blockchain. Το bitcoin που παρουσιάστηκε το 2009, έγινε το πρώτο επιτυχημένο αποκεντρωμένο κρυπτονόμισμα. Λόγω της ανοικτής φύσης του λογισμικού του, επετράπη σε πολλούς προγραμματιστές να πειραματιστούν με τον κώδικά του και να τον τροποποιήσουν (forking). Έκτοτε δημιουργήθηκε μια πληθώρα νέων κρυπτονομισμάτων στα οποία έχουν γίνει προσπάθειες για να βελτιωθούν ή και να προστεθούν λειτουργίες όπως ταχύτερες συναλλαγές, μεγαλύτερη ανωνυμία κ.ά.
Το κυριότερο χαρακτηριστικό του κρυπτονομίσματος είναι ο αποκεντρωτικός χαρακτήρας του και μέσω αυτού η ανθεκτικότητά του σε κάθε μορφής προσπάθεια για έλεγχο και παρέμβαση (λέμε τώρα λόγια να αγαπιόμαστε).
* peer-to-peer: Ένα δίκτυο υπολογιστών peer-to-peer (ή P2P) είναι ένα δίκτυο που επιτρέπει σε δύο ή περισσότερους υπολογιστές να μοιράζονται τους πόρους τους ισοδύναμα. Το δίκτυο αυτό χρησιμοποιεί την επεξεργαστική ισχύ, τον αποθηκευτικό χώρο και το εύρος ζώνης (bandwidth) των κόμβων. Όλοι οι κόμβοι του δικτύου έχουν ίσα δικαιώματα. Πληροφορίες που βρίσκονται στον ένα κόμβο, ανάλογα με τα δικαιώματα που καθορίζονται, μπορούν να διαβαστούν από όλους τους άλλους και αντίστροφα.
Σημείωση: Βέβαια αυτό που ισχύει πλέον, στην πραγματικότητα, είναι πως «χακάρονται» υπολογιστές παγκοσμίως (οι υπολογιστές του απλού κόσμου και δίχως την άδειά τους), κλέβοντας μέρος της ισχύος τους. Για παράδειγμα, στο λειτουργικό των Windows, το «μαραφέτι» συνήθως κρύβεται πίσω από το ρολόι (κάτω δεξιά στην μπάρα).
Τα Επίσημα Χαρακτηριστικά του Κρυπτονομίσματος:
Συνήθη χαρακτηριστικά κρυπτονομισμάτων:
Απουσία κεντρικής αρχής ελέγχου ή επιβεβαίωσης των συναλλαγών. (δεν ισχύει)
Δυνατότητα χρήσης χωρίς υποβολή προσωπικών στοιχείων. (παρακάμπτεται)
Καθολική δυνατότητα χρήσης σε οποιοδήποτε χώρο και χρόνο
Δυνατότητα αποστολής πολύ μικρών αλλά και πολύ μεγάλων συναλλαγών με πολύ μικρό κόστος (η λέξη κλειδί είναι: μικρό κόστος… δεν ισχύει ακριβώς)
Χρήση της τεχνολογίας Blockchain**.
Δυνατότητα συμμετοχής στον οποιονδήποτε στην έκδοση νομίσματος (mining)… (σε «χακάρουν»… δες παραπάνω)
Περιορισμός και γνωστοποίηση του χρηματικού αποθέματος.
Ανωνυμία στις συναλλαγές και συχνά χωρίς δυνατότητα ανίχνευσης. (δεν ισχύει)
Χρήση ανοικτού κώδικα
Συνεχόμενες προσπάθειες βελτίωσης σε διάφορους τομείς στους οποίους υστερεί το Bitcoin
** Το blockchain αρχικά block chain ή και “αλυσίδα μπλόκ” ή και “αλυσίδα κοινοποιήσεων” είναι δημόσιος κατάλογος όλων των συναλλαγών κρυπτογράφησης που έχουν ποτέ εκτελεστεί. Αυξάνεται συνεχώς, καθώς τα μπλοκ "συμπληρώνονται" και προστίθενται με ένα νέο σύνολο εγγραφών. Τα μπλοκ προστίθενται στο blockchain σε μια γραμμική, χρονολογική σειρά. Κάθε κόμβος (υπολογιστής συνδεδεμένος στο δίκτυο Bitcoin χρησιμοποιώντας έναν πελάτη που εκτελεί το καθήκον επικύρωσης και αναμετάδοσης συναλλαγών) λαμβάνει ένα αντίγραφο του blockchain, το οποίο λαμβάνεται αυτόματα μετά την ένταξή του στο δίκτυο Bitcoin. Η αλυσίδα κοινοποιήσεων έχει πλήρη στοιχεία σχετικά με τις διευθύνσεις και τις ισορροπίες τους από το γενεσιουργό μπλοκ 'genesis block' μέχρι το πιο πρόσφατα ολοκληρωμένο μπλοκ (το πιάνεις το θέμα σιγά-σιγά, έτσι;).
Γνωστά Κρυπτονομίσματα:
Bitcoin, Ethereum, NEM, Ripple, Litecoin, Dash, IOTA και πάει λέγοντας…
Γενικά:
Αυτή τη στιγμή (Ιανουάριος, 2018) υπάρχουν 897 κρυπτονομίσματα και 559 Tokens (μάρκες) που στηρίζονται πάνω τους (οι περισσότερες στο Ethereum). Η συνολική τους κεφαλαιοποίηση είναι 537 δις USD και το Bitcoin κατέχει το 34,6% αυτής.
Μπορείς να τα δεις ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο (που θα σε οδηγήσει στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα με τις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις τους):
"Cryptocurrency Market Capitalizations"
H Επίσημη Έκδοση της Ιστορίας των Κρυπτονομισμάτων:
Η λέξη κρυπτονόμισμα (cryptocurrency) χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1998 από τον Wei Dai στη λίστα αλληλογραφίας των Cypherpunks, υποστηρίζοντας την ιδέα μιας νέας μορφής χρήματος η οποία κάνει χρήση κρυπτογραφίας για να ελέγξει τη δημιουργία και τις συναλλαγές της, αντικαθιστώντας έτσι οποιαδήποτε κεντρική αρχή. 10 χρόνια αργότερα ο Satoshi Nakamoto δημοσίευσε στην ίδια λίστα αλληλογραφίας τις πρώτες προδιαγραφές του bitcoin στο περίφημο πλέον white paper που λίγο αργότερα κατατέθηκε και δημόσια.
Αυτά, εν συντομία, όσον αφορά την επίσημη έκδοση της ιστορίας των κρυπτονομισμάτων συν όσα αναφέραμε λίγο παραπάνω.
Όμως… !!!
Ένας βασικός κανόνας μελέτης της ιστορίας είναι πως όταν σου πασάρετε η «επίσημη» εκδοχή της ιστορίας τότε, η ανεπίσημη και πραγματική πλευρά της ιστορίας που προηγείται κατά κανόνα της επίσημς εκδοχής, είναι τελείως διαφορετική!
Και όπως σου υποσχεθήκαμε στην εισαγωγή του άρθρου μας… όταν μιλάμε, μιλάμε και όταν παρουσιάζουμε κάτι το κάνουμε πάντοτε με στοιχεία.
Άκου λοιπόν πως έχει η πραγματική ιστορία των κρυπτονομισμάτων…
Η όλη ιδέα, δομή, ο σχεδιασμός και όλα τα συναφή έχουν ήδη ολοκληρωθεί από το 1996!
Την μελέτη κτλ. την εκπόνησε η φημισμένη αμερικανική Μυστική Υπηρεσία NSA.
Και αν δεν μας πιστεύεις, αγαπητέ φίλε/φίλη μας, ακολούθησε τον παρακάτω σύνδεσμο, που θα σε οδηγήσει σε μία συγκεκριμένη ενότητα του Φόρουμ μας, όπου σου δίνεται η συγκεκριμένη μελέτη ατόφια και ολόκληρη!
(Σημείωση για όσους δεν γνωρίζουν: Το Φόρουμ μας δεν είναι ένα τυπικό φόρουμ, όπως όλα τα άλλα, αλλά το υλικό που υπάρχει μέσα είναι επιλεγμένο «ένα προς ένα»…).
"Η Έρευνα της NSA (1996)"
Με άλλα λόγια: τα κρυπτονομίσματα όχι μόνο δεν είναι μία «καινοτόμα» ιδέα αλλά παρακολουθούνται κανονικότατα… ασχέτως του τι ισχυρίζονται πολλοί! Επίσης, τα κρυπτονομίσματα ως στόχο έχουν, μαζί με τις online τραπεζικές συναλλαγές, να οδηγήσουν τον κόσμο σε μία ψηφιακή οικονομία και μακριά από την πραγματική οικονομία!
Άπαξ και το πετύχουν, και εκτός απροόπτου πολύ πιθανό είναι να το πετύχουν, τότε η οικονομία θα είναι απόλυτα ελεγχόμενη!
Πάμε τώρα ένα βήμα παραπέρα…
Πολύς ντόρος γίνεται στου αν τα κρυπτονομίσματα μπορούν να θεωρηθούν «πραγματικό» χρήμα και αν πρόκειται για φούσκα.
Καταρχάς, σε τι χρησιμεύει κυρίως ένα νόμισμα;
Ένα νόμισμα χρησιμεύει κυρίως:
α) σαν μέσο συναλλαγής. Ήτοι, να αγοράζεις και να πουλάς πράγματα...
β) σαν μέσο σύγκρισης της αξίας αλλά και της προσφοράς και ζήτησης.
και γ) σαν μέσο αποθήκευσης αξίας και περιουσίας.
Τι ισχύει στην περίπτωση των κρυπτονομισμάτων;
Τα κρυπτονομίσματα έχουν αποτύχει στα περισσότερα από τα παραπάνω.
Ας πιάσουμε συγκεκριμένα το πιο γνωστό, το Bitcoin…
Το bitcoin είναι μία απάτη και μισή.
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την θεωρία της Αυστριακής Σχολής.
Καθετί που σήμερα είναι "νόμισμα", παλαιοτέρα ήταν (χαρτο)νόμισμα και ακόμα παλιότερα ήταν χρυσά ή αργυρά νομίσματα.
Αυτά χρησιμοποιήθηκαν σαν μέσο συναλλαγής (δηλαδή χρήμα) γιατί ήταν και βολικά (αξία συμπυκνωμένη) και διότι στην εποχή τους ήταν καταξιωμένα εμπορεύματα σε χρήση.
Το bitcoin είναι ένα τεχνητό δημιούργημα άγνωστου έως "ύποπτου" πατρός (βλέπε, NSA), ποτέ δεν ήταν εμπόρευμα και επίσης ποτέ δεν έγινε "legal tender", "νόμισμα" ή "(χαρτο-electronic)νόμισμα" κανενός κράτους (που θα το στήριζε με την δύναμη παραγωγής των πολιτών του – αυτό με τα σημερινά δεδομένα).
Δεν έχει δηλαδή κάτι από πίσω του που να το θεωρεί-κάνει αξιόπιστο.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το bitcoin δεν είναι τίποτα από μόνο του. Αυτό στο οποίο βασίζεται είναι οι τεχνολογίες blockchain, τεχνολογίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για οτιδήποτε, όχι μόνο για κρυπτονομίσματα.
Δες το βίντεο εδώ όπου σου εξηγεί την τεχνολογία του blockchain (θα σε παραπέμψει στο τέλος του άρθρου όπου σου παραθέσαμε συγκεκριμένα βίντεο):
ΒΙΝΤΕΟ…
Ο τρίτος λόγος είναι ότι έχουμε σήμερα καμμιά χιλιοστή (897 για την ακρίβεια) "κρυπτονομίσματα".
Αρά τι θα επιβιώσει, από όλα τα «νομίσματα» είναι θολό. Το bitcoin σύντομα μπορεί να αποτελεί ιστορία σε σχέση με τα άλλα νομίσματα.
Επίσης, επειδή απαγορεύεται να βάλουνε τόκους κ.λπ., σου τα παίρνουνε με αρκετές "προμήθειες" και premium… (με άλλα λόγια, ακόμα και στα κρυπτονομίσματα σου βάζουνε χέρι).
Επιπροσθέτως, να θυμάσαι πως τα πάντα στην αγορά είναι ζήτημα εμπιστοσύνης, και ακόμη και αν υπάρξει κάποιο κράτος πίσω από το νόμισμα, άμα χαθεί η εμπιστοσύνη τότε τα πάντα είναι στον αέρα.
Πέρα που πολλά πράγματα μπορεί να χαρακτηριστούν "παράνομα" σε χρόνο dt (μη ξεχνάς πως ακόμα είμαστε στην «επίσημη» αρχή με δαύτα)...
Ο τέταρτος λόγος είναι ότι την ανάλυση του Bitcoin την παρουσιάσανε πολύ ιδεαλιστική, παρόλο που ξεκίνησε όντως σαν μία ιδεαλιστική λύση στο πρόβλημα της πολιτικής απόφασης ως προς την αξία του χρήματος.
Ισχυρίζονται ότι αποκρύπτονται τα πλήρη δεδομένα. Αυτή τη στιγμή η παραγωγή (εξόρυξη/mining) bitcoin γίνεται σε μεγάλες φάρμες υπολογιστών στη Κίνα. Η μεγάλη πτώση της αξίας τις προάλλες συνδέεται με την απόφαση της Κινεζικής κυβέρνησης να αναστείλει τη λειτουργία ανταλλακτηρίων στη Κίνα. Και γιατί όλα αυτά; Μα επειδή η Κίνα είναι μεν μία κεντρικά ελεγχόμενη οικονομία, με εικονικές συναλλαγματικές ισοτιμίες που δεν πολύ εμπιστεύεται κανένας Κινέζος και κυρίως, μία τεράστια μαύρη οικονομία με μπαξίσια, δωράκια, κοκ. Ο μεγαλύτερος δεύτερος χρήστης είναι το Dark Web (Σκοτεινό Διαδίκτυο) όπου με bitcoin εξασφαλίζεται η αορατότητα της συναλλαγής αγοράς ναρκωτικών, όπλων, κλπ κλπ.
Για περισσότερα όσον αφορά το Dark Web μπορείς να διαβάσεις στο άρθρο μας εδώ:
" ΠΩΣ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΧΑΚΑΡΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ (ΜΕΡΟΣ 2)! "
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ενώ η συναλλαγή είναι αόρατη στις αρχές, εφόσον θελήσει κάποιος να ρευστοποιήσει το bitcoin τότε μπορεί δυνητικά να καταγραφεί. Είναι λοιπόν ένα πολύ κουτσουρεμένο νόμισμα καθώς κάθε κυβέρνηση μπορεί απλά να απαγορεύσει την αποδοχή του από τις επιχειρήσεις στην επικράτεια της με ποινή κλεισίματος. Οπότε θα βρίσκεσαι με ένα κρυπτονόμισμα στη κατοχή σου με το οποίο μπορείς να αγοράσεις μόνο ότι βρίσκεται εκτός κλασικού δικτύου διακίνησης αγαθών.
Το ότι το bitcoin ανεβαίνει οφείλεται στο ότι μπήκε ο μπακαλιάρος και ο κάθε μπακαλιάρος σκεπτόμενος ότι αφού ανεβαίνει ας μπω. Κλασική σκέψη κραχ 1929 δηλαδή σε αυτή τη φάση.
Επίσης, η τεχνολογία blockchain θα αξιοποιηθεί, από τις τράπεζες και τις αρχές, για νέα νομίσματα… ακριβώς επειδή αν θέλεις μπορείς να έχεις απόλυτο έλεγχο του ποιος ήταν ο χρήστης πριν και μετά τη συναλλαγή. Το νόμισμα του μέλλοντος δηλαδή θα μας έχει δεμένους χειροπόδαρα, χωρίς καμία ιδιωτικότητα στις συναλλαγές. Και θα κάθονται να ονειρεύονται οι ρομαντικοί το παραμύθι που τους σέρβιραν στην αρχή.
(Σημείωση: Λίγο πιο πάνω σου δώσαμε τον σύνδεσμο όπου μπορείς να διαβάσεις την πλήρη ανάλυση των κρυπτονομισμάτων, ήδη από το 1996, και με τις «ευλογίες» της NSA).
Τώρα σκέψου λίγο διαφορετικά όσον αφορά τα κρυπτονομίσματα:
Το πραγματικό αντίκρισμα του bitcoin είναι ίδιο με εκείνα τα εικονικά νομίσματα στο Call of Duty (παιχνίδι κονσόλας).
Η διαφορά είναι ότι έχει πρόσβαση σε εκατομμύρια περισσότερους servers παγκοσμίως.
Κοινός, σύγκριση με το δολάριο και με ένα ψηφιακό εικονίδιο δεν παίζει!
Μην ξεχνάς πως για να πάρεις ψωμάκι από τον φούρνο χρειάζεσαι...Ευρώ, Δολάριο, Ρούβλι κτλ.…!
Πήγαινε, για παράδειγμα, στον φούρναρη με bitcoin να αγοράσεις ψωμί και δες τι θα σου πει...θα σου δείξει την πόρτα κατευθείαν.
Τι σημαίνει αυτό, και όσον αφορά τα κρυπτονομίσματα;
Το bitcoin (και τα υπόλοιπα κρυπτονομίσματα) είναι στην ουσία ένα ομόλογο, ή μία μετοχή, δίχως την εταιρεία (ή το κράτος) να το υποστηρίζει… και τίποτα παραπάνω!
Τελικά, πως αντιμετωπίζουν οι επενδυτές το bitcoin και τα άλλα κρυπτονομίσματα;
Οι συζητήσεις για το bitcoin συνήθως περιστρέφονται γύρω από τα κέρδη που θα μπορούσε να αποκομίσει ένας trader (δηλαδή, αυτός που εμπορεύεται μετοχές, ομόλογα κτλ. – βλέπε χρηματιστής) από αυτό παρά από ενδιαφερόμενους να προβούν σε transactions - συναλλαγές με bitcoins. Αυτό όπως αντιλαμβάνεσαι το αναδεικνύει ως commodity (προϊόν - εμπόρευμα) και υποσκάπτει το ρόλο που υπαινίσσεται το όνομά του "bit-coin".
Επίσης η τεράστια αστάθεια της αξίας του, ακόμα και εντός μίας ημέρας, θα απέτρεπε το οποιοδήποτε λογιστήριο να αποτυπώνει αξίες σε αυτό (για όσους έχουν γνώση: φαντάσου την κόλαση στο τμήμα τιμολόγησης).
Πόσο μάλλον οι απλοί καταναλωτές, οι οποίοι απλώς θέλουν να αγοράζουν αγαθά και υπηρεσίες σε ένα περιβάλλον σταθερών ισοτιμιών - πληθωρισμού.
Σχετικά με τους επενδυτές, με στόχο βραχυπρόθεσμης στόχευσης πράγματι έχουν ευκαιρία σε σημαντικά κέρδη, όσο βέβαια είναι καβάλα στο κύμα και ξέρουν καλή ισορροπία.
Αλλιώς...
Όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους επενδυτές, δεν το θεωρούν συνετό να ενδιαφέρονται να επενδύσουν στο bitcoin συγκεκριμένα. Διότι δεν μπορείς να επενδύεις σε συγκεκριμένη τεχνολογία μακροπρόθεσμα. Είναι σαν να επένδυε κάποιος αγοράζοντας πολλούς υπολογιστές AMIGA 500 για 20 χρόνια. Τί αξία θα είχε η επένδυσή του στο σήμερα;
Σου είναι αντιληπτό, έτσι;
Πάμε και λίγο χρηματιστηριακά…
Τώρα συγκεκριμένα για το bitcoin, όσοι επενδύουν σε αυτό νομίζουν ότι παίζουν long call option. Όμως για να είναι true option ένα από τα απαραίτητα είναι η exclusivity. Όμως αυτό δεν ισχύει για το bitcoin ούτε για οποιοδήποτε κυβερνονόμισμα, γιατί μπορεί το bitcoin να έχει πεπερασμένο αριθμό μονάδων που θα εκδοθούν (21εκ), αλλά οι επενδυτές του στην ουσία, παίζουν σαν εμπόρευμα όχι μόνο το bitcoin αλλά όλα τα cryptocurrencies τα οποία μπορούν να είναι απεριόριστα.
Όταν αρχίζει να σπανίζει το συγκεκριμένο κρυπτονόμισμα, ή το κόστος εξόρυξης φτάσει σε ύψη μη επιθυμητά, δηλαδή είναι πια μια ώριμη αγορά και τα ποσοστά κέρδους πέσουν, αυτοί απλώς μπορούν να κάνουν switch-over σε ένα άλλο κρυπτονόμισμα που θα είναι σε φάση ανόδου (είπαμε, 897 κρυπτονομίσματα υπάρχουν ως τώρα). Τότε το bitcoin θα καταρρεύσει.
Τέλος, το αληθινό driver (ή αλλιώς κίνητρο – θα λέγαμε, modus operandi) της αξίας των κυβερνονομισμάτων δεν είναι άλλο από τις παράπλευρες απώλειες του QE δηλαδή πληθωριστικού χρήματος (δηλαδή, της ποσοτικής χαλάρωσης που έχουν εισάγει οι τράπεζες)… και έχει φτάσει σε τέτοιο ύψος, που η πίστη στην οποία στηρίζει το παραστατικό χρήμα έχει αρχίσει να κλονίζεται.
Τι σημαίνει τούτο πάλι;
Αν δεν κατέχεις χρηματιστηριακά τι σου λένε οι παραπάνω τρεις παράγραφοι;
Αυτό που στην ουσία σου λένε είναι ότι τα κρυπτονομίσματα οι επενδυτές, δηλαδή οι μεγάλοι παίχτες που κινούνε το παγκόσμιο χρήμα… δεν βλέπουν τα κρυπτονομίσματα με την «ίδια σοβαρότητα» που αντιμετωπίζουν τα κάθε αυτού επίσημα νομίσματα.
Η αντιμετώπιση τους, όσων αφορά τα κρυπτονομίσματα, δεν είναι άλλη από αυτή μιας απλής μετοχής που, αν την παίζουν, την παίζουν για να βγάλουν γρήγορα κέρδη αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα θεωρούν σαν σοβαρή επένδυση.
Αυτό και μόνο θα πρέπει να σου τραβήξει την προσοχή μιας και ο ενθουσιασμός επικρατεί μόνο στις τάξεις του πόπολου… ενώ οι μεγάλοι παίχτες αντί να επενδύουν σε πλασματικές οικονομίες, προτιμούν να επενδύουν στην πραγματική οικονομία.
Με άλλα λόγια, τα κρυπτονομίσματα δεν είναι τίποτε άλλο από πλασματικά-εικονικά νομίσματα, σε οθόνες υπολογιστών που η πραγματική τους αξία είναι κυριολεκτικά μηδέν! Καθώς και τα κρυπτονομίσματα, αναλόγως των σχεδίων τους, είτε θα τεθούν σε «ευρύτερη και επίσημη» κυκλοφορία μόνο και εφόσον τους συμφέρει κάτι τέτοιο… αφού πρώτα βέβαια θεσπίσουνε συγκεκριμένους νόμους και πάει λέγοντας.
Οπότε ναι, τα κρυπτονομίσματα είναι δημιουργήματα από το «πουθενά» και λειτουργούν όπως οι εκάστοτε χρηματιστηριακές φούσκες. Ίσως κάποια στιγμή και να αποκτήσουν υπόσταση στην παγκόσμια αγορά (πχ. να αγοράζεις προϊόντα από σούπερ-μάρκετ) αλλά αυτό δεν αλλοιώνει το γεγονός ότι είναι απλά εικονικά, και όχι πραγματικά «νομίσματα», και αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα συμβεί πρώτα αφού ελέγχονται από τα εκάστοτε τραπεζικά και κρατικά συστήματα.
Σκοτεινή Οικονομία
Το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα πρέπει να σου μιλήσουμε ώστε να έχεις μία ολοκληρωμένη εικόνα για την πραγματική έκταση της παγκόσμιας οικονομίας είναι η λεγόμενη σκοτεινή οικονομία.
Πρόσεξε κάτι εδώ: άλλο παραοικονομία και άλλο η σκοτεινή οικονομία!
Μπορεί η παραοικονομία να εφάπτεται κάπως με τη σκοτεινή οικονομία αλλά είναι δύο κόσμοι ξεχωριστοί μεταξύ τους.
Συνεπώς, σε αυτή την ενότητα θα σου σκιαγραφήσουμε την σκοτεινή πλευρά της παγκόσμιας οικονομίας αλλά για ευνόητους λόγους δεν θα πολύ-εμβαθύνουμε στο θέμα τούτο σε «δημόσιο χώρο»…
Πάμε στο θέμα μας…
Πολλοί ψαγμένοι ερευνητές υποστηρίζουν την άποψη ότι η σκοτεινή οικονομία όχι μόνο κινεί τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας (κάτι το οποίο ισχύει).
Σε γενικές γραμμές, ο σκοτεινός κόσμος της οικονομίας είναι ένας κόσμος στον οποίο οι νόμοι (δηλαδή, οι νόμοι που ισχύουν για σένα), δεν ισχύουν (εκεί έχουν τους δικούς τους νόμους και κανόνες). Είναι η οικονομία η οποία κινεί και κατευθύνει την επιφανειακή, τη δική σου, οικονομία.
Για να το καταλάβεις καλύτερα, τα πράγματα έχουν ως εξής:
Το πρώτο ερώτημα που γεννάται είναι ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι σε αυτό τον κόσμο;
Μόνο οι μεγάλοι παίχτες, μόνο οι πολύ μεγάλες τράπεζες (ξέχνα τις ελληνικές τράπεζες σε αυτό το σημείο) και ορισμένοι κλάδοι οι οποίοι δεν πολύ-φαίνονται στην «επιφάνεια».
Το δεύτερο ερώτημα που ξεπετάγεται είναι, το πώς λειτουργεί αυτός ο κόσμος;
Θα σου αναφέρουμε δύο παραδείγματα, επιγραμματικά, ένα από τον τραπεζικό κόσμο και ένα από τον εταιρικό κόσμο.
Τράπεζες:
Μία τράπεζα λειτουργεί ώστε να εξυπηρετεί τους πελάτες της κτλ. Οι υπάλληλοι σε αυτή την τράπεζα εργάζονται κανονικά και ορισμένοι θεωρούν πως «είναι στα βαθιά» της τράπεζας αυτής. Και κάνουν λάθος!
Διότι μέσα σε αυτή την τράπεζα, λειτουργούν και κάποια τμήματα τα οποία επίσημα μπορεί να τα έχουν βαφτίσει όπως τους συμφέρει… αλλά ανεπίσημα απασχολούνται μόνο με συγκεκριμένους «πελάτες» στους οποίους το επίσημο τμήμα της τράπεζας δεν έχει απολύτως καμία πρόσβαση.
Για να το καταλάβεις καλύτερα, οι φημισμένες λίστες, όπως αυτή της Lagarde, προέρχονται από το επίσημο τμήμα και ΟΧΙ από το «αόρατο» τμήμα! Στο αόρατο τμήμα δεν έχει κανείς πρόσβαση, ούτε και οι εφορίες, αλλά μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι.
Οι πληροφορίες διακινούνται με μία «ειδική κρυπτογράφηση» και μέσω του σκοτεινού διαδικτύου.
Δες το ως εξής:
Κάποιος δεν γουστάρει τη φάτσα σου και προσλαμβάνει έναν εκτελεστή να τελειώνει μαζί σου. Ας πούμε ότι είσαι γνωστό πρόσωπο και ο συγκεκριμένος εκτελεστής ζητάει για τις υπηρεσίες του 5 εκατομμύρια ευρώ. Πως νομίζεις ότι θα διακινηθεί το χρήμα στην άλλη άκρη του πλανήτη; Σε βαλίτσες; Από επίσημο λογαριασμό; Και σε αυτό ακριβώς το σημείο γίνονται οι συναλλαγές στο σκοτεινό τμήμα των εν λόγω τραπεζών!
Το παραπάνω ήταν απλά ένα παράδειγμα από τα πολλά που συμβαίνουν.
Σημείωση – Συμβουλή: Αν δουλεύεις σε τράπεζα, ή οπουδήποτε αλλού, και σου έρθει κάποιος «πελάτης» όπου στην πιστωτική του κάρτα δεν αναγράφεται κανένα όνομα, ούτε καν αρχικά γράμματα, και η πιστωτική κάρτα είναι «ιδιαίτερης μορφής» φρόντισε να τον εξυπηρετήσεις άμεσα, γρήγορα και δίχως πολλά-πολλά… θα μας θυμηθείς…
Εταιρίες:
Ομοίως με το ότι συμβαίνει στις τράπεζες συμβαίνει και στις πολυεθνικές. Οι υπάλληλοι που είναι απασχολημένοι στο σκοτεινό τμήμα… η εταιρία μπορεί να τους έχει βαφτίσει ως απλούς μάνατζερ, αλλά είναι στην ουσία οι πιο έμπιστοι του εταιρικού πυρήνα. Πρώτον, διότι είναι μπλεγμένοι στα «απόρρητα» και δεύτερον, διότι φροντίζουν να κρατάνε το στόμα τους κλειστό!
Οτιδήποτε λαδώματα, οποιεσδήποτε «μυστήριες» συγκεντρώσεις συμβαίνουν, οτιδήποτε άκρως παράνομες συναλλαγές συμβαίνουν στον εταιρικό κόσμο, οτιδήποτε εξαφανίσεις - εμφανίσεις χρημάτων συμβαίνουν (αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοούμε δεν πειράζει)… αυτά τα τμήματα είναι που πραγματοποιούν τις συγκεκριμένες συναλλαγές και πράξεις.
Γνώριζε επίσης:
Σε αυτό τον κόσμο δεν μπαίνεις έτσι απλά, στέλνοντας το βιογραφικό σου, αλλά σε βάζουν κάποια συγκεκριμένα άτομα… και άπαξ και μπεις, δεν βγαίνεις… απλά θα θεωρηθείς «ανενεργός», σε περίπτωση που θελήσεις να κάνεις μία παύση.
… και σε αυτό το σημείο θα σταματήσουμε την αναφορά μας στη σκοτεινή οικονομία μιας και ήδη έχουμε πει πάρα πολλά!
Επίλογος:
Με αυτά και με αυτά, φτάσαμε στο δια ταύτα και τίθενται διάφορα ερωτήματα όπως τα ακόλουθα:
Τελικά τι μπορούμε να κάνουμε για την κατάσταση που επικρατεί;
Είναι σωστό, δίκαιο και ηθικό οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι, με τέτοιους γεωμετρικούς ρυθμούς, καταδικάζοντας συνάμα την πλειοψηφία του κόσμου στη φτώχια;
Αντί να επιδοθούμε σε κλασσικές, και τετριμμένες, οικονομικές απαντήσεις… θα προσεγγίσουμε τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα με βάση τη σοφία, και τη γνώστη, που μπορούμε να αντλήσουμε τόσο από την ιστορία μα κυρίως από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
Ας απαντήσουμε πρώτα στο ερώτημα αν είναι σωστό, δίκαιο και ηθικό:
Ώστε να απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα θα επιστρατευτούμε το Μύθο του Γύγη (τον μύθο μπορείς να τον διαβάσεις από την ιστοσελίδα μας, ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο):
“Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΓΗ”
Με βάση τον παραπάνω μύθο, θεμελιώνεται ανθρωπολογικά η αξία της αδικίας και ερμηνεύεται ιστορικοκοινωνικά η προέλευση της δικαιοσύνης.
Συγκεκριμένα, ο άνθρωπος επιθυμεί εκ φύσεως την αδικία, για τα οφέλη που αυτή του προσφέρει· επειδή όμως σε μια κατάσταση γενικευμένης αδικίας είναι αδύνατο να δρέπει κανείς τους καρπούς της αδικίας του, χωρίς ταυτοχρόνως να υφίσταται τη βλάβη από την αδικία των συνανθρώπων του, η ανθρωπότητα προχώρησε σ’ έναν συμβιβασμό, ένα είδος κοινωνικού συμβολαίου, που ορίζει πως κανείς δεν θα αδικεί, ούτε θα αδικείται.
Κατά συνέπεια, η αδικία αποτελεί στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, ενώ αντιθέτως η δικαιοσύνη εντάσσεται στην περιοχή των ανθρώπινων συμβάσεων.
Από την παραπάνω παραδοχή του συμβατικού χαρακτήρα της δικαιοσύνης απορρέει αναγκαστικά το επόμενο συμπέρασμα του Γλαύκωνα: κανείς δεν είναι δίκαιος με τη θέλησή του, επειδή αναγνωρίζει την αξία της δικαιοσύνης, αλλά από ανάγκη, γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να αδικεί χωρίς να αδικείται. Για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του ο Γλαύκωνας, καλεί τους συνομιλητές του να κάνουν ένα διανοητικό πείραμα. Προτείνει να παραχωρήσουν σ’ έναν δίκαιο κι έναν άδικο απεριόριστη εξουσία, ώστε να μπορούν να κάνουν ό,τι επιθυμούν, και στη συνέχεια να παρακολουθήσουν τη συμπεριφορά τους.
Θα διαπίστωναν λοιπόν τότε πως και οι δύο θα έπαιρναν τον ίδιο δρόμο προς την αδικία, γιατί η ανθρώπινη φύση επιδιώκει την πλεονεξία (ο όρος δεν δηλώνει μόνο την απληστία, αλλά γενικότερα την επιθυμία για εξουσία, υπεροχή έναντι των άλλων ανθρώπων), και μόνο βίαια εξαναγκάζεται να παραδεχθεί την ισοτιμία όλων των ανθρώπων (παράγεται ἐπὶ τὴν τοῦ ἴσου τιμήν). Το διανοητικό πείραμα αποσαφηνίζεται στη συνέχεια με τον μύθο του Γύγη.
Ο Γλαύκωνας, συνεχίζοντας την επιχειρηματολογία του προσθέτει:
Ο Γλαύκωνας προτείνει στους ακροατές του να φανταστούν πως ο δίκαιος και ο άδικος του πειράματός τους κατέχουν ένα δακτυλίδι σαν εκείνο του Γύγη και να αναρωτηθούν πώς θα συμπεριφερόντουσαν. Η πιθανότερη εκδοχή είναι πως κανείς δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στους πειρασμούς της αδικίας και να αποφύγει να ενεργεί σαν θεός, εκπληρώνοντας οποιαδήποτε επιθυμία του (η σύγκριση του άδικου με τον θεό στο σημείο αυτό ασφαλώς ειρωνική).
Κατά συνέπεια, το διανοητικό πείραμα επιβεβαιώνει πλήρως τη θέση που μεταφέρει ο Γλαύκωνας, χωρίς να την αποδέχεται (όπως φροντίζει να μας υπενθυμίσει: μέγα τοῦτο τεκμήριον ἂν φαίη τις, ὡς φήσει ὁ περὶ τοῦ τοιούτου λόγου λέγων), πως κανείς δεν είναι δίκαιος με τη θέλησή του, αλλά από ανάγκη ( οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος, σαφής η αντίθεση με το σωκρατικό δόγμα οὐδεὶς ἑκὼν κακός). Κι αυτό συμβαίνει γιατί ο καθένας θεωρεί την αδικία ωφελιμότερη από τη δικαιοσύνη σε ατομικό επίπεδο.
Ακόμη κι αν υπήρχε ένας τόσο παράξενος άνθρωπος, που δεν θα χρησιμοποιούσε για άδικους σκοπούς την απεριόριστη δύναμή του, η συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων απέναντί του θα επιβεβαίωνε την άποψη που εκθέτει ο Γλαύκωνας: οι συνάνθρωποί του θα τον θεωρούσαν τελείως ανόητο και αξιολύπητο, έστω κι αν μπροστά του θα τον επαινούσαν, από φόβο μήπως τους αδικήσει.
Στο τρίτο μέρος της επιχειρηματολογίας του, ο Γλαύκωνας προχωρά σ’ ένα νέο συμπέρασμα με βάση τα προηγούμενα: σημασία δεν έχει το να είναι κανείς πραγματικά δίκαιος, αλλά το να φαίνεται· κι απ’ αυτή την άποψη ο απόλυτα άδικος θα βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση από τον απόλυτα δίκαιο. Γιατί, ο απόλυτα δίκαιος θα πρέπει να τιμά τη δικαιοσύνη για την αξία της καθαυτή και όχι για τις τιμές ή την εκτίμηση που αυτή του προσφέρει· κατά συνέπεια η δικαιοσύνη του θα είναι απόλυτη, αν ακριβώς στερείται της εκτίμησης των συνανθρώπων του και η αρετή του συνεχώς δοκιμάζεται.
Αντιθέτως, ο απόλυτα άδικος, επειδή θα προσποιείται τον δίκαιο και θα έχει τελειοποιήσει την αδικία του, ώστε να μην συλληφθεί, πέρα από την ευημερία του θα κερδίσει και την εκτίμηση των συνανθρώπων του, και ίσως, όπως ειρωνικά τονίζεται, και την εύνοια των θεών, αφού θα μπορεί να τους προσφέρει πλουσιότερες θυσίες.
Άρα, καταλήγει ο Γλαύκωνας, πως: Σύμφωνα με την άποψη που περιγράψαμε παραπάνω, ο άνθρωπος ακολουθεί τη φύση του και προτιμά την αδικία, όταν δεν υπάρχει κίνδυνος να αποκαλυφθεί, και αντιθέτως υποτάσσεται υποχρεωτικά στους κανόνες της δικαιοσύνης, που υπαγορεύουν τον αμοιβαίο σεβασμό, όποτε η συμπεριφορά του γίνεται αντιληπτή.
Με άλλα λόγια, δεν είναι θέμα ηθικότητας, μιας και οι «ηθικοί νόμοι» υπαγορεύονται από την εκάστοτε κοινωνία, την γεωγραφική θέση που έχει η κοινωνία (δηλαδή αλλιώς λειτουργεί μία κοινωνία στην Ελλάδα, αλλιώς στη Γερμανία και αλλιώς στην Ινδία) και το χρονικό διάστημα το οποίο εξετάζουμε στην ιστορία.
Δηλαδή, οι «ηθικοί νόμοι» είναι στην πραγματικότητα κάτι το «ρευστό» μέσα στη ροή του χρόνου.
Απεναντίας, οι αναλλοίωτες αξίες που αντέχουν στο χρόνο, και μετατρέπονται σε διαχρονικές αξίες, μπορεί να τις εντοπίσει κανείς στον «αντίλογο» που παραθέτει ο Σωκράτης κόντρα στη θεωρία του Γλαύκωνα… ότι δηλαδή: η αξία της δικαιοσύνης δεν απορρέει μόνο από τις κοινωνικές συμβάσεις, αλλά και από την ίδια την ανθρώπινη φύση, ότι ταιριάζει στη φύση του ανθρώπου να συμπεριφέρεται δίκαια.
Τι μας λέει συνεπώς ο Σωκράτης;
Ο Σωκράτης μας λέει πως πρέπει να αποκτήσουμε αυτογνωσία, και ασκώντας αντικειμενική αυτοκριτική, να φτάσουμε στον πυρήνα του αληθινού εαυτού μας όπου όμως, θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τον «τελευταίο πειρασμό» μας (δανειζόμενοι τον τίτλο από ένα συγγραφικό έργο του Καζαντζάκη).
Σε αυτό το τελικό στάδιο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε «την άλλη όψη του εαυτού μας» και συνειδητά να επιλέξουμε μεταξύ της αρετής ή του δρόμου της κακίας (όπως έκανε, επιτυχώς, και ο Ηρακλής). Η επιλογή αυτή είναι που τελικά θα καθορίσει το: είναι μας, τις πράξεις μας και κατ’ επέκταση το υπόλοιπο της ζωής μας (κάτι παρόμοιο έλεγαν και οι Σαμάνοι αιώνες αργότερα με το μύθο περί του «άσπρου λύκου και του μαύρου λύκου»).
Η συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας εκτελεί αυτή την επιλογή σε υποσυνείδητο επίπεδο και, δυστυχώς, έχει επιλέξει το δρόμο της κακίας… κάτι άλλωστε που το βλέπεις γύρω σου σε καθημερινή βάση.
Οπότε τι μπορούμε να κάνουμε για την κατάσταση;
Σαν να μην έφτανε η απληστία, η πλεονεξία, η ζηλοφθονία και η ματαιοδοξία της ανθρωπότητας (4 από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα του Δάντη Αλιγκέρι) έχουμε απέναντι μας και την ίδια την Ιστορία!
Μελετώντας την (επίσημη) ιστορία θα διαπιστώσεις πως από τις απαρχές που δημιουργήθηκαν οι ανθρώπινες κοινωνίες, ανέκαθεν, υπήρχε μία ολιγομελής ομάδα που ηγούνταν – εξουσίαζε τους υπόλοιπους. Το μόνο που συνέβαινε ήταν να εναλλάσσονται μεταξύ τους οι ελίτ (βασιλείς, θεοκρατία, αριστοκρατία, πολιτικοί, τράπεζες και πολυεθνικές)… αλλά το μοτίβο παρέμενε πάντοτε το ίδιο: η ελίτ... και το πόπολο.
Οι εναλλαγές διαδέχονται η μία την άλλη σαν ένα εκκρεμές αλλά η μάζα στο τέλος πάντοτε ακολουθεί σαν ένα φοβισμένο και ανεγκέφαλο κοπάδι. Βέβαια, το γεγονός ότι η παιδεία μετατράπηκε σε εκπαίδευση παίζει βαρυσήμαντο λόγο, αλλά και ο κόσμος ευθύνεται μιας και προτιμάει να αποποιείται την ελευθερία του οικειοθελώς, αρκεί να μην αναλάβει τις συνέπειες τον επιλογών του.
Για να το καταλάβεις καλύτερα.
Ελευθερία σημαίνει ευθύνη. Ευθύνη της ελευθερίας του να επιλέξεις. Αλλά κάθε επιλογή έχει και συνέπειες, θετικές ή αρνητικές, τις οποίες θα πρέπει να τις αποδεχτείς. Αυτό είναι ελευθερία και ελεύθερη βούληση!
Η μάζα τι κάνει; Πάντα της φταίνε οι άλλοι… αλλά να σηκώσει το βάρος των ευθυνών του, έστω για μία φορά, «δεν παίζει».
Να κάνεις επανάσταση;
Έχεις την οικονομική και την στρατιωτική δύναμη ώστε να πας κόντρα στο παγκόσμιο κατεστημένο και να αλλάξεις τα πράγματα με βάση των πεποιθήσεων σου;
Μάλλον όχι…
Να ξυπνήσεις τους άλλους;
Λέγοντας τους το σωστό και πρέπον ή στο να γίνεις πετυχημένος και να τους δείξεις έμπρακτα πως γίνεται (υποθέτοντας ότι δεν έχεις απέναντι σου το μπάχαλο του ληστρικού ελληνικού κράτους);
Εδώ κολλάει γάντι η αλληγορία του Σπήλαιου την οποία παρουσίασε ο Πλάτωνας (μπορείς να μελετήσεις το μύθο ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο που θα σε οδηγήσει στη συγκεκριμένη ενότητα του φόρουμ μας):
“To σπήλαιο του Πλάτωνα. Μία απόπειρα ψυχαναλυτικής ερμηνείας ”
Σε μια τέτοια περίπτωση, καλά θα κάνεις να αποφύγεις την προβολή σου, μιας και αν καταφέρεις να γλυτώσεις από τους δεσμοφύλακες τότε θα σε «φάει» ο ζηλόφθονος περίγυρός σου.
Μα θα πεις, οι πλούσιοι με τις «φιλανθρωπίες» τους δεν έχουν προβολή και οι CEO;
Οι πρώτοι μόνο φιλανθρωπίες δεν κάνουν αλλά για άλλους λόγους παρουσιάζονται ως φιλάνθρωποι. Όσον αφορά τους CEO, αυτοί αυτοπροβάλλονται είτε λόγο ματαιοδοξίας είτε για επαγγελματικούς λόγους.
Αυτό που θα παρατηρήσεις, μελετώντας την ιστορία, είναι πως οι ανθρωπότητα τελικά έχει μέσα στο αίμα της σαδομαζοχιστικές τάσεις και όποιος καταφέρνει να συρθεί στην κορυφή, ενώ πέρασε τι πέρασε για να φτάσει εκεί, μετατρέπεται σε δυνάστη εναντίον των άλλων που δεν τα κατάφεραν. Από την άλλη δε, όσοι δεν τα καταφέρνουν προσπαθούν να γκρεμίσουν αυτούς που τα κατάφεραν.
Ας το παραδεχτούμε λοιπόν: οι ανθρωπότητα, σαν είδος, είναι ένα συνονθύλευμα από απίστευτους μαλάκες!
Αυτοί στην κορυφή, θεωρούν πως «αυτοί είναι οι άξιοι ηγέτες», από το θεό τους ευλογημένοι, να καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα προς ένα «λαμπρό» μέλλον. Αυτοί στον πάτο, κλαίγονται για το γεγονός πως η ζωή είναι άδικη και πως τους φταίνε οι από πάνω. Στην ουσία κανείς τους δεν ξέρει τι πραγματικά θέλει και η ανθρωπότητα βαδίζει προς τον γκρεμό.
Ο Ησίοδος μας παρουσιάζει, μέσα από το έργο του "Έργα και ημέραι", τα 5 γένη των ανθρώπων τα οποία ήταν: το χρυσό, το αργυρό, το χάλκινο, το ηρωικό και το σιδερένιο (αυτό είμαστε εμείς σήμερα).
(Μπορείς να διαβάσεις τα πάντα για τον Ησίοδο, ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο που θα σε οδηγήσει στη συγκεκριμένη ενότητα του Φόρουμ μας):
"ΗΣΙΟΔΟΣ, ΑΠΑΝΤΑ"
Τα 4 προηγούμενα γένη όταν φτάσανε, κάποια στιγμή, στο απόγειό τους, λες και υπάρχει κάποιος «θεϊκός» φύλακας που μας βάζει να περάσουμε μία δοκιμασία πριν μπορέσουμε να ανέβουμε στο επόμενο επίπεδο της κοσμικής εξέλιξής μας. Σε και τις 4 περιπτώσεις το ανθρώπινο είδος πάτωσε και απέτυχε παταγωδώς!
Συνοπτικά:
Το τέλος του χρυσού γένους σημαδεύτηκε με την πτώση του ανθρώπου από τους «ουρανούς»
Το αργυρό γένος διαδραματίστηκε τις εποχές της Τιτανομαχίας, της Γιγαντομαχίας και πάει λέγοντας… Σε αυτή την περίοδο χάθηκε το τρίτο ανθρώπινο φύλο που υπήρχε καθώς και… η ανθρωπότητα «μοντέλο νούμερο 1» ισοπεδώθηκε από τους «θεούς» (εμείς είμαστε το «μοντέλο νούμερο 2»).
Το χάλκινο γένος τερμάτισε με την φάση του πολέμου της Ατλαντίδας εναντίον της Αθήνας
Το γένος των ηρώων «καθάρισε» με τον Τρωικό Πόλεμο και τις λίγες δεκαετίες που ακολούθησαν μετά από αυτόν
Το σιδερένιο γένος (εμείς δηλαδή), αν δεν μπορέσουμε να περάσουμε τη «δοκιμασία» (και δυστυχώς δεν τα πάμε και τόσο καλά προς το παρόν), του πότε θα χτυπήσουμε «μπιέλα»… θα μπορέσει να το απαντήσει το επόμενο γένος στη σειρά…
Εν κατακλείδι, πως θα πρέπει να πράξει κάποιος μέσα σε αυτό το σαρκοφάγο οικονομικό σύστημα, όπου επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας και ο ισχυρότερος επικρατεί;
Αυτό που θα σου πούμε είναι:
Όταν εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι, δεν επιβίωσαν οι ισχυροί και δυνατοί αλλά οι πιο προσαρμοστικοί… συνεπώς:
«Απέκτησε Αυτογνωσία και… Μάθε να κινείσαι έξυπνα στο σύστημα!»
Πήγαινε: στην Αρχή της Σελίδας
ΒΙΝΤΕΟ
Βίντεο που συμπληρώνουν το άρθρο μας και σε βάζουν σε σκέψη (αναλόγως την ταχύτητα του διαδικτύου σου μπορεί να χρειαστούν μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να φορτώσουν τα βίντεο… υπομονή φίλε/φίλη μου, αξίζουν)…
Πήγαινε: στην Αρχή της Σελίδας
Κάνε κλικ εδώ και... Πήγαινε στο Φόρουμ Μας… και μπες μέσα στα πράγματα!
Τρία πράγματα ακόμα πριν κλείσουμε το σημερινό άρθρο μας:
1. Στηρίξτε την προσπάθεια μας και διαδώστε την ιστοσελίδα μας…
2. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε το άρθρο μας (ή τα άρθρα μας) μπορείτε να το κάνετε ελεύθερα αλλά τηρώντας τον παρακάτω κανόνα:
Στην αναδημοσίευσή σας θα αναγράφεται τα παρακάτω και όχι λέξεις όπως: πηγή ή αλιευτικέ από…
Ιστοσελίδα: Ancient Greece Reloaded
Link: www.ancientgreecereloaded.com
Συγγραφείς: nikvas και η Ομάδα του Ancient Greece Reloaded
Ημερομηνία: (η ημερομηνία που τραβήξατε το άρθρο)
Ημερομηνία Ανάρτησης: 28/01/2018
3. Αν έχεις οποιαδήποτε ερώτηση μπες στο Φόρουμ μας και συνομίλησε μαζί μας εδώ:
"Φόρουμ"
Η εφαρμογη μας για το κινητο σου
Κατέβασε και εσύ την εφαρμογή μας για το κινητό σου "Ancient Greece Reloaded"